เมื่อซ่งเทียนหมิงรู้ว่า ตอนที่ตระกูลอิโตะจะช่วยเย่เฉินตามหาที่อยู่ของซ่งหวั่นถิงอย่างเต็มที่และช่วยตรวจสอบเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบ เขาที่อยู่ห่างออกไปสองพันกิโลเมตร ก็ตกใจจนเหงื่อแตก
บนโลกใบนี้ เดิมทีก็ไม่มีอาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ ตอนนั้นวางแผนที่จะฆ่าซ่งหวั่นถิง พวกเขาเพียงต้องการเก็บร่องรอยการฆาตกรรมเอาไว้ในประเทศญี่ปุ่น ทำให้ทุกคนคิดว่าซ่งหวั่นถิงถูกฆาตกรรมที่ประเทศญี่ปุ่น ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขา แบบนี้ก็เพียงพอแล้ว
แต่ทว่า เกิดให้คนรู้ว่าการเสียชีวิตของซ่งหวั่นถิง เกี่ยวข้องกับพวกเขา ถึงขนาดที่ว่าพวกเขาเป็นคนบงการทั้งหมดอยู่เบื้องหลัง แบบนั้นปัญหาก็จะใหญ่มากขึ้น
ไม่ต้องพูดถึงว่าคุณท่านจะโกรธ กรมบังคับคดีภายในประเทศก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะก่ออาชญากรรมอยู่ในต่างประเทศ แต่สืบสาวราวเรื่องจนถึงแก่นแท้แล้ว ฆาตกรก็ยังเป็นประชาชนของในประเทศ ก็บังคับใช้กฎหมายประเทศของตัวเอง
ยิ่งไปกว่านั้น เกิดโลกภายนอกรู้ว่าพวกเขาสองคนพ่อลูกเป็นคนฆ่าซ่งหวั่นถิงตาย ถ้าอย่างนั้นชื่อเสียงของพวกเขารวมทั้งตระกูลซ่งทั้งหมดก็ต้องตกต่ำอย่างรุนแรงรวดเร็ว
ถึงเวลานั้น ต่อให้พวกเขาสองคนพ่อลูกจะโชคดีหนีพ้นจากการต้องโทษของกฎหมาย ก็จะถูกถือว่าเป็นคนเลวที่ทุกคนเกลียดชังตลอดทั้งวัน!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซ่งเทียนหมิงก็ตัดสินใจในทันที และอ้าปากพูดว่า: “หรงวี่ ถ้าหากตอนนี้แกกลับมาในทันที นี่เป็นการบอกให้เย่เฉินว่าแกมีปัญหาอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงเวลานั้นเย่เฉินโทรศัพท์หาปู่ของแก ด้วยความฉลาดของปู่แก ก็สามารถที่จะเดาเชื่อมต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ ถึงเวลานั้น แกก็จะลำบากมากขึ้น!”
ซ่งหรงวี่สะอึกสะอื้นด้วยความวิตกกังวลเล็กน้อย: “พ่อ งั้นพ่อว่าตอนนี้ผมควรจะทำยังไงดี…อำนาจของตระกูลอิโตะแข็งแกร่งมาก ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา เรื่องนี้ใช้เวลาไม่กี่วันความจริงก็จะปรากฏขึ้นมา ถึงเวลานั้น ผมก็จบเห่แน่!”
ซ่งเทียนหมิงอือคำหนึ่ง และพูดว่า: “ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี พรุ่งนี้เช้าทุกคนก็จะพบว่าคุณปู่ของแกเป็นโรคอัลไซเมอร์อย่างกะทันหัน ถึงเวลานั้นฉันก็จะแจ้งให้แกรีบกลับมา ต่อจากนั้นมีฉันมาสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลซ่ง จากนั้นก็สามารถที่จะรีบเอาทรัพย์สินทั้งหมดออกไปได้แล้ว”
ซ่งหรงวี่ก็ถามว่า: “งั้นอาหลายคนของผมจะทำยังไง? พวกเขาก็จ้องแต่จะเอามรดกอยู่ ไม่มีทางที่จะปล่อยให้พวกเราจัดการ…”
ซ่งเทียนหมิงพูดอย่างเหยียดหยามว่า : “วางใจเถอะ พวกเขาตั้งหน้าตั้งตารอที่จะแยกบ้านมานานแล้ว ก่อนหน้านี้ไอ้แก่ควบคุมอำนาจของตระกูลซ่งมาโดยตลอด พวกเขาอยากจะแยกบ้านก็แยกไม่สำเร็จ ต่อมาไอ้แก่ให้ซ่งหวั่นถิงเป็นผู้นำตระกูล แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดอะไร แต่ในใจก็หงุดหงิดมาก”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...