ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2044

ซูรั่วหลีกลัวว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง จึงหลบสายตาเขา ไม่กล้าตอบกลับ

เธอกลัวเย่เฉินจะรู้ว่าตัวเองเป็นลูกนอกสมรสของซูโส่วเต้า

ถ้าเป็นแบบนั้น เขาคงไม่ทำแค่ใช้เธอเป็นเครื่องมือข่มขู่พ่อและตระกูลซูอย่างเดียว แต่อาจจะถึงขั้นเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอให้สาธารณชนรู้

แม้ว่าเธอจะหวังว่าผู้เป็นพ่อจะยอมรับในตัวตนของเธอ แต่เธอเองก็รู้ ว่าถึงยังไงพ่อก็เป็นถึงผู้นำตระกูลซู แถมยังมีเมียหลวงและลูกตั้งสองคน ถ้าหากตัวตนของเธอถูกเปิดเผยออกไป คงมีผลในทางลบต่อชื่อเสียงของผู้เป็นพ่อและความสุขของครอบครัวแน่

ทั้งชีวิตนี้ซูรั่วหลีแค่อยากแบ่งเบาภาระมาจากพ่อ ไม่เคยคิดที่จะเพิ่มภาระให้พ่อเลยสักครั้ง ดังนั้นลึกในใจของเธอตอนนี้จึงเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น กลัวว่าเย่เฉินจะจับสังเกตได้

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าซูรั่วหลีหลบสายตา เขาจึงหยุดพูดไป ในใจก็ตระหนักได้ถึงความผิดปกติ พร่ำบ่นคนเดียวว่า “ตอนนี้เธอคือนักโทษคดีหนักหมายเลขหนึ่งในญี่ปุ่น ถ้าในกรณีนี้ยังช่วยเธอออกมาได้ แปลว่าตระกูลซูก็ต้องจ่ายอย่างต่ำพันกว่าล้าน หรืออาจจะเป็นจำนวนเงินที่มากกว่านั้น ถึงจะสามารถ.....”

พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็จ้องซูรั่วหลีเขม็ง แล้วเอ่ยเสียงเย็นว่า “วิธีจัดการของคนตระกูลซู ฉันก็พอได้ยินมาบ้าง แต่ว่าตอนนี้ซูเฉิงเฟิงไม่ได้เป็นคนใจกว้างขนาดนั้น เขาไม่มีทางยอมเสียเงินมากมายขนาดนี้เพื่อช่วยคนคนเดียวแน่นอน ถึงแม้เธอจะมีความสามารถมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ไม่คุ้มค่ากับเงินมากมายขนาดนี้หรอก”

พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็จงใจลากเสียงยาวแล้วแสยะยิ้ม “นอกเสียจากว่า....เธอไม่ได้เป็นแค่ลูกน้องของตระกูลซู!”

แม้ว่าความสามารถของซูรั่วหลีจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน แต่ในเรื่องประสบการณ์ในสังคมและจิตวิทยาเธอไม่ผ่านจริงๆ ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ เธอก็แสดงออกมาอย่างลนลาน เอ่ยพูดออกมาอย่างเผยพิรุธว่า“ไม่ใช่...ไม่ใช่อย่างที่นายคิด! ฉันเป็นลูกน้องของตระกูลซูจริงๆ...”

เย่เฉินแสยะยิ้มเย็น “ดูเหมือนว่าเธอจะขาดประสบการณ์เข้าสังคมจริงๆ แววตาของเธอตอนนี้กำลังส่งสัญญาณให้ฉันอย่างชัดเจนเลยล่ะ！”

ซูรั่วหลีเอ่ยถามอย่างลนลาน “ห๊ะ?！ สัญญาณอะไร?！”

เย่เฉินยิ้ม “สัญญาณที่บอกว่าฉันเดาถูกยังไงล่ะ”