ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1997
ในเวลานี้ซ่งหรงวี่รู้สึกว่าทัศนคติต่อชีวิต ทัศนคติต่อคุณค่าและทัศนคติต่อโลกของเขาถูกพังทลายลงทันที
เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ เย่เฉินจะรู้จักคุณหนูใหญ่ของตระกูลอิโตะ
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ คุณหนูใหญ่ของตระกูลอิโตะ สวมชุดกิโมโนและคุกเข่าต่อหน้าเย่เฉิน เธอเหมือนกับพนักงานเสิร์ฟ รินน้ำชาให้เขาอย่างสุภาพ
มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากๆ!
ซ่งหรงวี่คร่ำครวญอย่างสิ้นหวังอยู่ในใจ:"นี่มันเรื่องบ้าบอจริงๆ? คนญี่ปุ่นเชื่อเรื่องฮวงจุ้ยด้วยเหรอ? ไม่อย่างนั้น เย่เฉินจะสามารถหลอกอิโตะนานาโกะได้เหรอ?"
ในขณะที่จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและตกตะลึง เมื่อเย่เฉินเห็นเขาเดินเข้ามา ราวกับว่าเขาเจอลูกชายของเพื่อน โบกมือเรียกเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม:"เอ่อ หรงวี่ รีบเข้ามาและนั่งลงเร็วๆ"
เมื่อซ่งหรงวี่มองเห็นใบหน้าที่สงบของเย่เฉิน เขารู้สึกงุนงงมากๆและคิดในใจ:"เย่เฉินสนิทกับซ่งหวั่นถิงมากๆ ทำไมซ่งหวั่นถิงหายตัวไปตั้งนาน เมื่อเย่เฉินมาถึงโตเกียว แต่แทนที่จะเขาจะรีบร้อนไปหาค้นหาเธอ แต่เขากลับนิ่งสงบและนั่งดื่มน้ำชาอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลอิโตะอย่างสบายใจ?"
ถึงแม้ว่าซ่งหรงวี่จะสงสัยมากๆ แต่เขาก็กัดฟันและเดินไปข้างหน้าเย่เฉิน พูดด้วยความเคารพ:"สวัสดีครับ อาจารย์เย่!"
เมื่อพูดจบ เขาก็มองไปที่อิโตะนานาโกะและพูดอย่างสุภาพ:"สวัสดีครับ คุณอิโตะ เจอกันครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ!"
อิโตะนานาโกะยิ้มเบาๆและพูด:"คุณซ่งรู้จักฉันด้วยเหรอ?"
ซ่งหรงวี่พยักหน้า:"คุณมีชื่อเสียงโด่งดังมากๆ ฉันจะไม่รู้จักคุณได้ยังไง"
อิโตะนานาโกะยิ้มและส่งสัญญาณมือ:"คุณซ่งเชิญนั่ง ลองลิ้มรสชาติน้ำชาสไตล์ญี่ปุ่นดู ไม่รู้ว่าคุณจะชอบหรือเปล่า"
ดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวด้วยความเคารพว่า:"ในเมื่ออาจารย์เย่พูดแบบนี้ ถ้างั้นฉันก็จะทำตามที่คุณพูด"
เมื่อพูดจบ เขาก็นั่งลงข้างๆเย่เฉิน
หลังจากนั่งลงแล้ว ซ่งหรงวี่กระวนกระวายใจมากๆ เขาไม่เข้าใจจริงๆ เย่เฉินทำแบบนี้ เขาต้องการอะไรกันแน่
ในเวลานี้ เย่เฉินเอ่ยปากถาม:"หรงวี่ สำหรับเรื่องของหวั่นถิง คุณรู้รายละเอียดอะไรบ้าง? เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ"
หัวใจของซ่งหรงวี่กระตุกขึ้นมา แต่เขาก็พยายามควบคุมตัวเองให้เป็นธรรมชาติที่สุดและเอ่ยปากพูด:"อาจารย์เย่ เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเช่นนี้ ก่อนหน้านี้หวั่นถิงต้องการร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตี ดังนั้นเธอก็เลยพาลูกน้องมาที่ญี่ปุ่นเพื่อเจรจาความร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตี แต่เมื่อคืนจู่ๆก็เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเธอ รถตู้ที่เธอนั่งคันนั้น ตกหน้าผาที่ภูเขาเขตนิชิทามะโตเกียว คนที่นั่งบนรถตู้สามคนเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ แต่หวั่นถิงหายตัวไป..."
เย่เฉินพยักหน้า มองหน้าเขาและถาม:"ทางฝั่งกรมตำรวจนครบาลโตเกียวพูดถึงเรื่องนี้ยังไง?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...