เย่เฉินรีบพูด:"คุณท่าน เชิญพูดมาได้เลย"
คุณท่านซ่งพูดด้วยน้ำเสียงสั่น:"อาจารย์เย่ ฉันขอร้องให้คุณไปญี่ปุ่น ในโลกใบนี้ คงมีแค่คุณที่จะช่วยชีวิตของเธอได้..."
เย่เฉินไม่ได้บอกคนของตระกูลซ่ง ตัวเองมาที่ญี่ปุ่นแล้ว
ดังนั้น คุณท่านซ่งคิดว่าตอนนี้เขายังอยู่ที่เมืองจินหลิง
แต่ตอนนี้คุณท่านซ่งพูดขนาดนี้แล้ว เขาก็เลยไม่อยากปิดปังเรื่องนี้อีก และพูด:"คุณท่านซ่ง พูดตามตรง ตอนนี้ฉันอยู่ที่โตเกียว เรื่องของหวั่นถิงฉันจะช่วยอย่างสุดความสามารถ"
คุณท่านซ่งถามด้วยความประหลาดใจและตื่นเต้นว่า:"อาจารย์เย่ คุณ...คุณอยู่ที่โตเกียว?! คุณไปตั้งแต่เมื่อไหร่?"
เย่เฉินพูดตามความจริง:"เมื่อคืน เมื่อฉันได้ข่าวว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับหวั่นถิง ฉันก็ให้ผู้จัดการทั่วไปเฉินของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงช่วยเตรียมเครื่องบินให้ฉัน จากนั้นก็บินมาที่ญี่ปุ่นเลย"
คุณท่านซ่งโล่งอกอย่างเห็นได้ชัด และพูดด้วยความซาบซึ้ง:"อาจารย์เย่ หวั่นถิงมีเพื่อนอย่างคุณ เป็นความโชคดีของเธอจริงๆ!
คุณเป็นคนมีความสามารถ ฉันเชื่อว่าคุณต้องช่วยหวั่นถิงได้อย่างแน่นอน..."
ขณะพูด เขาก็รีบพูดอีกครั้ง:"อาจารย์เย่ เมื่อคืนหรงวี่พาลูกน้องบางส่วนไปโตเกียวด้วย ฉันให้เขาไปพบคุณได้ไหม และบอกให้เขาฟังคำสั่งทุกอย่างของคุณ คุณคิดว่ายังไง?"
เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เจอหน้าซ่งหรงวี่?
แต่เขาไม่อยากเจอซ่งหรงวี่
แต่เมื่อเขานึกถึงว่าซ่งหรงวี่เป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด เย่เฉินรู้สึก ถ้าเจอเขาก็คงไม่เป็นไร
เจอหน้าเขา ดูว่าตอนที่เขาเผชิญหน้ากับฉัน เขาจะแสดงพิรุธอะไรออกมาหรือเปล่า
ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับคุณท่านซ่งว่า:"คุณท่าน คุณบอกให้คุณซ่งโทรหาฉัน ฉันจะบอกสถานที่และเวลาที่พวกเราเจอกัน"
เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์แสดงชื่อ"คุณปู่"เขาก็อดไม่ได้ที่จะด่าออกมา:"แม่งเอ๊ย ไอ้แก่! โทรศัพท์มาเยอะแยะทำไม! ฉันรำคาญจะตายอยู่แล้ว!"
ถึงแม้เขาจะด่าออกมา แต่เขาไม่กล้าที่จะให้คุณปู่รอนาน รีบกดโทรศัพท์เพื่อรับสายทันที
ทันทีที่รับสาย ซ่งหรงวี่เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเคารพ รู้สึกผิดและโศกเศร้าเล็กน้อย:"คุณปู่ ฉันขอโทษ ทางฝั่งกรมตำรวจนครบาลโตเกียวยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลย แต่คุณปู่โปรดวางใจ ฉันจะพยายามเร่งพวกเขาเพื่อหาเธอให้เจอ!"
คุณท่านซ่งรับปากและพูด:"หรงวี่ ครั้งนี้ที่ฉันโทรศัพท์มาหาคุณ มีเรื่องหนึ่งให้คุณไปจัดการ"
ซ่งหรงวี่รีบพูดทันที:"คุณปู่มีเรื่องอะไรก็สั่งมาได้เลย!"
คุณท่านซ่งพูด:"อาจารย์เย่อยู่ที่โตเกียวแล้ว"
ซ่งหรงวี่ตกใจมากๆจนขนลุกไปทั้งตัวและพูดออกมาทันที:"คุณพูดอะไรนะ?!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...