ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1996

เพราะเขาพึ่งพบว่า เย่เฉินอยู่ในญี่ปุ่น ดูเหมือนเขาจะรู้จักบุคคลที่ไม่ธรรมดาเลยในญี่ปุ่น!

เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนสนามหญ้าที่อยู่หลังบ้านของตระกูลอิโตะ

เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้นแล้ว ก็มีผู้ชายยี่สิบคนสวมเสื้อสูทสีดำวิ่งเข้ามาด้วยความพร้อมเพรียง

หลังจากนั้น คนยี่สิบคนนี้ยืนอยู่ด้านนอกประตูทั้งสองด้าน ดูน่าเกรงขามมากๆ

ในเวลานี้ สาวสวยที่อยู่ในห้องโดยสารก็เปิดประตู และกระโดดลงมาก่อน หลังจากนั้นก็พูดกับซ่งหรงวี่:"คุณซ่ง เชิญลงมาได้เลย!"

ซ่งหรงวี่กลืนน้ำลายตัวเองอย่างยากลำบาก เขาก้าวลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วยความกังวลใจและประหม่า

สาวสวยพูดอีกครั้ง:"คุณซ่งเดินตามฉันมาเลย คุณเย่และคุณหนูใหญ่ของพวกเรา นั่งรอคุณอยู่ที่ห้องรับแขก"

ซ่งหรงวี่รีบถามอย่างนอบน้อม:"สาวสวย ฉันขอถามหน่อยได้ไหม คุณหนูใหญ่ของพวกคุณเป็นใครกันแน่?"

สาวสวยพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณหนูใหญ่ของพวกเราเป็นใคร เมื่อคุณเจอหน้าเธอ เธอคงบอกคุณด้วยตัวเองอย่างแน่นอน"

ซ่งหรงวี่แสร้งทำเป็นเฉยเมยและยิ้ม แต่จริงๆแล้วเขาตื่นตระหนกตกใจมากๆ

เขาสามารถมองออก คฤหาสน์แห่งนี้ อยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในโตเกียว มูลค่าอย่างน้อยหลายหมื่นล้านหยวน ตระกูลที่มีคฤหาสน์หรูขนาดนี้ ตระกูลนี้น่าจะแข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งมากๆ!

ในเวลานี้ สาวสวยคนนั้นทำท่าทางเชิญชวนและพูดด้วยรอยยิ้ม:"คุณซ่ง เชิญมาทางนี้"

ซ่งหรงวี่รู้สึกกระวนกระวายใจทำได้เพียงพยักหน้า และกัดฟันเดินตามทันที

เขาเดินตามสาวสวยคนนั้น เดินผ่านสวนหลังบ้านของตระกูลอิโตะ และเดินผ่านทางเดินยาวๆจนถึงหน้าประตูห้องสไตล์ญี่ปุ่น

สาวสวยพูดกับเขาและเลขาว่า:"คุณสองคนโปรดรอสักครู่ ฉันจะเข้าไปแจ้งคุณหนูใหญ่ก่อน"