ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2007
ความยากลำบากในการบริหารของตระกูลใหญ่ เปรียบได้กับการบริหารประเทศ
เมื่อดูจากการรบรากันภายในตระกูลใหญ่ในตอนนี้ การต่อสู้ระหว่างเจ้าชายโบราณที่บันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ เรียกได้ว่าเหมือนกันทุกอย่างทุกประการ
เจ้าชายในโบราณเพื่อบัลลังก์ ไม่ลังเลที่จะฆ่าพี่น้องฆ่าพ่อ
แต่ว่าเรื่องราวแบบนี้ อยู่ในสังคมปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตระกูลใหญ่ที่มีทรัพย์สินเกินร้อยล้าน ก็ยิ่งเห็นบ่อยจนชินตา
แม้ว่าลูกหลานของตระกูลซ่ง ก่อนหน้านี้จะมีท่าทางสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเป็นอย่างมากมาโดยตลอด แต่ว่าภายในใจของคุณท่านซ่งวางแผนสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดอยู่เสมอ
ตอนนี้ ระบบตรวจตราภายในชุดนี้ที่เขาเตรียมการไว้ แน่นอนว่าก็ได้ใช้แล้ว
ลุงวีมาถึงที่ข้างตู้หนังสือในทันที หาสวิตช์ที่ซ่อนอยู่พบ ต่อจากนั้น ตู้หนังสือก็ค่อยๆเคลื่อนไปทางซ้าย และเผยให้เห็นจอแสดงผลขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ในกำแพง
ลุงวีเปิดจอภาพอย่างรวดเร็ว ต่อจากนั้นพูดกับคุณท่านซ่งว่า: “คุณท่าน เชิญคุณยืนยันหน่อย!”
คุณท่านซ่งพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา เปิดซอฟต์แวร์ที่ไม่เด่นออกมาจากข้างใน
ซอฟต์แวร์นี้เป็นทางเข้าสู่ชุดของระบบตรวจตราภายในชุดนี้
ในการเปิดซอฟต์แวร์ ยังจะต้องผ่านการยืนยันสามแบบเหมือนกันกับซอฟต์แวร์ธนาคาร
การยืนยันตัวสามแบบนี้แบ่งเป็นการจดจำใบหน้ากับรหัสผ่านแบบดั้งเดิมและรหัสยืนยันโทรศัพท์แบบเรียลไทม์ หากมีข้อผิดพลาดหนึ่งอย่าง ก็จะไม่สามารถเปิดใช้งานซอฟต์แวร์ได้
หลังจากที่คุณท่านซ่งเปิดใช้งานระบบได้สำเร็จ การแสดงผลบนกำแพง ก็กลายเป็นภาพตารางขนาดเล็กถึงสองร้อยสิบช่อง
ในภาพตารางขนาดเล็กสองร้อยสิบช่อง มาจากภาพกล้องสองร้อยสิบตัวในตำแหน่งที่แตกต่างกัน
คุณท่านซ่งชี้ไปที่ซ่งเทียนหมิงบนภาพหน้าจอ และพูดกับลุงวีอย่างเฉียบขาดว่า: “เหล่าวีแกดูไอ้เดรัจฉานตัวนี้! เมื่อกี้นี้เขาแสดงท่าทีกังวลใจและเป็นทุกข์ใจมากตรงหน้าของฉัน ทั้งหมดแมร่งเป็นการแสดงให้ฉันดู! สีหน้าตอนนี้ของเขา ถึงเป็นธาตุแท้ส่วนลึกภายในใจของเขา! เขากำลังมีความสุข! ยิ่งไปกว่านั้นมีความสุขเป็นอย่างมาก!”
ลุงวีพยักหน้า และถอนหายใจพูดว่า: “ดูเหมือนว่าสิ่งที่อาจารย์เย่พูดจะเป็นความจริง คุณชายมีปัญหาจริงๆด้วย…”
พูดแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะพูดชื่นชมว่า: “คุณท่าน ระบบตรวจตราภายในชุดนี้ ไม่เพียงแต่สามารถยืนยันแผนการชั่วร้ายของพวกเขาได้ ยังสามารถที่จะรวบรวมหลักฐานการก่ออาชญากรรมของพวกเขาได้ด้วย! คุณมองการณ์ไกลมากจริงๆ!”
คุณท่านซ่งถอนหายใจ: “บรรพบุรุษได้กล่าวไว้ว่ากำหนดจากทุกข์ยากก็มอดม้วยด้วยสุขสันต์(ความลำบากทำให้เราได้แจ้งเกิด ใครหลงความสบายจึงวายวอด) หากคนไม่ตระหนักถึงความทุกข์ จะแตกต่างอะไรจากสัตว์ที่รอการฆ่าในโรงฆ่าสัตว์เหรอ? ตระหนักถึงความทุกข์อยู่ตลอดเวลา ถึงจะสามารถทำให้คนอยู่รอดในสังคมเภทภัยได้!”
พูดแล้ว เขาก็พูดด้วยความเคียดแค้นชิงชังเป็นอย่างยิ่ง: “แต่ว่า ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่า ความทุกข์ของฉัน จะกลายเป็นความจริง!”
ในเวลานี้ มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นบนหน้าจออย่างฉับพลัน
เป็นโทรศัพท์ของซ่งเทียนหมิงที่ดังขึ้น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...