ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 199

บทที่ 199 คนจนก็คือคนจน（1）

เมื่อวินาทีที่เย่เฉินสร้อยข้อมือแบบสมาร์ทปลดล็อกแอสตันมาร์ตินONE77 ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็ตะลึง

ทุกคนอุทานในใจว่า แอสตันมาร์ตินONE77คันนี้ เป็นของเย่เฉินจริงๆด้วย

เกาจวิ้นเว่ยก็อึ้ง นี่เกิดอะไรขึ้น?

เย่เฉินไม่ใช่เป็นแค่ลูกเขยสวะแต่งเข้าหรือ?

เขาจะซื้อรถราคาแพงขนาดนี้ได้ยังไง?

จางเจวียนยิ่งตะลึง “นี่...นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อมาก ผู้ชายคนนี้ที่ต้องให้ผู้หญิงเลี้ยง มีปัญญาซื้อแอสตันมาร์ตินONE77ด้วยหรือ?”

เวลานี้เย่เฉินพาเธอ มาตรงข้างประตูที่นั่งด้านข้าง พร้อมยิ้มพูดว่า “ที่รัก ขึ้นรถเถอะ ผมจะพาคุณไปกินลมชมวิว”

เซียวชูหรันถามด้วยสีหน้าแปลกใจว่า “รถคันนี้เป็นของคุณจริงๆหรือ?”

เย่เฉินพยักหัว พร้อมพูดว่า “แน่นอน กุญแจก็อยู่ตรงนี้ ผมจะโกหกคุณหรือ?”

พูดจบ เย่เฉินรีบพูดกระซิบข้างหูเธอว่า “ที่รัก ที่จริงรถคันนี้ฉินกางให้ผมยืมมาขับเล่น บอกว่าให้ผมลองขับดู เมื่อกี้ผมตั้งใจอวดต่อหน้าเกาจวิ้นเว่ย คุณอย่าเปิดโปงผมนะ”

เดิมเย่เฉินก็ไม่ค่อยสนใจรถที่โอ้อวดเกินไปสองคันนี้ วันนี้หากไม่ใช่เพราะหวังเต้าคุนบอกว่าภรรยาอยู่ที่นี่ เขาไม่อยากแม้แต่จะมาเอารถสองคันนี้

อีกอย่าง เขาก็รู้นิสัยภรรยาดี รถแบบนี้ เธอไม่ยอมที่จะขับออกมาเป็นประจำทุกวันแน่ นั่นเป็นการโอ้อวดมากเกินไป

ดังนั้นเขาจึงพูดโกหกออกไปแบบนั้น หลังจากพาภรรยาไปสัมผัสแล้ว ค่อยขับรถกลับมา ยกทั้งสองคันให้หลี่โม่คนนั้นดูแลต่อไป

เซียวชูหรันค่อยเข้าใจ ในขณะเดียวกันก็ค่อยโล่งอก

เธอก็กลัวว่าเย่เฉินจะโกหกคนพวกนั้นไปมากกว่านี้ และยิ่งพูดโกหกเรื่องก็จะยิ่งไปกันใหญ่ แบบนั้นอาจจะทำให้เกิดปัญหาตามมาภายหลังได้

ในเมื่อคนอื่นให้เขายืมรถเพื่อลองขับเล่นๆ อย่างนั้นตนเองก็ไม่ต้องกังวลอะไรมากแล้ว