ในวินาทีนี้กัปตันเรือคิดแค่อยากมีชีวิตรอด ดังนั้นจึงเอ่ยถามเย่เฉินอย่างตะกุกตะกักว่า “คุณครับ ถ้าผมทำตามที่บอก คุณจะไว้ชีวิตผมไหมครับ?”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยรับปากว่า “ขอแค่นายให้ความร่วมมือแต่โดยดี ฉันก็จะไว้ชีวิตนาย พอถึงตอนนั้นอาจจะให้สถานะนาย เพื่อให้นายไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ได้”
เมื่ออีกฝ่ายได้ยินแบบนี้ ก็รีบเอ่ยพูดอย่างปลื้มปีติว่า “ถ้คุณพูดมาอย่างนี้ ผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง!”
เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างพอใจว่า “ดี งั้นนายก็จัดการทุกอย่างตามที่ฉันสั่งซะ!”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็หยุดคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ในเมื่อไอ้หมาแก่ซูเฉิงเฟิงสร้างแผนฉุกเฉินอะไรนี่ขึ้นมา ก็บอกเขาไปซะ ว่าซูรั่วหลีถูกฆ่าตายเพราะแผนฉุกเฉินของเขา”
จากนั้น เขาก็กระซิบอะไรบางอย่างข้างหูของอีกฝ่าย
หลังจากที่ฟังจบ กัปตันเรือก็พยักหน้า พร้อมกับยกวิทยุดาวเทียมขึ้น ดึงสายอากาศยาวๆออกมาเพื่อกดโทรหาซูเฉิงเฟิง
ขณะเดียวกัน อีกด้านที่เย่นจิง ซูเฉิงเฟิงก็กำลังรอความคืบหน้าจากเขา
ทันทีที่รับสาย ซูเฉิงเฟิงก็รีบเอ่ยถามขึ้นมาทันทีว่า “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”
เมื่อสักครู่ หลังจากที่ซูรั่วหลีถูกเย่เฉินคุมตัว กัปตันเรือก็ต่อสายมารายงานสถานการณ์แล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นคุณท่านใหญ่ซูในตอนนี้จึงกังวลเป็นอย่างมากว่าสถานการณ์มันจะพลิกเปลี่ยน
กัปตันเรือเอ่ยพูดตามที่เย่เฉินออกคำสั่งมา “คุณท่าน เมื่อครู่คุณหนูรั่วหลีถูกเหล่าสวียิงลูกดอกหน้าไม้ทะลุหัวใจ ตอนนี้ตายไปแล้วครับ.....”
ซูเฉิงเฟิงถามต่อ “แน่ใจนะว่าซูรั่วหลีตายแล้วจริงๆ?”
ซูเฉิงเฟิงตะคอกออกมาอย่างกรุ่นโกรธว่า “ฉันทำข้อตกลงกับทางญี่ปุ่นไว้ตั้งแต่แรก ทุกอย่างที่ทำลงไปในคืนนี้ไม่ใช่เพื่อช่วยให้ซูรั่วหลีหนีออกมาได้ แต่เป็นเพียงแค่การจัดฉากเท่านั้น! ไม่ว่าซูรั่วหลีจะยังมีชีวิตหรือตายไปแล้ว ก็ต้องจับตัวเธอกลับไปตามที่พวกเขามอบหมายเอาไว้!”
ซูเฉิงเฟิงพูดขึ้นมาอีกว่า “แกต้องหาศพของซูรั่วหลีให้เจอ แล้วนำไปมอบให้คนญี่ปุ่นตามสถานที่ที่ตกลงกันเอาไว้! ถ้าแกทำเสียเรื่อง ฉันเอาแกตายแน่!”
ในตอนที่ได้ยินคำพูดนี้ ซูรั่วหลีก็สะท้านราวถูกฟ้าผ่า!
ไม่เพียงแค่หน้าซีดขาว แต่น้ำตายังไหลออกมาเป็นเส้นตรงอีกด้วย
เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่า ปู่แท้ๆของเธอ จะอยากได้ชีวิตของเธอขนาดนี้!
เมื่อกี้ถ้าไม่ได้ผู้ชายตรงหน้า ป่านนี้เธอคงดับสลายไปเพราะลูกดอกอาบยาพิษนั่นแล้ว!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...