ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2005
เมืองจินหลิง ตระกูลซ่ง
ทันทีที่ซ่งเทียนหมิงกลับมา ก็แกล้งทำเป็นว่าหาคุณท่านซ่งถามโน่นถามนี่ สีหน้าหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วงต่อซ่งหวั่นถิง
เมื่อคุณท่านซ่งเห็นลูกชายคนโตของตัวเอง ส่วนลึกภายในใจก็มีความสงสัยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เขาไม่อยากที่จะเชื่อเลยจริงๆว่า ลูกชายคนโตที่ตัวเองเลี้ยงมาเป็นเวลาห้าสิบปี ต้องการที่จะคิดร้ายกับตัวเอง
หากคำพูดนี้ออกมาจากปากของคนอื่นๆ คุณท่านซ่งตายก็ไม่มีวันเชื่อ
แต่ทว่า แต่เมื่อคำพูดนี้ออกมาจากปากของเย่เฉิน ต่อให้คุณท่านซ่งไม่อยากจะเชื่อ ก็จำเป็นต้องให้ความสำคัญขึ้นมา
เพราะว่า ในใจของเขารู้ดีว่า ความสามารถของเย่เฉินอาจารย์เย่นั้นทะลวงฟ้า ยิ่งไปกว่านั้นด้วยอุปนิสัยของเขา ไม่มีทางที่จะพูดอะไรก็ตามที่ไม่รับผิดชอบ
และในเมื่อเขาพูดแบบนี้แล้ว ก็ต้องมีหลักฐานที่แน่นอนแล้ว!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขามองซ่งเทียนหมิงลูกชายคนโตไปด้วย และคิดในใจไปด้วยว่า: “ดูเหมือนว่า ฉันจะต้องระมัดระวังจริงๆด้วย! ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป จะต้องตื่นตัวเป็นอย่างมากแล้ว”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็ลุกขึ้น และพูดกับซ่งเทียนหมิงว่า: “โธ่ เทียนหมิง เรื่องของหวั่นถิงทำให้ฉันเหนื่อยล้าทั้งใจและกายมาโดยตลอด ร่างกายของฉันค่อนข้างไม่สบาย ในเมื่อแกกลับมาแล้ว ก็ช่วยฉันดูแลสถานการณ์โดยรวมไปก่อน ฉันต้องพักผ่อนก่อนแล้ว ร่างกายจะรับไม่ไหวแล้วจริงๆ”
ซ่งเทียนหมิงรีบพูดว่า: “พ่อครับ งั้นผมประคองพ่อกลับไปที่ห้องนะ”
คุณท่านซ่งโบกมือ และพูดว่า: “ไม่ต้อง แกรีบติดต่อหาซ่งหรงวี่สักหน่อย ถามความคืบหน้าของทางด้านประเทศญี่ปุ่นดู หาข่าวคราวของซ่งหวั่นถิงได้หรือยัง มีข่าวคราวแล้ว บอกฉันทันที”
หลังจากที่พูดจบ คุณท่านซ่งมองไปทางพ่อบ้านลุงวี และเอ่ยปากพูดว่า: “เหล่าวี นายประคองฉันกลับห้องเถอะ”
ลุงวีประคองคุณท่านซ่งที่ค่อนข้างเหนื่อยสายตัวแทบขาด กลับไปถึงที่ห้องของเขา
ทันทีที่เข้ามา คุณท่านซ่งก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน คนทั้งคนแสดงความสามารถที่มีอยู่ออกมาให้เห็น ร่างกายก็ไม่ได้อ่อนแอเหมือนเมื่อกี้นี้ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชากับลุงวีว่า: “เหล่าวี ปิดประตู มาในห้องหนังสือ ฉันมีเรื่องจะคุยกับนายหน่อย!”
ห้องของคุณท่านซ่ง อันที่จริงแล้วเป็นห้องชุดขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก
ห้องนั่งเล่นกับห้องนอนและห้องหนังสือ ทั้งหมดอยู่ในนั้น มีความเป็นส่วนตัวสูงมาก
โดยเฉพาะห้องหนังสือ ซึ่งอยู่ตรงกลางของห้องชุดทั้งหมด ทุกๆด้านมีห้องอื่นเป็นกันชน ไม่มีหน้าต่างที่เปิดอยู่ และการพูดคุยก็ยากที่จะดักฟังได้
เมื่อลุงวีเห็นคุณท่านซ่งจริงจังขึ้นมาในทันที ก็มีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างหนึ่งที่หายไปนาน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...