ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2004
อิโตะ นานาโกะก็ถามว่า: “เย่เฉินซัง งั้นคุณเตรียมจะทำยังไง?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: “ผมอยากจะทำแผนซ้อนแผนให้กับพวกเขา”
“แผนซ้อนแผนเหรอ?!”อิโตะ นานาโกะถามด้วยความประหลาดใจ: “เย่เฉินซัง รายละเอียดเป็นแผนซ้อนแผนแบบไหนเหรอ?”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ซ่งหรงวี่และพ่อของเขาคิดว่าซ่งหวั่นถิงมีโอกาสรอดชีวิตน้อยมากไม่ใช่เหรอ? อีกอย่าง พวกเขาคิดว่าสามารถที่จะทำให้คุณท่านซ่งกลายเป็นโรคอัลไซเมอร์ได้อย่างแน่นอนไม่ใช่? ถ้าหากทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ และผมก็จะประกาศว่าการค้นหาต่อตระกูลซ่งในโตเกียวไม่มีอะไรสักอย่าง ซ่งหรงวี่พวกเขาสองคนพ่อลูกก็จะโล่งอกไม่ใช่เหรอ?”
อิโตะ นานาโกะพยักหน้าพูดว่า: “นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว สองพ่อลูกนี้ถึงเวลานั้นไม่แน่ก็อาจจะมีความสุขจนที่จะเฉลิมฉลองด้วยดอกไม้ไฟ”
เย่เฉินยิ้มแล้วถามว่า: “งั้นถ้าหากตอนที่พวกเขาได้ใจมากที่สุด ให้พวกเขารู้ว่าอันที่จริงแล้วคุณท่านซ่งไม่ได้เป็นโรคอัลไซเมอร์และซ่งหวั่นถิงก็ไม่ได้เสียชีวิต พวกเขาจะเป็นยังไง?”
อิโตะ นานาโกะเม้มปากแล้วยิ้ม: “ถ้าเรื่องรักสนุกทุกข์ถนัดแบบนี้เกิดขึ้น พวกเขาคงจะอกแตกตายอย่างแน่นอน…”
เย่เฉินพยักหน้า: “ถูกต้อง! ผมก็ต้องการให้พวกเขารักสนุกทุกข์ถนัด!”
พูดแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาคุณท่านซ่ง
หลังจากที่รับสาย คุณท่านซ่งรีบถามว่า: “อาจารย์เย่ คุณตามหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับซ่งหวั่นถิงพบหรือยัง?”
เย่เฉินพูดว่า: “คุณท่าน ผมโทรหาคุณ มีข้อตกลงบางอย่างที่จะปรึกษาหารือกับคุณ”
คุณท่านซ่งรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า: “อาจารย์เย่คุณมีเรื่องอะไรสั่งการมาได้เลย!”
คุณท่านซ่งก็ยิ่งตกใจมากขึ้น: “อาจารย์เย่ คุณหมายความว่ายังไง? หรือว่า…หรือว่ามีคนจะวางยาพิษผมเหรอ?”
เย่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมาเป็นอย่างมาก: “คุณท่าน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องระมัดระวังซ่งเทียนหมิงลูกชายคนโตของคุณตลอดเวลา เท่าที่ผมรู้ เขามีแนวโน้มที่จะใช้ยาทำลายประสาทบางอย่างมาทำลายสมองของคุณ!”
“ดังนั้น คุณเอายาอายุวัฒนะเศษหนึ่งส่วนห้าของหนึ่งเม็ดแช่น้ำแล้วกินลงไปล่วงหน้า รอหลังจากที่เจอเขา ไม่ว่าเขาจะให้คุณกินอะไร คุณก็ต้องกิน; ไม่ว่าเขาจะให้คุณดื่มอะไร คุณก็ต้องดื่ม ต่อจากนั้นต้องอยู่ในเวลาที่เหมาะสม แกล้งทำเป็นจำอะไรไม่ได้และท่าทางที่ไม่รู้อะไร”
พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็พูดว่า: “หรือว่าฉันจะพูดให้ตรงกว่านี้ คุณอยู่ตรงหน้าของซ่งเทียนหมิง เล่นละครเป็นผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์คนหนึ่ง!”
คุณท่านซ่งตกตะลึงอย่างสุดขีด: “อา…อาจารย์เย่…คุณหมายความว่า…เทียนหมิงเขา…จะทำร้ายผมเหรอ?!”
เย่เฉินก็ไม่ได้ปิดบัง และพูดอย่างจริงจังว่า: “จากข้อมูลที่ผมได้รับมาตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ดังนั้นคุณต้องแผนซ้อนแผน ดูว่าพวกเขาจะมาไม้ไหนอีก!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...