ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1979
เมื่อเย่เฉินและซ่งหวั่นถิงบินกลับมายังตัวเมืองโตเกียวด้วยเฮลิคอปเตอร์ของตระกูลอิโตะ ซ่งหรงวี่ที่อยู่กรมตำรวจนครบาลโตเกียวก็รู้สึกกระวนกระวายใจและไม่สามารถนั่งนิ่งๆอีกต่อไป
ในเวลานี้ เขารู้สึกประหม่ามากๆและคิดอยู่ในใจ:"จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าซ่งหวั่นถิงตายแล้วหรือยัง ผ่านไปหลายชั่วโมงก็ยังหาเบาะแสไม่ได้ ถ้าหากรอต่อไปแบบนี้ อีกไม่นานฟ้าก็จะสว่างแล้ว ถ้าถึงเวลานั้นยังหาเธอไม่เจอ งั้นเรื่องนี้คงกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแน่นอน!"
"ศพของซ่งหวั่นถิง น่าจะอยู่ในรถตู้คันนั้น แต่เธอกลับหายตัวไป หายไปในภูเขาอันกว้างใหญ่ และไม่รู้ว่าตอนนี้เธอมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว?"
ซ่งหรงวี่กังวลใจมากๆ เพราะเขากลัวว่าซ่งหวั่นถิงยังไม่ตาย
ถ้าซ่งหวั่นถิงยังไม่ตาย คำโกหกก่อนหน้านี้ของฮาชิโมโตะชินคิจิที่เป็นรองประธานบริษัทนิปปอนสตีพูดกับซ่งหวั่นถิง ก็จะถูกเปิดโปงทันที
เพราะเรื่องนี้ฮาชิโมโตะชินคิจิตัดสินใจดำเนินการด้วยตัวเอง ด้านหนึ่งเพื่อต้องการให้บริษัทนิปปอนสตีได้กำไรมากที่สุด ส่วนอีกด้านก็เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง
ดังนั้น เขาก็เลยร่วมมือกับซ่งหรงวี่และหลอกลวงซ่งหวั่นถิง บอกให้เธอไปเซ็นสัญญากับท่านประธานที่เขตนิชิทามะโตเกียว อันที่จริงท่านประธานของบริษัทนิปปอนสตีไม่รู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ
ถ้าซ่งหวั่นถิงยังมีชีวิตอยู่ และตำรวจถามเธอว่าไปทำอะไรที่เขตนิชิทามะโตเกียว เรื่องทั้งหมดก็จะถูกเปิดโปงทันที
เมื่อถึงเวลานั้น ตำรวจของญี่ปุ่นจะจับกุมตัวฮาชิโมโตะชินคิจิทันที
การฆาตกรรมเป็นหนึ่งในคดีอาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุดในญี่ปุ่น ยิ่งไปกว่านั้นคือครั้งนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ฮาชิโมโตะชินคิจิคงไม่ลังเลที่จะหักหลังซ่งหรงวี่อย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องที่ซ่งหรงวี่พ่อลูกคู่นี้ต้องการสังหารซ่งหวั่นถิง ก็จะถูกเปิดโปงทันที
ในเวลานี้ ฮาชิโมโตะชินคิจิก็เดินไปมาอยู่ในบ้านด้วยความประหม่า
ทีมที่รับผิดชอบในการลอบสังหารซ่งหวั่นถิง ก็ยืนอยู่หน้าเขาในเวลานี้
ผ่านไปยี่สิบนาที
เฮลิคอปเตอร์กำลังลงจอดอย่างช้าๆที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ
นางาฮิโกะอิโตะที่สูญเสียขาทั้งสองข้าง ถูกน้องสาวที่ชื่อเอมิ อีโตะเข็นออกมา และรออยู่ที่ลานหน้าบ้าน
เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้น เอมิ อีโตะก็เข็นนางาฮิโกะอิโตะมาที่ด้านหน้าของห้องโดยสาร
ในเวลานี้ เย่เฉินพึ่งก้าวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ และเอื้อมมือไปช่วยพยุงซ่งหวั่นถิงลงมา
อิโตะนานาโกะเดินตามซ่งหวั่นถิงลงจากเฮลิคอปเตอร์ เมื่อเห็นเย่เฉินเอื้อมมือไปพยุงซ่งหวั่นถิง เธอก็รู้สึกหึงหวงเล็กน้อย เพราะเธออิจฉามากกว่า
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...