ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2043
เย่เฉินในตอนนี้ไม่มีแววความหวาดกลัวเลยสักนิด
ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเย่ หรือตระกูลซู ก็ไม่สามารถทำให้เขาเกรงกลัวได้ทั้งนั้น
จากความเก่งกาจของเขา ต่อให้ท่ามกลางผู้คนนับหมื่นจะยังมีคนที่เหนือกว่าซูเฉิงเฟิงและซูโส่วเต้า ก็ไม่เกินความสามารถของเขาหรอก
เหตุผลที่ยังไม่รีบสำเร็จโทษตระกูลซู เพราะอยากรอจังหวะเวลา บดขยี้ศักดิ์ศรีของตระกูลซูให้แหลกละเอียด
ไม่ใช่แค่ต้องเก่งกาจกว่าตระกูลซู แต่ต้องมีอำนาจทางด้านอุตสาหกรรมเหนือกว่าตระกูลซูด้วย ถึงจะสามารถทำให้ตระกูลซูยอมคุกเข่าแทบเท้าได้อย่างแท้จริง
แต่ว่า ซูรั่วหลีกลับไม่รู้ถึงระดับความคิดที่ลุ่มลึกของเย่เฉินเลยสักนิด
เธอรู้สึกแค่ว่า ความเก่งกาจของผู้ชายคนนี้น่ากลัวจนผิดปกติ!
แต่ว่า ถึงจะเป็นอย่างนั้น เขาก็ไม่มีทางสู้ทั่วทั้งตระกูลซูได้หรอก!
แต่ในใจของซูรั่วหลีรู้ดี พูดอะไรไปตอนนี้ก็คงไม่มีความหมาย เวลานี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ตัวเธอจะสามารถหลุดพ้นเงื้อมมือผู้ชายน่ากลัวคนนี้ไปได้ยังไง!
ซูรั่วหลีไม่ได้กลัวตาย
แต่ว่า เมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ผู้เป็นพ่อทุ่มเททั้งแรงเงิน แรงกาย แรงคนเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง ความอยากเอาตัวรอดภายในใจก็พลันพุ่งถึงขีดสุด
ดังนั้น เธอจึงมองมาที่เย่เฉิน แล้วเอ่ยพูดว่า “ถ้านายปล่อยฉันไป ความบาดหมางระหว่างเราก่อนหน้านี้จะถือว่าหายกันทั้งหมด！ไม่อย่างนั้น คนของตระกูลซูต้องไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่！”
จากนั้น เธอก็มองมาที่เย่เฉิน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อฉันสู้ไม่ได้ อยากจะฆ่าจะแกงยังไงก็แล้วแต่นายแล้วกัน！”
เย่เฉินยิ้มออกมานิ่งๆ “เธอสบายใจได้ ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”
“อะไรนะ?！” ซูรั่วหลีอุทานอย่างประหลาดใจ “นายจะไม่ฆ่าฉัน?！”
เย่เฉินพยักหน้า “เธอมีโทษประหารชีวิตติดตัว แถมตอนนี้ยังหนีคดีอีก ฉันแค่ส่งเธอให้สำนักงานอัยการญี่ปุ่น พวกเขาก็จะตัดสินโทษประหารชีวิตเธอเอง”
พูดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเย่เฉินก็ขมวดคิ้วขึ้นมา จากนั้นก็มองมาที่ซูรั่วหลีด้วยสายตาเยือกเย็น
เขามองประเมินซูรั่วหลีขึ้นๆลงๆ จากนั้นก็เอ่ยพูดว่า “สำนักงานอัยการญี่ปุ่นแค้นเธอฝังหุ่น ในสถานการณ์อย่างนี้ถ้าตระกูลซูอยากช่วยเธอก็คงต้องใช้เงินไม่ใช่น้อยๆเลยล่ะว่าไหม?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...