ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2033
เรือที่เย่เฉินโดยสาร หลังจากที่ออกจากท่าเรือ ก็กำลังมุ่งหน้าไปทางน่านน้ำข้ามพรมแดน
เพราะว่าฮาชิโมโตะ ชินคิจิถูกขังอยู่ในห้องโดยสารที่ชั้นล่าง ดังนั้นเย่เฉินก็ตัดสินใจพาซ่งหวั่นถิงลงไปจัดการหมอนั่น
กะลาสีบนเรือพาทั้งสองคนไปที่ห้องโดยสารด้านล่าง และเปิดประตูหนึ่งในนั้นหนึ่งบาน
ในห้อง ชายคนหนึ่งใส่ชุดสูทขนสัตว์คุณภาพสูง แขนขาก็ถูกยึดติดกับเก้าอี้อย่างแน่นหนา มือทั้งสองถูกมัดไว้กับที่วางแขนของเก้าอี้ ขาทั้งสองและแขนทั้งสองถูกมัดติดกับขาหน้าของเก้าอี้ บนศีรษะยังคลุมถุงสีดำ และคลุมทั้งหัวไว้ด้านใน
เย่เฉินสันนิษฐานว่า คนคนนี้ น่าจะเป็นฮาชิโมโตะ ชินคิจิ
คนของนางาฮิโกะ อิโตะ เพื่อคำนึงถึงความรอบคอบ ตั้งใจใช้ท่อเหล็กกลม ใส่ทุกนิ้วของฮาชิโมโตะ ชินคิจิเข้าไปอย่างแน่นหนา ต่อจากนั้นก็ยึดเข้ากับที่วางแขนเข้าด้วยกัน
แบบนี้ ฮาชิโมโตะ ชินคิจิไม่สามารถแม้แต่จะงอนิ้วได้ นับประสาอะไรกับความเป็นไปได้ที่จะหลบหนีไปได้
นอกเหนือจากนี้ ยังมีชายคนหนึ่งถือปืนช็อตไฟฟ้ายืนอยู่ข้างๆ จ้องมองมาที่เขาอย่างไม่กะพริบตา งานรักษาความปลอดภัยเรียกได้ว่าถึงที่เป็นอย่างมาก
เมื่อชายที่ถือปืนช็อตไฟฟ้าเห็นเย่เฉินเข้ามา พูดย่างเคารพในทันทีว่า: “คุณเย่ คุณมาแล้ว!”
เย่เฉินพยักหน้า และเอ่ยปากถามว่า: “นี่คือฮาชิโมโตะ ชินคิจิเหรอ?”
“ใช่!”คนคนนั้นถอดผ้าคลุมบนหัวของฮาชิโมโตะ ชินคิจิลงมา และพูดว่า: “คุณเย่ ไอ้หมอนี่ก็คือฮาชิโมโตะ ชินคิจิ! พวกเราตรวจสอบชัดเจนแล้ว!”
ในเวลานี้ฮาชิโมโตะ ชินคิจิยังไม่ได้ปรับตัวเข้ากับแสงที่แยงตา ในปากถูกยัดด้วยผ้าขนหนู ดังนั้นไม่สามารถพูดได้ทำได้เพียงครวญคราง ร่างกายก็ดิ้นรนไม่หยุดหย่อน
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิถามโดยไม่รู้ตัวว่า: “แกเป็นใคร?! ฉันไม่รู้จักแกด้วยซ้ำทำไมแกต้องสั่งให้คนอื่นมาลักพาตัวฉันด้วย?!”
เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าหมอนี่จะดื้อรั้น ก็ตบหน้าไปในทันที และด่าทอด้วยความโกรธว่า: “แกแมร่งยังเก่งกาจจริงๆ ตัวเองทำเรื่องต่ำช้าไร้ยางอายอะไรไว้ ในใจของตัวแกเองไม่รู้เหรอ? ยังกล้าที่จะตั้งคำถามกับฉันเหรอ?”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิอ้าปากพูดว่า: “ฉัน…ฉันเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมายของประเทศญี่ปุ่น! เป็นรองประธานของบริษัทนิปปอนสตี! ฉันไม่เคยทำอะไรที่ผิดกฎหมาย แต่กลับเป็นแก…รู้โทษหนักของการลักพาตัวคนหรือเปล่า?!”
เย่เฉินตบเขาอีกครั้ง และด่าว่า: “โทษหนักใช่มั้ย? ก็ได้ งั้นแกดูเธอ ต่อจากนั้นบอกฉันว่าโทษของลักพาตัวหนักกว่า หรือว่าฆาตกรรมที่หนักกว่า!”
พูดแล้ว เขาก็ดึงซ่งหวั่นถิงมาข้างกายตัวเอง
เมื่อฮาชิโมโตะ ชินคิจิเห็นซ่งหวั่นถิง คนทั้งคนก็ตกใจจนตะลึงจนตาค้างในทันที!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...