ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2046
ซูรั่วหลีถูกเย่เฉินถามจนพูดอะไรไม่ออก
เหตุผลที่ยอมอุทิศชีวิตขนาดนี้ นั่นก็เพราะว่าเธอได้รับการสั่งสอนแบบล้างสมองมาตั้งแต่เด็กๆ
เธอคิดอย่างหนักแน่นเสมอมาว่า ตัวเองควรที่จะทุ่มเททุกอย่างแม้แต่ชีวิตให้ตระกูลซูและพ่อ
แต่ว่า แน่นอนว่าคำพูดเหล่านี้เธอไม่สามารถพูดมันออกไปให้เย่เฉินรู้ได้
ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงร้องไห้อ้อนวอนออกมาว่า “แม้ว่าฉันจะมีชีวิตมาได้ไม่นาน แต่ฉันก็แทบจะไม่เคยเอ่ยขอร้องใคร วันนี้ฉันขอร้องนายเถอะนะ ได้โปรดปล่อยฉันไป อย่าทรมานฉันอีกเลยได้ไหม....ขอร้องล่ะ....”
เย่เฉินส่ายหัวแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “โทษที แต่เธอยังตายตอนนี้ไม่ได้！”
...
ขณะเดียวกัน ในห้องคนขับของเรืออีกลำ
กัปตันและเหล่าลูกเรือต่างมองมาอย่างเบิกตาอ้าปากค้าง
พวกเขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ซูรั่วหลีออกหมัดกับผู้ชายคนนั้นได้ไม่ทันไร กลับถูกจับล็อกอยู่กับที่ราวกับโดนมนต์สะกด!
อีกอย่าง ท่าทางเดี๋ยวพยักหน้า เดี๋ยวส่ายหน้า เดี๋ยวก็ร้องไห้อย่างเจ็บปวดของเธอ ในสายตาของคนบนเรือ มันยิ่งกว่าโดนสะกดจิตเสียอีก
กัปตันเรือรีบหยิบวิทยุดาวเทียมออกมา พร้อมกดโทรหาเบอร์โทรในประเทศ
เขานำเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ที่นี่เล่าให้ปลายสายฟังอย่างละเอียด จากนั้นก็รับฟังคำสั่งจากปลายสาย
เขารีบพยักหน้าเร็วๆแล้วพูดว่า “ได้ครับ รับทราบ！ผมจะดำเนินการตามที่สั่ง!”
พูดจบ เขาก็วางสาย แล้วเอ่ยพูดเสียงเย็นว่า “รีบแจ้งคุณสวีว่าคุณท่านมีคำสั่งใหม่！”
ลูกเรือที่อยู่ข้างๆรีบหันหลังวิ่งไปยังชั้นใต้สุดของเรือ
หน้าไม้ไม่เพียงแค่มีอานุภาพและความแม่นยำที่มากพอ แต่ยังมีข้อดีคือเสียงเบา เหมาะกับใช้ล่าสัตว์ในยามกลางคืนเป็นอย่างมาก
ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ หลายๆประเทศในโลกล้วนแล้วแต่มีปืนเป็นของต้องห้าม และมีข้อจำกัดทางกฎหมายที่เข้มงวด
คนปกติทั่วไปได้จับปืนจึงเป็นเรื่องที่ยากแสนยาก ยิ่งเป็นปืนไรเฟิลยิ่งไม่ต้องพูดถึง
แต่หน้าไม้ไม่ได้มีข้อจำกัดเยอะขนาดนี้ อย่างเช่นหน้าไม้ที่คนผู้นี้กำลังถืออยู่ในมือ เป็นหน้าไม้ที่เอาไว้ใช้แข่งกีฬา มีอานุภาพล้นเหลือ แม้แต่เกราะกันกระสุนก็ยังสามารถยิงทะลุได้ ถือเป็นอาวุธล่าสัตว์ยามกลางคืนที่วิเศษเป็นอย่างมาก
ชายหนุ่มถือหน้าไม้เดินขึ้นไปยังชั้นดาดฟ้าของเรือ
กัปตันเรือรีบเอ่ยพูดกับเขาว่า “คุณสวี เร็วเข้า คุณท่านสั่งมาว่า ให้รีบจัดการผู้ชายที่อยู่บนเรือคนนั้นซะ!”
ชายหนุ่มมองไปที่เย่เฉินและซูรั่วหลีที่อยู่บนเรือตรงข้าม มุมปากก็ตวัดขึ้นเป็นรอยยิ้มเยือกเย็น เอ่ยพูดเสียงนิ่งว่า “ใกล้แค่นี้แถมยังอยู่นิ่งๆอีก นี่มันเป้านิ่งดีๆเลยนี่นา”
พูดจบ เขาก็รีบเปิดหน้าต่างออกไปบานหนึ่ง ปรับกล้องส่องทางไกลให้เล็งไปที่ขมับด้านซ้ายของเย่เฉิน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...