ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2041

ในวินาทีที่คนนั้นลอยอยู่ในอากาศ เขาค้นพบว่า ตัวเองถูกเย่เฉินขว้างไปยังทางซ้ายของเรือ แต่เรือที่เขานั่งมา อยู่ทางด้านขวา!

อีกอย่าง แรงของเย่เฉินก็มีมากมายมหาศาล ชั่วขณะก็ขว้างตัวของเขาออกไปได้ไกลถึงสิบกว่าเมตร！

ร่างกายของเขาตกลงไปในท้องทะเลลึกอันหนาวเหน็บแบบพาราโบลา

ตำแหน่งตรงจุดนี้ห่างจากทะเลหลวงไม่ไกลเท่าไหร่นัก ความลึกของน้ำทะเลมีมากถึงพันเมตร อีกอย่างตอนนี้ยังอยู่ในช่วงฤดูหนาว น้ำในมหาสมุทรจึงเย็นจัดถึงกระดูก!

ในตอนที่เขาตกลงไปในทะเลจนเกิดเสียงดังตูม แรงกระแทกจากผิวน้ำก็ทำให้ทั้งร่างของเขารู้สึกเจ็บอย่างรุนแรง

ต่อมา เสื้อผ้าของเขาก็เปียกโชกไปด้วยน้ำเย็นๆ ร่างกายเย็นเฉียบเหมือนตกอยู่ในโรงเก็บน้ำแข็ง!

ในสถานการณ์แบบนี้ เขาทำได้เพียงดิ้นรนเอาตัวรอด พยายามว่ายน้ำกลับไปยังเรือของตัวเอง

แต่ว่า คลื่นลมในทะเลแรงเป็นอย่างมาก อีกอย่างเขาก็กำลังว่ายทวนกระแสลม ดังนั้นไม่ว่าเขาจะพยายามว่ายน้ำอย่างสุดชีวิตเพียงใด สุดท้ายก็ไม่สามารถเข้าใกล้เรือได้เลยแม้แต่เมตรเดียว

ในตอนที่เขากำลังสิ้นหวัง บนพื้นผิวทะเลก็มีเสียงดังตูมตามขึ้นมา

เสียงเหล่านั้น คือเสียงของคนที่เหลือถูกเย่เฉินโยนลงมาในทะเลทีละคนอย่างกับกำลังโยนเกี๊ยวลงหม้อ

โชคชะตาของคนเหล่านี้ แตกต่างกับคนแรกมาก

เพราะถึงอย่างไร คนแรกก็ไม่ได้ถูกเตะต่อย ก่อนถูกโยนลงไปในทะเล

แต่ว่าคนอื่นๆไม่ได้โชคดีขนาดนั้น พวกเขาต่างก็ถูกเย่เฉินทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บทั้งร่างกาย จากนั้นก็ถูกโยนลงทะเล นั่นก็เท่ากับว่าพวกเขาเหมือนเสียเปอร์เซ็นต์รอดชีวิตไปแล้วครึ่งหนึ่ง!

ชีวิตอีกครึ่งที่เหลือ ก็แทบจะเอาไม่รอดในท้องทะเลอันหนาวเหน็บแบบนี้!

แต่ละคนร้องขอความช่วยเหลืออย่างสุดชีวิต พยายามเอาชีวิตรอดอย่างสุดกำลัง กลัวว่าถ้าจมหายลงไปในทะเล ชีวิตก็คงจบสิ้นแค่ตรงนี้

บนเรือที่ซูรั่วหลีนั่งมา กัปตันเรือและลูกเรือมองภาพตรงหน้าอย่างอกสั่นขวัญแขวน

นี่มันอะไร? ซูรั่วหลียกพวกมาตั้งหลายคนเพื่อมาจัดการคนคนเดียว แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่าหกคนนั้นถูกโยนลงทะเลไปหมดเลยเนี่ยนะ?!

ในตอนนี้เองลูกเรือก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า “กัปตัน เราต้องไปช่วยพวกเขาไหม?”