ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2034

“คุณ…คุณซ่ง?!”

ซ่งหวั่นถิงมองไปที่ฮาชิโมโตะ ชินคิจิด้วยความรังเกียจ และถามว่า: “คุณฮาชิโมโตะต้องคิดไม่ถึงว่า ฉันซ่งหวั่นถิงยังมีชีวิตอยู่ใช่มั้ย?!”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิวิตกกังวลจนสั่นเทาไปทั้งตัว

เขารู้ว่า เรื่องที่ตัวเองฆาตกรรมซ่งหวั่นถิงช่างชั่วร้าย

ก่อนหน้านี้ซ่งหวั่นถิงสูญหายไร้ร่องรอย และผู้ช่วยสองคนของเธอกับคนขับรถก็ถูกฝังอยู่ในอุบัติเหตุจราจรที่มนุษย์สร้างขึ้น

นอกเหนือจากสิ่งอื่นใด แค่ฆ่าสามคน ก็เป็นโทษร้ายแรงอย่างแน่นอน ในโทษของการฆาตกรรม ก็เป็นเรื่องราวที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งและวิธีการนี้ก็โหดร้ายอย่างยิ่งแบบนั้น

ตอนนี้ ซ่งหวั่นถิงก็ยืนอยู่ตรงหน้าของฮาชิโมโตะ ชินคิจิทั้งเป็นแบบนี้ ดังนั้นเขาก็ตระหนักได้ในทันที นี่เป็นซ่งหวั่นถิงที่มาแก้แค้นตัวเอง!

เขาแทบจะร้องไห้ขอร้องในทันที: “คุณซ่ง เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่คุณประสบอุบัติเหตุนั้น ผมไม่ใช่ผู้บงการที่แท้จริง! ผู้บงการที่แท้จริงคือซ่งหรงวี่พี่ชายของคุณ! ทุกอย่างเขาเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง!”

ซ่งหวั่นถิงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “หา? ซ่งหรงวี่เป็นแพะเหรอ? งั้นฉันถามคุณหน่อย ใครหลอกฉันว่า คุณวาตานาเบะจะเซ็นสัญญากับฉันเหรอ? ใครเป็นคนหลอกฉันไปที่พื้นที่ภูเขาเขตนิชิทามะโตเกียวเหรอ? แล้วใครเป็นคนจัดเตรียมการให้คนชนพวกเราสี่คนตกลงไปที่หน้าผาพร้อมกับรถเหรอ?!”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิถูกซ่งหวั่นถิงบีบคั้นถามอย่างไม่หยุดหย่อน ตกใจมากจนขวัญหนีดีฝ่อ และพูดขอร้องว่า: “คุณซ่ง ทั้งหมดนี่เป็นความคิดของพี่ชายคุณ คุณจะโทษก็ไปโทษเขา อย่าโทษมาผมนะ…”

ซ่งหวั่นถิงก็ตั้งคำถามว่า: “ตามที่คุณพูดมานี้ ถ้าหากตอนนี้ฉันให้คนโยนคุณลงทะเล งั้นคุณก็จะโทษฉันไม่ได้ ใช่มั้ย?”

เมื่อฮาชิโมโตะ ชินคิจิได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็กลัวจนซีดเซียว และร้องไห้พูดลนลานว่า: “คุณซ่ง ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนี้…ผม…ผม…ผมก็แค่อยากจะขอให้คุณไว้ชีวิตผมด้วย…ตราบใดที่คุณสามารถที่จะไว้ชีวิตผมได้ ให้ผมทำอะไรผมก็ยอมทำทุกอย่าง!”