ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1996
เพราะเขาพึ่งพบว่า เย่เฉินอยู่ในญี่ปุ่น ดูเหมือนเขาจะรู้จักบุคคลที่ไม่ธรรมดาเลยในญี่ปุ่น!
เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนสนามหญ้าที่อยู่หลังบ้านของตระกูลอิโตะ
เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้นแล้ว ก็มีผู้ชายยี่สิบคนสวมเสื้อสูทสีดำวิ่งเข้ามาด้วยความพร้อมเพรียง
หลังจากนั้น คนยี่สิบคนนี้ยืนอยู่ด้านนอกประตูทั้งสองด้าน ดูน่าเกรงขามมากๆ
ในเวลานี้ สาวสวยที่อยู่ในห้องโดยสารก็เปิดประตู และกระโดดลงมาก่อน หลังจากนั้นก็พูดกับซ่งหรงวี่:"คุณซ่ง เชิญลงมาได้เลย!"
ซ่งหรงวี่กลืนน้ำลายตัวเองอย่างยากลำบาก เขาก้าวลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วยความกังวลใจและประหม่า
สาวสวยพูดอีกครั้ง:"คุณซ่งเดินตามฉันมาเลย คุณเย่และคุณหนูใหญ่ของพวกเรา นั่งรอคุณอยู่ที่ห้องรับแขก"
ซ่งหรงวี่รีบถามอย่างนอบน้อม:"สาวสวย ฉันขอถามหน่อยได้ไหม คุณหนูใหญ่ของพวกคุณเป็นใครกันแน่?"
สาวสวยพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณหนูใหญ่ของพวกเราเป็นใคร เมื่อคุณเจอหน้าเธอ เธอคงบอกคุณด้วยตัวเองอย่างแน่นอน"
ซ่งหรงวี่แสร้งทำเป็นเฉยเมยและยิ้ม แต่จริงๆแล้วเขาตื่นตระหนกตกใจมากๆ
เขาสามารถมองออก คฤหาสน์แห่งนี้ อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในโตเกียว มูลค่าอย่างน้อยหลายหมื่นล้านหยวน ตระกูลที่มีคฤหาสน์หรูขนาดนี้ ตระกูลนี้น่าจะแข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งมากๆ!
ในเวลานี้ สาวสวยคนนั้นทำท่าทางเชิญชวนและพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณซ่ง เชิญมาทางนี้"
ซ่งหรงวี่รู้สึกกระวนกระวายใจทำได้เพียงพยักหน้า และกัดฟันเดินตามทันที
เขาเดินตามสาวสวยคนนั้น เดินผ่านสวนหลังบ้านของตระกูลอิโตะ และเดินผ่านทางเดินยาวๆจนถึงหน้าประตูห้องสไตล์ญี่ปุ่น
สาวสวยพูดกับเขาและเลขาว่า:"คุณสองคนโปรดรอสักครู่ ฉันจะเข้าไปแจ้งคุณหนูใหญ่ก่อน"
เลขาโล่งอกทันที และพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเธอได้รับการนิรโทษกรรม
ในตอนนี้ ซ่งหรงวี่รวบรวมความกล้าของตัวเองและก้าวเข้าไปด้านในประตู
เมื่อเดินเข้าประตู เขาก็มองเห็นเย่เฉินที่กำลังนั่งจิบชาอยู่บนโต๊ะน้ำชา
ในเวลานี้ เย่เฉินยังคงเหมือนเมื่อก่อน ใบหน้าของเขาสงบ เมื่อเห็นซ่งหรงวี่เดินเข้ามาก็โบกมือเล็กน้อยทันที
ฝั่งตรงข้ามของเย่เฉิน มีผู้หญิงญี่ปุ่นอายุน้อยและสวมชุดกิโมโนสไตล์ญี่ปุ่นนั่งอยู่ เธอไม่เพียงสวยงามมากๆเท่านั้น แต่ดูอ่อนโยนและสง่างามด้วย
ซ่งหรงวี่จำผู้หญิงคนนี้ได้ในชั่วพริบตา!
ในเวลานี้ เขาตกใจมากๆเหมือนหัวใจตัวเองโดนคลื่นโหมซัดอย่างรุนแรง เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง:"ผู้...ผู้หญิง...ผู้หญิงคนนี้คือคุณหนูใหญ่ตระกูลอิโตะ ที่ชื่ออิโตะนานาโกะ และเธอได้รับการขนานนามว่ายามาโตะนาเดชิโกะใช่ไหม?! หรือ...หรือว่าเพื่อนญี่ปุ่นที่เย่เฉินพูดถึงก็คือเธอ?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...