ทันทีที่ซ่งหรงวี่จากไป อิโตะนานาโกะก็รีบพูดกับเย่เฉินทันที:"เย่เฉินซัง สัญชาตญาณของคุณแม่นจริงๆ หลังจากเจอหน้าเขา ฉันก็รู้สึกว่าเขาต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน!"
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"คนที่ทำความชั่วมักจะร้อนตัวเสมอ ถึงแม้จะเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็ง ก็ต้องเปิดเผยพิรุธบางอย่างออกมาอย่างแน่นอน หลังจากที่ซ่งหรงวี่เห็นฉันแล้ว เขาก็รู้สึกประหม่าอย่างเห็นได้ชัด เพราะเขากลัวอำนาจและอิทธิพลของตระกูลอิโตะ เขารู้ว่าถ้าตระกูลอิโตะเข้ามายุ่งเรื่องนี้ เรื่องนี้ก็จะถูกสืบค้นและความจริงก็จะถูกเปิดเผย ดังนั้นเขาก็เลยตกใจและหวาดกลัวในจิตใจมากๆ"
ขณะพูด เย่เฉินก็พูดอีกว่า:"ฉันคิดว่าซ่งหรงวี่คงจะหนีไปก่อนที่ความจริงทุกอย่างจะถูกเปิดเผย คุณสั่งให้นินจาของคุณเฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิดและอย่าปล่อยให้เขาหนีรอดไปได้!"
อิโตะนานาโกะพยักหน้าและพูด:"เย่เฉินซังโปรดวางใจ ฉันได้สั่งการลงไปหมดแล้ว ตอนที่ซ่งหรงวี่เดินทางมาที่นี่ นินจาของฉันก็รีบเดินทางไปที่โรงแรมนั้นแล้ว พวกเขาจะเฝ้าจับตาดูซ่งหรงวี่ทุกฝีก้าว!"
เย่เฉินยิ้มอย่างพอใจและพูด:"ถ้าเขายังมีผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่น สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากที่กลับไปถึงโรงแรม เขาจะต้องติดต่อกับคนที่สมรู้ร่วมคิดอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นจะต้องดักฟังการสนทนาของพวกเขา และอย่างปล่อยเบาะแสอื่นๆหายไป!"
...
ระหว่างทางบินกลับไปที่โรงแรม ซ่งหรงวี่รู้สึกกระวนกระวายใจตลอดเวลา
เกิดเหตุการณ์ใหญ่ที่ไม่คาดคิดอย่างนี้ เขาไม่รู้จะทำยังไงดี และความหวังทั้งหมดก็ตกไปอยู่ที่ซ่งเทียนหมิงที่เป็นพ่อของเขา
ตอนนี้เขาอยากจะติดต่อกับซ่งเทียนหมิงมากๆ บอกเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดทั้งหมดให้เขารู้
เนื่องจากตัวเองกำลังนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ของตระกูลอิโตะ เขาจึงทำได้แค่เพียงพยายามห้ามใจตัวเองไว้ รอให้ถึงโรงแรมก่อน
ระหว่างทางบินกลับ ก็มีเฮลิคอปเตอร์หลายสิบลำส่งเขากลับมาที่โรงแรมเหมือนเดิม
เมื่อกลับถึงโรงแรมบุรี สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากเข้าไปในห้อง ก็คือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาซ่งเทียนหมิงทันที
ซ่งเทียนหมิงในเวลานี้ พึ่งถึงเมืองจินหลิงหลังจากนั่งเครื่องบินเป็นเวลาสิบกว่าชั่วโมง
ทันทีที่รับสาย ซ่งหรงวี่ก็พูดประโยคแรกทันที:"คุณพ่อ! ฉันใกล้จะถูกเปิดโปงแล้ว ฉันอยู่โตเกียวกับญี่ปุ่นไม่ได้แล้ว ฉันวางแผนจะบินกลับประเทศอย่างเงียบๆภายในคืนนี้ คุณก็รีบกำจัดไอ้แก่คนนั้นได้แล้ว!"
ซ่งเทียนหมิงตกใจมากๆและถามทันที:"เกิดอะไรขึ้น?! เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเหรอ?!"
ซ่งหรงวี่พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น:"เพราะเย่เฉิน! ไอ้สารเลวนั้นแข็งแกร่งเกินไป! คุณพ่อต้องคิดไม่ถึงแน่ๆ ตระกูลอิโตะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น เชื่อฟังคำสั่งของเขาทุกอย่าง! เย่เฉินบอกว่าจะค้นหาซ่งหวั่นถิง ตระกูลอิโตะก็แสดงท่าทีทันที ทุกคนในตระกูลอิโตะจะฟังคำสั่งของเขาทั้งหมด! แม่งเอ๊ย ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เย่เฉินคนนี้มีความสามารถอะไรกันแน่ คนพวกนั้นมีปัญหาด้านสมองหรือเปล่า?!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...