ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2031
เดิมทีสิ่งที่ซูรั่วหลีคิดคือ รอตัวเองออกจากประเทศญี่ปุ่นได้สำเร็จ และหลังจากที่ผ่านพ้นข่าวลือช่วงนี้ไป ค่อยไปแก้แค้นผู้ชายที่น่ารังเกียจคนนั้น
แต่ว่าเธอฝันก็คิดไม่ถึงว่า ในขณะที่ตัวเองกำลังจะออกจากประเทศญี่ปุ่น จะทำให้ตัวเองอยู่บนท่าเรือ เห็นผู้ชายคนนั้นที่ทำให้ตัวเองเกลียดเข้ากระดูกดำมาโดยตลอด!
ในขณะนั้น เลือดทั่วร่างกายของซูรั่วหลีก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในทันที
ดวงตาคู่นั้นของเธองดงามจนลืมหายใจ ในเวลานี้เป็นเพราะว่าความแค้น ได้กลายเป็นสีแดง!
ในขณะนี้ ในใจของเธอมีเพียงความคิดเดียว: “ฆ่าเขาซะ! ฉันซูรั่วหลีต้องฆ่าเขาอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินในเวลานี้ เพราะว่าสายตาและความสนใจอยู่ที่บนตัวของอิโตะ นานาโกะที่นั่งอยู่ในรถ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกตเห็นรถอเนกประสงค์ที่วิ่งผ่านท่าเรือคันนั้น
ยิ่งไปกว่านั้นรถอเนกประสงค์เป็นมองทะลุได้ด้านเดียว ซูรั่วหลีข้างในรถสามารถเห็นเขาได้ แต่ว่าเขากลับมองไม่เห็นซูรั่วหลี ดังนั้นไม่รู้ว่า ในเวลานี้มีคนคุ้นเคยเดินสวนทางกับตัวเอง
ในไม่ช้า เรือสำราญที่เย่เฉินโดยสารอยู่ ก็ถูกกวนใบพัดที่หมุนช้าๆทำให้เกิดคลื่นของความผันผวนอย่างฉับพลัน
เรือยอชต์ด้วยการหมุนของใบพัด ค่อยๆออกจากท่าเรือ
ต่อจากนั้น ความเร็วของเรือก็ยิ่งอยู่ยิ่งเร็วขึ้น ในไม่ช้าในสายตาของอิโตะ นานาโกะก็กลายเป็นจุดสว่างเล็กๆ และในที่สุดก็หายไป
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า เรือยอชต์ที่ท่าเทียบเรืออยู่ข้างๆก็เร่งรีบออกจากท่าเรือเช่นกัน
ทันทีที่รับสาย ซูเฉิงเฟิงก็ถามในทันทีว่า: “เรื่องเป็นยังไงบ้างแล้ว?”
กัปตันรีบพูดว่า: “คุณท่าน จู่ๆคุณหนูซูก็บอกว่าจะไล่ฆ่าคนคนหนึ่ง ดังนั้นผมก็เลยโทรไปขอคำแนะนำจากคุณ”
เสียงที่เข้มงวดของซูเฉิงเฟิงก็ดังขึ้นมา: “ในเวลานี้เธอยังไม่รีบออกจากประเทศญี่ปุ่นมุ่งหน้าไปน่านน้ำข้ามพรมแดน ไปไล่ฆ่าใคร? เกิดโดนกรมตำรวจนครบาลญี่ปุ่นหรือว่ากองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินจับตัวได้ งั้นปัญหาก็จะใหญ่โตแล้ว! ชาตินี้เธอก็อย่าได้คิดที่จะออกจากประเทศญี่ปุ่น!”
ซูรั่วหลีแย่งโทรศัพท์มาในทันที และแทบรอไม่ไหวที่จะพูดว่า: “คุณท่าน! หนูรั่วหลีเองนะ! เมื่อกี้นี้หนูอยู่ที่ท่าเรือ เจอกับคนคนนั้นที่เคยหลอกพวกเรา! ตอนนั้นอยู่ที่โอซาก้า ก็เป็นเขานั่นแหละที่บอกที่อยู่ของพวกเรากองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นแล้วทำให้พวกเราทั้งหมดโดนจับตัว! ความแค้นนี้หากหนูไม่ได้ชำระ ตายก็ตานอนตาไม่หลับ!”
ซูเฉิงเฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยปากพูดว่า: “ก็ได้! ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็จัดการปัญหานี้ก่อน! ไม่อย่างนั้นปล่อยเขาอยู่ในโลก ไม่รู้ว่าอีกหน่อยจะเป็นภัยคุกคามอื่นต่อตระกูลซูของฉันต่อไปหรือเปล่า!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...