ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2034
“คุณ…คุณซ่ง?!”
ซ่งหวั่นถิงมองไปที่ฮาชิโมโตะ ชินคิจิด้วยความรังเกียจ และถามว่า: “คุณฮาชิโมโตะต้องคิดไม่ถึงว่า ฉันซ่งหวั่นถิงยังมีชีวิตอยู่ใช่มั้ย?!”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิวิตกกังวลจนสั่นเทาไปทั้งตัว
เขารู้ว่า เรื่องที่ตัวเองฆาตกรรมซ่งหวั่นถิงช่างชั่วร้าย
ก่อนหน้านี้ซ่งหวั่นถิงสูญหายไร้ร่องรอย และผู้ช่วยสองคนของเธอกับคนขับรถก็ถูกฝังอยู่ในอุบัติเหตุจราจรที่มนุษย์สร้างขึ้น
นอกเหนือจากสิ่งอื่นใด แค่ฆ่าสามคน ก็เป็นโทษร้ายแรงอย่างแน่นอน ในโทษของการฆาตกรรม ก็เป็นเรื่องราวที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งและวิธีการนี้ก็โหดร้ายอย่างยิ่งแบบนั้น
ตอนนี้ ซ่งหวั่นถิงก็ยืนอยู่ตรงหน้าของฮาชิโมโตะ ชินคิจิทั้งเป็นแบบนี้ ดังนั้นเขาก็ตระหนักได้ในทันที นี่เป็นซ่งหวั่นถิงที่มาแก้แค้นตัวเอง!
เขาแทบจะร้องไห้ขอร้องในทันที: “คุณซ่ง เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่คุณประสบอุบัติเหตุนั้น ผมไม่ใช่ผู้บงการที่แท้จริง! ผู้บงการที่แท้จริงคือซ่งหรงวี่พี่ชายของคุณ! ทุกอย่างเขาเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง!”
ซ่งหวั่นถิงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “หา? ซ่งหรงวี่เป็นแพะเหรอ? งั้นฉันถามคุณหน่อย ใครหลอกฉันว่า คุณวาตานาเบะจะเซ็นสัญญากับฉันเหรอ? ใครเป็นคนหลอกฉันไปที่พื้นที่ภูเขาเขตนิชิทามะโตเกียวเหรอ? แล้วใครเป็นคนจัดเตรียมการให้คนชนพวกเราสี่คนตกลงไปที่หน้าผาพร้อมกับรถเหรอ?!”
ฮาชิโมโตะ ชินคิจิถูกซ่งหวั่นถิงบีบคั้นถามอย่างไม่หยุดหย่อน ตกใจมากจนขวัญหนีดีฝ่อ และพูดขอร้องว่า: “คุณซ่ง ทั้งหมดนี่เป็นความคิดของพี่ชายคุณ คุณจะโทษก็ไปโทษเขา อย่าโทษมาผมนะ…”
ซ่งหวั่นถิงก็ตั้งคำถามว่า: “ตามที่คุณพูดมานี้ ถ้าหากตอนนี้ฉันให้คนโยนคุณลงทะเล งั้นคุณก็จะโทษฉันไม่ได้ ใช่มั้ย?”
เมื่อฮาชิโมโตะ ชินคิจิได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็กลัวจนซีดเซียว และร้องไห้พูดลนลานว่า: “คุณซ่ง ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนี้…ผม…ผม…ผมก็แค่อยากจะขอให้คุณไว้ชีวิตผมด้วย…ตราบใดที่คุณสามารถที่จะไว้ชีวิตผมได้ ให้ผมทำอะไรผมก็ยอมทำทุกอย่าง!”
เย่เฉินพูดกับซ่งหวั่นถิงว่า: “หวั่นถิง ฮาชิโมโตะ ชินคิจิคนนี้ ตอนนี้ก็กักขังอยู่ที่นี่ก่อน รอหลังจากที่เขาถึงเมืองจินหลิงเผชิญหน้ากับซ่งหรงวี่ ผมก็ย่อมจะให้ทางออกที่น่าพอใจกับคุณ”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยความเคารพว่า: “ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของอาจารย์เย่!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “เอาล่ะ คุณไปพักผ่อนในห้องเถอะ ผมไปยืนบนดาดฟ้าสักพัก”
ซ่งหวั่นถิงถามอย่างรีบเร่ง: “อาจารย์เย่ หวั่นถิงจะไปอยู่บนดาดฟ้ากับคุณสักพักค่อยกลับห้องได้มั้ย?”
เย่เฉินพยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “ได้อยู่แล้ว งั้นก็ไปด้วยกันเถอะ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...