ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2035
ทั้งสองคนมาถึงดาดฟ้า เย่เฉินก็เงยหน้าไปทางลมทะเลที่หนาวเย็น ในใจอดไม่ได้ที่ทอดถอนหายใจ
แม้ว่าตอนนี้ตัวเองจะช่วยชีวิตของซ่งหวั่นถิงได้อย่างปลอดภัยแล้ว และเริ่มพาเธอ ออกเดินทางกลับไปประเทศแล้ว
แต่ทว่า เรื่องนี้ยังห่างไกลไม่ถือว่าจบ
ต่อไป ถึงจะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด
ซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่สองพ่อลูกชั่วร้ายคู่นี้ ยังไม่ได้จัดการ!
ตอนนี้ คุณท่านซ่งแกล้งเป็นโรคอัลไซเมอร์ป้องกันตัว ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ของเขา เป็นไปไม่ได้ที่คนคนหนึ่งจะเอาชนะซ่งหรงวี่สองพ่อลูกได้
เกิดสองพ่อลูกพบว่าเขากำลังเสแสร้ง เกรงว่าก็จะฆ่าอย่างโหดร้ายในทันที
ดังนั้น ต่อไป สิ่งที่ตัวเองจะทำ คือเปิดเผยธาตุแท้ของซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่สองพ่อลูกต่อหน้าต่อหน้าสาธารณชน ช่วยเหลือคุณท่านซ่ง ในเวลานี้ก็ทำให้ซ่งหวั่นถิงควบคุมซ่งซื่อกรุ๊ปทั้งหมด
แต่ทว่า หลังจากนี้ ยังจะเผชิญกับการจัดการกับปัญหาของซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่
ในความคิดของเย่เฉิน สองพ่อลูกนี้ไม่เพียงแต่ก่ออาชญากรรมการฆาตกรรมโดยเจตนา ยิ่งไปกว่านั้นก็ลงมือกับญาติที่สนิทที่สุดด้วย ไม่เพียงเนรคุณ ยิ่งไปกว่านั้นยังชั่วร้าย ต่อให้จะใช้กฎหมาย ก็สมควรถูกตัดสินโทษประหาร
ดังนั้น คนแบบนี้ ก็ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่บนโลกนี้อีกต่อไป
แต่ทว่า ทั้งสองคนนี้เป็นญาติสนิทของซ่งหวั่นถิง จะจัดการยังไงกันแน่ ยังต้องดูซ่งหวั่นถิง และแม้กระทั่งความหมายของคุณท่านซ่ง
ในเวลานี้ซ่งหวั่นถิงก็ยืนอยู่ดาดฟ้า รับลมทะเล มองดูโตเกียวที่ยิ่งอยู่ยิ่งไกล และพูดทอดถอนหายใจว่า: “อาจารย์เย่ หากไม่ใช่คุณ หวั่นถิงก็อาจจะตายอยู่ในโตเกียวแล้ว…”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “อย่าพูดหมดอาลัยขนาดนี้ คุณเป็นคนดีจะได้รับการช่วยเหลือจากสวรรค์เบื้องบน ต่อให้ไม่มีผม คุณไม่ควรตาย คุณก็จะไม่ตาย”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มด้วยความซาบซึ้งใจ และถามเขาว่า: “อาจารย์เย่ ถ้าหากหวั่นถิงตายจริงๆ คุณจะเสียใจมั้ย?”
เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า: “คำแนะนำของผมง่ายดายมาก แค่สี่คำ ตัดหญ้าถอนโคน”
สีหน้าท่าทางของซ่งหวั่นถิงประกายด้วยความดิ้นรนเล็กน้อย ก็จับราวบันไดด้วยมือทั้งสองข้าง และพูดอย่างสับสนว่า: “ฉันเข้าใจความหมายของคุณ แต่ว่า…แต่ว่าพวกเขาก็เป็นคนของตระกูลซู ยิ่งไปกว่านั้นเป็นญาติสนิทของฉัน ฉัน…ฉันทำไม่ลงคอ…”
เย่เฉินพูดเบาๆว่า: “เรื่องนี้คุณไม่จำเป็นต้องทำ คุณเพียงแค่ตัดสินใจก็พอแล้ว”
ซ่งหวั่นถิงถอนหายใจพูดว่า: “ฉันรู้ความหมายของคุณ แต่การตัดสินใจนี้ก็ยากมาก ฉันไม่เพียงแต่จะต้องไตร่ตรองถึงความรู้สึกของตัวฉันเอง ยังต้องไตร่ตรองความรู้สึกของคุณปู่ รวมทั้งความรู้สึกของทุกคนในตระกูลซ่ง อย่างที่เรียกกันว่าในหมู่สัตว์เดรัจฉานย่อมเห็นใจซึ่งกันและกัน นับประสาอะไรกับทุกคนที่เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน…”
เย่เฉินย้อนถามว่า: “แต่ตอนที่พวกเขาลงมือฆ่าคุณ ก็ไม่ได้คิดว่าคุณเป็นคนในครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ?”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า: “พวกเขาทำเรื่องได้เด็ดขาดจริงๆ แต่ฉันไม่ใช่พวกเขา…”
จากนั้น ซ่งหวั่นถิงก็พูดว่า : “อาจารย์เย่ อันที่จริงแล้วคุณ…ที่จริงแล้วคุณไม่รู้อะไรเลย ตระกูลซูถึงในรุ่นของฉัน ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองแล้ว เมื่อก่อนหน้านี้คุณปู่ก็ทอดถอนหายใจเรื่องไม่น้อย หากลุงใหญ่และพี่ชายเสียชีวิต ก็คงจะกระทบครั้งใหญ่ต่อเขาอย่างแน่นอน…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...