ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2048
แม้ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองพ่ายแพ้และไม่เก่งมากพอ แต่ความเก่งกาจของผู้ชายตรงหน้าเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ มันเกินขอบเขตความรู้ที่ตัวเองมีต่อการต่อสู้ไปมากโข
เย่เฉินแสยะยิ้ม แล้วหันไปมองทางฝั่งเรือตรงข้าม
นักฆ่าที่ถือหน้าไม้อยู่ในมือพลันสะดุ้งโหยงเพราะสายตาของเขา
เขาลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็เอ่ยพูดกับกัปตันเรือเสียงเบาว่า “ครั้งสุดท้ายนี้ ไม่ว่าฉันจะยิงถูกหรือไม่ก็ตาม สิ่งแรกที่นายต้องทำคือปล่อยแรงม้าของเรือออกให้เร็วที่สุด ผู้ชายคนนั้นเก่งกาจเกินไป เราอยู่ให้ไกลเขามากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี!”
กัปตันเรือรีบยื่นมือออกไปวางไว้บนปุ่มสตาร์ทเครื่องยนต์ พร้อมกันนั้นก็เอ่ยพูดกับลูกน้องข้างๆว่า “หลังจากที่คุณสวียิงลูกดอกหน้าไม้ดอกที่สองออกไป แกรีบคุมหางเสือซ้าย ส่วนฉันจะปล่อยแรงม้าออกให้แรงที่สุด เข้าใจไหม?”
ต้นเรือขานรับออกมาทันที “เข้าใจครับ！”
“ดี!” กัปตันเรือพยักหน้า จากนั้นก็มองไปที่คุณสวีด้วยใบหน้าเครียดๆ
คุณสวีสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็ ยกหน้าไม้ขึ้นมาแล้วยิงออกไปทันที!
ต่อมา เขาก็รีบตะโกนว่า “ถอย! เร็วเข้า!”
กัปตันเรือและต้นเรือเริ่มลงมือ ควบคุมหางเรือซ้ายเตรียมตัวหนีด้วยความเร็ว
ในวินาทีที่เขายิงลูกดอกหน้าไม้ออกไป ทางด้านเย่เฉินก็รับรู้ได้ว่าลูกดอกกำลังพุ่งเข้ามา
ตอนแรกเขากำลังจะยื่นมือออกไปจับเอาไว้ แต่จู่ๆเขาก็หยุดการกระทำนั้น
เพราะเขาสังเกตเห็นว่า ลูกดอกหน้าไม้ดอกนั้นไม่ได้กำลังพุ่งมาที่เขา!
แต่กำลังพุ่งไปที่ซูรั่วหลีที่อยู่ข้างๆ!
วินาทีต่อมา ซูรั่วหลีก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดบริเวณต้นขา
ต่อมา เขาก็เอาลูกดอกหน้าไม้ดอกแรกที่อยู่ในมือปาไปทางเรือที่กำลังเตรียมหนีไป
ด้านคุณสวีกำลังจ้องมองมาที่เขาทั้งสองคน เพื่อดูว่าซูรั่วหลีจะตายเพราะพิษออกฤทธิ์เมื่อไหร่ แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าเบื้องหน้าจะมีเงาดำพุ่งเข้ามาอย่างฉับพลัน!
จากนั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดบริเวณหน้าผาก วินาทีต่อมา ลูกดอกหน้าไม้ก็ยิงทะลุกลางกะโหลก จนทำให้เขาตายคาที่!
เมื่อกัปตันกับลูกเรือคนอื่นๆในเรือเห็นภาพเบื้องหน้า แต่ละคนต่างก็ตกใจขวัญกระเจิง กัปตันตื่นกลัวจนร่างกายหดเกร็ง ดันคันบังคับเรืออย่างเอาเป็นเอาตาย พร้อมกับตะคอกออกมาว่า “ทำไมเรือถึงช้าขนาดนี้!”
ต้นเรือกอดหางเสือเรือเอาไว้ แล้วตะโกนออกไปเสียงแหบเสียงแห้งว่า “กัปตัน! คุมหางเสือซ้ายแล้ว! เร่งเครื่องหมุนรอบค่อนข้างยาก ถ้าหมุนไปได้ก็น่าจะไม่เป็นไรแล้ว!”
ในตอนที่เรือกำลังจะหมุนเปลี่ยนทิศเพื่อหนีไป เย่เฉินก็ออกตัววิ่งอยู่บนดาดฟ้าเรือ จากนั้นก็ทะยานตัวขึ้นสูงแล้วทิ้งตัวลงบนดาดฟ้าของเรืออีกลำ!
ในตอนนี้เอง ลูกเรือคนหนึ่งตกใจจนร่างชักเกร็ง “กัปตัน...เขา...กระโดดขึ้นมาบนเรือของเราแล้ว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...