ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2014

ในสองปีก่อน เจ้านายใหญ่ของประเทศญี่ปุ่นประมูลปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือที่มีน้ำหนักสองร้อยเจ็ดสิบแปด ใช้จ่ายเงินสามล้านหนึ่งหมื่นดอลลาร์สหรัฐเต็มๆ และราคาเฉลี่ยต่อกิโลกรัมอยู่ที่หนึ่งหมื่นหนึ่งพันดอลลาร์สหรัฐ

และปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือที่มีคุณภาพแบบนี้ ถ้าหากส่งไปยังร้านอาหารชั้นนำ ราคาก็จะสูงขึ้นอีกหลายเท่า

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือที่แพงที่สุดในร้านอาหารระดับชั้นนำ ราคาปลายังแพงกว่าทองอีก

สำหรับยามาซากิ วิสกี้ ปี50เป็นวิสกี้ชั้นยอดของสมบัติของประเทศญี่ปุ่น ราคาขายขวดเดียวก็สามล้านกว่าหยวนแล้ว

นางาฮิโกะ อิโตะใช้วัตถุดิบและเครื่องดื่มราคาแพงมาจัดงานเลี้ยง ซึ่งเพียงพอที่จะมองออกว่าเขาให้ความสำคัญกับเย่เฉินมากแค่ไหน

เมื่อเย่เฉินมาถึงที่ห้องอาหาร นางาฮิโกะ อิโตะก็รออยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานแล้ว

ในเวลานี้ กลางโต๊ะอาหารไม้ขนาดใหญ่ มีปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือขนาดใหญ่ตัวหนึ่งวางอยู่ ข้างล่างของตัวปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือตัวนี้ ถูกปกคลุมด้วยก้อนน้ำแข็งที่ทำจากน้ำบริสุทธิ์

เชฟท่านหนึ่งยืนถือมีดซาชิมิอยู่ข้างๆ เดี๋ยวหลังจากที่เริ่มทานอาหาร เขาจะทำตามความชอบของแขก แล่ซาชิมิจากส่วนต่างๆบนตัวของปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ ให้แขกได้รับประทาน

เมื่อนางาฮิโกะ อิโตะเห็นเย่เฉินมา รีบพูดอย่างกระตือรือร้นว่า: “เชิญนั่งคุณเย่! วันนี้คุณเย่โชคดีมาก ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือตัวนี้เรือประมงที่เพิ่งจอดเทียบท่าเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วนำมา เป็นตัวที่คุณภาพดีที่สุดในโตเกียวปีนี้ !”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างจริงจัง: “คุณอิโตะเกรงใจเกินไปแล้ว อันที่จริงแล้วคนอย่างผมเรื่องกินก็ไม่ได้มีความต้องการอะไรมากนัก คุณไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองเงินขนาดนั้น”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “คุณเย่เป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลอิโตะของเรา ต้อนรับแขกผู้มีเกียรติก็ย่อมต้องใช้วัตถุดิบและเหล้าที่ดีที่สุดเป็นธรรมดา!”

พูดแล้ว เขาก็ถามอิโตะ นานาโกะว่า: “นานาโกะ คุณซ่งยังไม่ตื่นอีกเหรอ?”