ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1987

เวลาเที่ยงวัน ในภูเขาของเขตนิชิทามะโตเกียว

วันนี้อากาศของโตเกียวดีมากๆ

ท้องฟ้าปลอดโปร่ง

พระอาทิตย์อันอบอุ่นลอยอยู่บนท้องฟ้า แผ่ความอบอุ่นและแสงสว่างไปทั่วโตเกียว

อากาศที่ดีแบบนี้ สามารถมองเห็นทุกอย่างได้ดีมากๆ จึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการค้นหาและกู้ภัย

เจ้าหน้าที่ตำรวจของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวค้นหามาแล้วหนึ่งคืน ก็ยังหาเบาะแสของซ่งหวั่นถิงไม่เจอเลยสักนิด ทำให้ทุกคนในกรมตำรวจนครบาลสิ้นหวังมากๆ

ระยะทางในการค้นหา มีศูนย์กลางอยู่ที่ตำแหน่งที่เกิดเหตุ ตอนแรกขยายออกไปห้ากิโลเมตร จากนั้นก็ขยายเป็นสิบกิโลเมตร แต่ก็ไม่พบอะไรเลย

กรมตำรวจนครบาลตัดสินใจ จะขยายการค้นหาออกไปเป็นยี่สิบกิโลเมตร ถ้าในระยะทางยี่สิบกิโลเมตรยังหาไม่เจอ ถ้างั้นคงต้องประกาศให้ทุกคนทราบว่าเธอหายตัวไป และหาตัวไม่เจอ

ในขณะนี้ ซ่งหรงวี่รู้สึกกังวลใจมากๆ

ตอนที่สิ่งที่เขาต้องการคือหาศพของซ่งหวั่นถิงให้เจอโดยเร็วที่สุด ถ้าไม่ได้รับการยืนยันว่าซ่งหวั่นถิงเสียชีวิตแล้ว เขาคงอยู่ไม่เป็นสุข

ฮาชิโมโตะชินคิจิก็กังวลมากๆเช่นกัน ตอนนี้กรมตำรวจนครบาลโตเกียวได้ตั้งข้อสงสัยว่าซ่งหวั่นถิงและคนอื่นๆโดนคนวางแผนลอบสังหาร ดังนั้นพวกเขาเริ่มสอบสวนคดีจากสถานที่เกิดเหตุแล้ว

ถึงแม้ลูกน้องของฮาชิโมโตะชินคิจิ ได้เก็บกวาดร่องรอยในสถานที่เกิดเหตุทั้งหมดแล้ว แต่ในโลกนี้ไม่มีการก่ออาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ ถึงแม้พวกเขาจะเก็บกวาดร่องรอยทั้งหมดแล้ว แต่ก็คงเหลือเบาะแสบางอย่างไว้อย่างแน่นอน

ถ้าเจ้าหน้าที่ตำรวจเจอเบาะแสดังกล่าว ก็สามารถสืบค้นจากเบาะแสนี้ และค่อยๆเกาะรอยจากเบาะแสนี้และรู้เรื่องราวทั้งหมด

เมื่อถึงเวลานั้น ก็สามารถจับกุมฆาตกรที่ลงมือ สืบจนไปถึงผู้อยู่เบื้องหลังอย่างฮาชิโมโตะชินคิจิ ไม่มีใครสามารถหนีรอดไปได้

คุณท่านซ่งที่อยู่ไกลออกไปในเมืองจินหลิง ในเวลานี้ เขายังคงกังวลมากๆกับการหายตัวไปของซ่งหวั่นถิง