ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 200
บทที่ 200 คนจนก็คือคนจน（2）
จางเจวียนก็ถูกทำร้ายจนผมเผ้ายุ่งเหยิง โดนตบจนปากเบี้ยว ส่วนเกาจวิ้นเว่ยก็ตัวอ่อนปวกเปียก เจ็บปวดอย่างที่สุด
หลังจากทำร้ายทั้งสองคนจนสาแก่ใจแล้ว หลี่โม่ก็สั่งให้คนลากพวกเขาออกไปจากศูนย์นิทรรศการ
เกาจวิ้นเว่ยนอนบนพื้นคอนกรีต ตะโกนด่าขึ้นอย่างโกรธเคืองว่า “เย่เฉินเป็นคนอะไรกันแน่”
จางเจวียนพูดขึ้นอย่างโกรธเคืองว่า “เขาเป็นแค่เขยแต่งเข้าคนหนึ่ง ฉันว่ามากสุดเขาก็เป็นได้แค่คนขับรถ เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นอาจารย์เย่”
เกาจวิ้นเว่ยถูกตบจนปากบวมมีเลือดไหล พูดขึ้นว่า “ไอ้คนจน ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้อย่างแน่นอน”
พูดเสร็จ แล้วเขาก็กัดฟันพูดขึ้นด้วยท่าที่เยือกเย็นว่า “ยังมีเซียวชูหรัน ก็อย่าคิดที่จะหนีไปจากเงื้อมมือของผมได้”
ทางนี้ แอสตันมาร์ตินONE77ได้ถูกขับออกมาจากศูนย์นิทรรศการแล้ว
รถสปอร์ตสุดหรู เป็นที่สนใจของผู้คนมากมายบนท้องถนน
เป็นครั้งแรกที่นั่งอยู่บนรถแอสตันมาร์ตินONE77 เซียวชูหรันรู้สึกแปลกใหม่มาก
ยังไงก็เป็นซูเปอร์คาร์อันดับต้นๆของโลก คนหนุ่มสาวเกือบทั้งหมด ต่างก็หวังว่าจะได้มีโอกาสได้สัมผัสสักครั้ง
แต่ความแปลกใจที่เซียวชูหรันรู้สึก ก็แค่อยากได้ลิ้มลองเท่านั้น
เย่เฉินยังไม่ทันได้ขับออกไปไกล เซียวชูหรันก็พูดกับเขาว่า “เราขับรถกลับไปกันเถอะ อย่าต้องทำให้รถหรูของคนอื่นเกิดปัญหาเลย"
เย่เฉินพูดขึ้นว่า “จะต้องกลัวอะไร ประธานฉินคนนี้เป็นคนคุยง่าย”
“อย่างนั้นก็ไม่เหมาะสม” เซียวชูหรันพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “ยังไงก็ได้ลองแล้ว เราเอารถไปคืนเขา แล้วก็กลับบ้านเถอะ”
เย่เฉินเห็นเธอมุ่งมั่น จึงพยักหัวตอบตกลง
เย่เฉินถามขึ้นอย่างแปลกใจว่า “ที่รัก สตูดิโอของคุณพร้อมที่จะประกาศเปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้วหรือ?”
“ใช่ค่ะ” เซียวชูหรันพูดขึ้นว่า “เตรียมตัวมาตั้งนานหลายวันขนาดนี้ อีกนิดเดียวก็พร้อมที่จะเปิดอย่างเป็นทางการได้แล้ว”
พูดถึงตรงนี้ เซียวชูหรันก็พูดขึ้นอย่างค่อนข้างโศกเศร้าเล็กน้อยว่า “เสียดาย ฉันไม่สามารถเชิญคนที่มีชื่อเสียงมาร่วมงานของเราได้ ฉันแค่เชิญเพื่อนสมัยเรียนเพียงไม่กี่คน ถึงตอนนั้นคุณกับพ่อแม่ก็มาด้วย”
เย่เฉินพยักหัว ในใจกลับคิดว่า ไม่สามารถเชิญคนที่มีชื่อเสียงมาร่วมงานได้? ผมช่วยคุณหาไง
หวังเฟยเสว่ตี้เหากรุ๊ป ซ่งหวั่นถิงคุณหนูใหญ่ตระกูลซ่ง ฉินกางผู้นำตระกูลฉิน หวังเจิ้งกางผู้นำตระกูลหวัง ท่านหงห้าผู้มีอิทธิพลในวงการใต้ดิน ยังมีเจินเป่าเก๋อเจ้าของร้านเป่าฟู่กุ้ย....
คนที่มีชื่อเสียงมีอิทธิพลมากมายในจินหลิงที่ตนรู้จัก และพวกเขาต่างก็เรียกตนว่าอาจารย์เย่ ถึงตอนนั้นขอเพียงแค่ตนมีคำสั่ง ก็สามารถเรียกให้พวกเขามาร่วมงานเปิดกิจการสตูดิโอของภรรยาได้ เพื่อเป็นการสนับสนุนกิจการของภรรยา ถึงตอนนั้นกิจการสตูดิโอของภรรยาจะต้องมีชื่อเสียงที่สุดจินหลิง
คิดได้ถึงตรงนี้ เขาก็รีบเรียบเรียงข้อความหนึ่ง แล้วก็ส่งไปให้กับพวกเขาเหล่านั้นว่า
“กิจการการสตูดิโอของภรรยาผมจะเปิดกิจการในพรุ่งนี้ช่วงเช้า ขอจัดสรรเวลาว่างมาร่วมงานด้วย ที่อยู่คือ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...