ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1982

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและมองไปที่ซ่งหวั่นถิงที่อยู่ข้างๆ:"เมื่อวานฮาชิโมโตะชินคิจิคนนั้นโทรศัพท์หาคุณ บอกให้คุณไปเซ็นสัญญากับท่านประธานใช่ไหม?"

ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างหนักแน่น:"ใช่ ฮาชิโมโตะชินคิจิโทรศัพท์มาหาฉัน บอกให้ฉันไปเขตนิชิทามะโตเกียวเพื่อเซ็นสัญญากับท่านประธาน"

เย่เฉินเปล่งเสียงเย็นชาออกมา:"ดูเหมือนคนที่มีปัญหาจะเป็นฮาชิโมโตะชินคิจิ เขาจงใจหลอกให้คุณไปที่เขตนิชิทามะโตเกียว จากนั้นก็ซุ่มโจมตีคุณระหว่างทางในเขตนิชิทามะโตเกียว"

ซ่งหวั่นถิงถามด้วยความสงสัยว่า:"อาจารย์เย่ ฉันไม่เข้าใจ ทำไมฮาชิโมโตะชินคิจิต้องลอบสังหารฉันด้วย? ฉันไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเขา และเมื่อก่อนพวกเราก็ไม่เคยรู้จักกัน ทำไมเขาต้องวางแผนฆ่าฉันด้วย?"

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"ผู้ต้องหาส่วนใหญ่กับเหยื่อส่วนมากจะไม่รู้จักกัน สิ่งที่ทำให้พวกเขาลอบสังหารอีกฝ่าย ส่วนมากมักจะเป็นผลประโยชน์ ถ้าลอบสังหารคุณได้จะทำให้เขาได้ผลประโยชน์มากๆ ดังนั้นเขาก็เลยลงมือ"

ซ่งหวั่นถิงยิ่งประหลาดใจและถาม:"ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ถ้าฉันตาย เขาจะได้ผลประโยชน์อะไรเหรอ? เขาก็ไม่ได้ประโยชน์เลย!"

เย่เฉินจ้องมองซ่งหวั่นถิงและพูดอย่างจริงจัง:"ถ้าคุณตายจริงๆ เขาอาจจะไม่ได้รับผลประโยชน์โดยตรง แต่ประเด็นสำคัญคือ หลังจากที่คุณตายไปแล้ว มีคนให้ผลประโยชน์กับเขาหรือเปล่า!"

ซ่งหวั่นถิงรู้สึกตกใจทันที:"อาจารย์เย่...คุณ...คุณหมายความว่า...มีคนจ้างเขามาลอบสังหารฉัน?!"

เย่เฉินพยักหน้าอย่างจริงจัง:"ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นอย่างนี้!"

ซ่งหวั่นถิงรู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที ในเวลาเดียวกันเธอก็คิดไม่ออก เธอพูดอย่างคลุมเครือว่า:"แต่...แต่...แต่เรื่องนี้มันไม่สมเหตุสมผลเลย...โดยปกติฉันไม่เคยล่วงเกินหรือผิดใจกับใครเลย ถ้าฉันตายจริงๆ ใครจะเป็นคนที่ได้ผลประโยชน์เหรอ?"

เย่เฉินมองหน้าเธอ เขายิ้มแต่ไม่พูดอะไรเลย เพราะในเวลานี้ในสมองของเขามีคำตอบแล้ว

เขารู้สึกว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เป็นไปได้สูงที่จะเป็นซ่งหรงวี่กับพ่อของเขาที่ชื่อซ่งเทียนหมิง

เย่เฉินรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ในตระกูลซ่งเป็นอย่างดี