ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2019
ในเวลานี้ หลังจากที่นางาฮิโกะ อิโตะกับวาตานาเบะ ชินอิจิก็พูดคุยกันไม่กี่คำ นางาฮิโกะ อิโตะก็เข้าสู่หัวข้อ
“ชินอิจิ ครั้งนี้ที่ฉันเรียกนายมามีสองเรื่อง เรื่องแรกก็คือชินปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือสักหน่อย ชิมyamazaki whisky 50 yearsดู”
วาตานาเบะ ชินอิจิยิ้มเล็กน้อย และถามด้วยรอยยิ้มว่า: “งั้นอีกเรื่องหนึ่งล่ะ?”
นางาฮิโกะ อิโตะพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “นายต้องการร่วมทุนสร้างโรงงานในประเทศจีนไม่ใช่เหรอ? ฉันจะแนะนำผู้ร่วมลงทุนที่ดีมากคนหนึ่งให้กับนาย คุณซ่งหวั่นถิงของซ่งซื่อกรุ๊ป”
พูดแล้ว นางาฮิโกะ อิโตะก็ชี้ไปทางซ่งหวั่นถิงบนโต๊ะอาหาร
วาตานาเบะ ชินอิจิถึงได้เห็นซ่งหวั่นถิง
คนทั้งคนก็กลัวจนตกตะลึงจนตาค้าง
เขาพูดด้วยความตกตะลึงอย่างสุดขีดว่า: “คุณ…คุณซ่งเหรอ?! ในทีวีรายงานอยู่ตลอดไม่ใช่เหรอว่า หลังจากที่คุณซ่งเกิดอุบัติเหตุก็ยังคงไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน?! ทำ… ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้?!”
ในเวลานี้นางาฮิโกะ อิโตะเอ่ยปากพูดว่า: “คุณซ่งเป็นแขกผู้มีเกียรติในตระกูลของฉัน ครั้งนี้เธอประสบกับเหตุฉุกเฉิน เพราะเรื่องราวค่อนข้างละเอียดอ่อนมาก ดังนั้นก็เลยไม่ได้ประกาศที่อยู่ของเธอให้ภายนอก ชินอิจิ นายจะต้องเก็บเป็นความลับ เข้าใจมั้ย?”
เมื่อวาตานาเบะ ชินอิจิได้ยินคำพูดนี้ รีบพยักหน้า และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “พี่อิโตะวางใจได้เลย ผมไม่มีทางเปิดเผยต่อโลกภายนอกแม้แต่คำเดียว!”
นางาฮิโกะ อิโตะยิ้มด้วยความพึงพอใจ และพูดว่า: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ นายก็เป็นตัวแทนของบริษัทนิปปอนสตี เซ็นสัญญาตกลงการร่วมลงทุนกับคุณซ่งเถอะ!”
พูดแล้ว นางาฮิโกะ อิโตะก็พูดอย่างจริงจังมากๆว่า: “ไอ้น้อง ให้เกียรติฉันด้วย เงื่อนไขของการร่วมลงทุน ต้องให้หลีกทางให้อย่างเหมาะสม!”
วาตานาเบะ ชินอิจิพูดโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “พี่อิโตะ ในเมื่อพี่ออกคำสั่งแล้ว ในเงื่อนไขผมจะให้สิทธิพิเศษที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน!”
เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ยินคำพูดนี้ มองไปทางนางาฮิโกะ อิโตะเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำขอบคุณ: “คุณอิโตะ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ หวั่นถิงซาบซึ้งใจจนหาที่สุดมิได้”
นางาฮิโกะ อิโตะก็ฉลาดทันคน เขาก็ไม่อยากให้ซ่งหวั่นถิงติดค้างหนี้บุญคุณตัวเอง เหตุผลที่เขาช่วยเหลือ ทั้งหมดคือให้เกียรติเย่เฉิน ดังนั้นรีบพูดว่า: “คุณซ่ง ว่ากันจนถึงแก่นแท้แล้ว ทั้งหมดยังต้องขอบคุณคุณเย่!”
เย่เฉินมองสีหน้าท่าทางของนางาฮิโกะ อิโตะกับวาตานาเบะ ชินอิจิอยู่ในสายตา บนใบหน้ายิ้มเล็กน้อย
เขารู้ท่าทีของทั้งสองคนเป็นอย่างมาก
ไม่มีอะไรมากไปกว่าพันธนาการของหนี้บุญคุณเท่านั้นเอง
เกียรติของวาตานาเบะ ชินอิจิและนางาฮิโกะ อิโตะ นางาฮิโกะ อิโตะให้เกียรติกับตัวเอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...