ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1972

ดังนั้น เขาจึงรีบยืนขึ้นและถามทันที:"หาน้องสาวของฉันเจอหรือยัง? พวกคุณพบเบาะแสสำคัญอะไรหรือเปล่า?!"

ชายที่มารายงานส่ายหัวและพูด:"เรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยากลำบาก และเหตุการณ์ไม่ค่อยสอดคล้องกัน พวกเราไม่พบร่องรอยของคุณซ่งในสถานที่เกิดเหตุเลย และไม่พบร่องรอยของผู้มีชีวิตรอดใดๆเลย แต่พวกเราก็ไม่พบข้อมูลเรื่องที่คุณซ่งลงจากรถตู้หรือไม่ ตอนนี้ทุกอย่างยังไม่ค่อยกระจ่าง"

ตอนนี้ซ่งหรงวี่รู้สึกหวาดกลัวในจิตใจ:"ถ้าซ่งหวั่นถิงเสียชีวิตแล้ว เรื่องทั้งหมดก็จะจัดการได้ง่าย ถึงแม้ว่ากรมตำรวจนครบาลโตเกียวจะพบว่าเธอเสียชีวิตจากเหตุฆาตกรรม ฉันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกังวล เพราะคนที่ลงมือไม่ใช่ฉัน เป็นไปไม่ได้ที่จะค้นพบว่าฉันอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ถึงเวลานั้นกรมตำรวจนครบาลโตเกียวก็คงติดตามเพื่อค้นหาเบาะแสต่อไป ฉันก็นำศพของซ่งหวั่นถิงกลับไปจัดงานศพ จากนั้นค่อยกำจัดไอ้แก่นั้น ตระกูลซ่งก็จะตกเป็นของฉันและพ่อ"

"อย่างไรก็ตาม ถ้าซ่งหวั่นถิงมีชีวิตอยู่ เรื่องทั้งหมดที่ทำลงไปก็ต้องสูญเปล่า! ถึงแม้ว่าซ่งหวั่นถิงจะไม่รู้ว่าฉันอยู่เบื้องหลังเรื่องที่ลอบสังหารเธอ แต่ถ้าเธอมีชีวิตรอดและกลับไปที่เมืองจินหลิง เธอก็จะระมัดระวังตัวมากขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน ถ้าเป็นอย่างนั้น ถ้าคิดจะฆ่าเธออีกครั้ง คงกลายเป็นเรื่องยากมากๆ!"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกกระวนกระวายใจและเอ่ยปากพูด:"ทุกท่าน ฉันขอออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์หน่อย"

ผู้กำกับใหญ่รีบพยักหน้าทันที:"เชิญเลยครับ คุณซ่ง!"

ซ่งหรงวี่รีบเดินออกไปด้านนอกประตู เดินไปที่บันไดที่ไม่มีคน และโทรหาฮาชิโมโตะชินคิจิทันที

"ฮ่าๆๆ คุณซ่ง ตอนนี้คุณน่าจะอยู่ที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียวแล้วใช่ไหม?"

ซ่งหรงวี่พูดอย่างเย็นชา:"คุณฮาชิโมโตะ เจ้าหน้าที่ตำรวจของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวบอกฉัน น้องสาวของฉันหายตัวไปแล้ว! แม่งเอ๊ย นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?"

ฮาชิโมโตะชินคิจิถามด้วยความประหลาดใจ:"คุณพูดอะไรนะ? หายตัวไป? หายตัวไปได้ยังไง?"