ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1980

ในขณะที่เธอกำลังเหม่อลอยนั้น เย่เฉินที่ยืนอยู่ด้านล่างของเฮลิคอปเตอร์ ก็เอื้อมมือมาหาเธอ

อิโตะนานาโกะคิดไม่ถึงจริงๆ เย่เฉินจะพยุงเธอลงจากเฮลิคอปเตอร์ ทำให้เธออิ่มเอมใจมากๆ

ถึงแม้เธอจะเป็นยอดฝีมือ และเคยทานยาอายุวัฒนะ ทำให้เธอแข็งแกร่งมากขึ้น แต่ในใจลึกๆแล้วเธอก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเย่เฉินเป็นสุภาพบุรุษและมีน้ำใจมากๆ ทำให้เธอรู้สึกเขินอายทันที และเอื้อมมือของตัวเองออกไป พูดอย่างอ่อนโยนว่า:"ขอบคุณเย่เฉินซัง!"

เย่เฉินยิ้มและพูดเบาๆ:"ไม่เป็นไร มันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำ"

ในเวลานี้ เอมิอีโตะเข็นนางาฮิโกะอิโตะเข้ามา เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า:"คุณเย่ ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเราสองคนจะได้เจอหน้ากันเร็วขนาดนี้!"

เย่เฉินฝืนยิ้มและพูด:"ใช่ ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าจะเจอกันเร็วขนาดนี้ ช่วงนี้คุณอิโตะเป็นยังไงบ้าง?"

นางาฮิโกะอิโตะพนมมือและพูดด้วยความเคารพ:"คุณเย่ ช่วงนี้ฉันสบายดี หลังจากฉันได้รับบาดเจ็บแล้ว สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดีนัก ฉันมักจะเป็นหวัดบ่อย ชอบอ่อนเพลียและเหงื่อออกง่าย ช่วงหลายวันนี้อากาศของโตเกียวเย็นลง ดังนั้นฉันวางแผนที่ว่าภายในสองสามวันนี้จะเดินทางไปพักฟื้นที่เกาะมัลดีฟส์ ฉันก็ไม่คาดคิดเลยว่าจู่ๆคุณจะเดินทางมาญี่ปุ่นอย่างกะทันหันแบบนี้"

เย่เฉินพยักหน้า ชี้ไปที่ซ่งหวั่นถิงและพูด:"คุณอิโตะ ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จัก เธอคือเพื่อนของฉัน เธอชื่อซ่งหวั่นถิงเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป คุณซ่งเจอปัญหานิดหน่อย ดังนั้นการมาญี่ปุ่นในครั้งนี้ ฉันมาเพราะเธอ"

นางาฮิโกะอิโตะมองไปที่ซ่งหวั่นถิง พูดด้วยความสุภาพ:"คุณซ่ง สวัสดีครับ ฉันชื่อนางาฮิโกะอิโตะ คุณเย่เป็นแขกอันทรงเกียรติของตระกูลอิโตะ คุณเป็นเพื่อนของคุณเย่ และแน่นอนว่าคุณก็เป็นหนึ่งในแขกอันทรงเกียรติของตระกูลอิโตะเช่นกัน พวกเรายินดีมากๆที่คุณมาเป็นแขกของตระกูลเรา"

ซ่งหวั่นถิงโค้งคำนับอย่างสุภาพ:"คุณอิโตะ ขอบคุณมากๆ!"

ในเวลานี้ ซ่งหวั่นถิงรู้สึกประหลาดใจมากๆ

ด้วยฐานะและอิทธิพลของตระกูลอิโตะในญี่ปุ่น เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ

ในญี่ปุ่น ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุด ก็คือตระกูลอิโตะ