ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2017

ตอนนี้อิโตะ นานาโกะยังเรียนอยู่ปีสี่ อายุยี่สิบสองปี ซึ่งอายุใกล้เคียงกับฉินเอ้าเสวี่ยน

แต่ซ่งหวั่นถิง อายุใกล้เคียงกันกับเย่เฉิน

ดังนั้น ซ่งหวั่นถิงอายุมากกว่าอิโตะ นานาโกะสี่ปี

อิโตะ นานาโกะเรียกเธอว่าพี่สาว แต่กลับเหมาะสม

แต่ซ่งหวั่นถิงกลับถูกท่าทีของอิโตะ นานาโกะ ทำให้ค่อนข้างปลาบปลื้มใจอย่างไม่คาดฝันจนแปลกใจ

ตอนนี้อิโตะ นานาโกะเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลอิโตะตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น อำนาจของตระกูลมากกว่าตระกูลซ่งสิบเท่า

อำนาจยิ่งใหญ่มากถึงขนาดนี้ ยังสามารถเกรงใจต่อซ่งหวั่นถิงขนาดนี้ เป็นคนที่เรียกเธอว่าพี่สาวก่อน ก็ย่อมทำให้ซ่งหวั่นถิงหวั่นไหว และรู้สึกสนิทสนม กับอิโตะ นานาโกะมากขึ้นเล็กน้อย

เนื่องจากว่าเป็นผู้หญิง มีหัวข้อสนทนาที่เหมือนกันมากมาย ดังนั้นสองคนทั้งสองคนจึงคุยกันด้วยบรรยากาศคึกคักเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ในเวลานี้ นางาฮิโกะ อิโตะก็กลับมาแล้ว เขาทักทายซ่งหวั่นถิงอย่างสุภาพก่อน ต่อจากนั้นก็เอ่ยปากพูดว่า: “คุณเย่ จัดเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว คืนนี้ขึ้นเรือที่พอร์ตตู้คอนเทนเนอร์ของโตเกียวได้ คุณโชคดีมากจริงๆ แหล่งข้อมูลภายในบอกว่า คืนนี้ยามชายฝั่งของหน่วยลาดตระเวนกำลังจะซ่อมแซมอุปกรณ์ ดังนั้นการควบคุมการเดินเรือจะสบายๆ คืนนี้ออกทะเลได้ง่ายที่สุด”

จากนั้น นางาฮิโกะ อิโตะก็พูดว่า: “แต่ผมได้บอกกล่าวกับยามชายฝั่งแล้ว ถ้าหากพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม ก็ไม่มีทางทำการตรวจสอบอะไรก็ตามกับเรือที่คุณโดยสารอยู่”

“โอเค”เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และพูดว่า: “เรื่องนี้รบกวนคุณอิโตะแล้ว”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดด้วยความเคารพว่า: “คุณเย่ไม่จำเป็นต้องเกรงใจผมขนาดนี้!”

ซ่งหวั่นถิงที่กำลังกระซิบกระซาบกับนานาโกะ ทันใดนั้นได้ยินเรื่องนี้ ก็รีบถามเย่เฉินว่า: “คืนนี้พวกเราก็จะไปแล้วเหรอ?”

เย่เฉินพยักหน้า และพูดว่า: “คืนนี้พวกเรานั่งเรือจากไป”

หัวใจของซ่งหวั่นถิงตึงเครียด และรีบถามว่า: “อาจารย์เย่ ที่เมืองจินหลิงเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”