ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2053

เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของซูรั่วหลี เย่เฉินก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เรื่องมันมีอยู่ว่า มีเศรษฐีคนหนึ่ง อยากจีบผู้หญิงสวยคนหนึ่ง แต่ว่าเศรษฐีคนนี้ค่อนข้างที่จะขี้เหนียว ไม่ค่อยอยากเสียเงินมากมายเพื่อผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นเขาจึงพูดโกหกกับผู้หญิงคนนี้ว่า จะซื้อรถเฟอรารี่ให้คันหนึ่ง...”

“จากนั้น เศรษฐีคนนี้ก็จ้างพนักงานขายรถเฟอรารี่ให้มาเล่นละครเป็นเพื่อนเขา”

“ในตอนที่เขาพาสาวสวยไปดูรถ พนักงานขายก็บอกพวกเขาว่า ตอนนี้ไม่มีรถพร้อมขาย ต้องจองไว้ก่อนล่วงหน้า จากนั้นเศรษฐีคนนี้ก็จ่ายเงินค่าสัญญาจองรถเป็นจำนวนเงินหนึ่งล้านต่อหน้าหญิงสาว”

“สาวสวยคิดว่า เศรษฐีซื้อรถเฟอรารี่ให้ตัวเองแล้วแน่ๆว ดังนั้นจึงยอมขึ้นเตียงกับเศรษฐีในคืนนั้น และตกเป็นของเศรษฐีโดยสมบูรณ์แบบ”

“หลังจากที่เศรษฐีคว้าหญิงสาวมาได้ ก็รีบไปหาพนักงานขายเฟอรารี่คนนั้น พร้อมทั้งเอาเงินมัดจำจำนวนหนึ่งล้านคืนมา จากนั้นก็ให้ค่าจ้างกับพนักงานขายคนนั้นไปสองหมื่น”

“ด้านสาวสวยคนนั้นกลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เธอไม่รู้เลย ว่าสัญญาที่เศรษฐีหนุ่มเซ็นลงไป ไม่ใช่สัญญาที่จดอย่างถูกต้องของร้าน แต่เป็นสัญญาที่พนักงานขายคนนั้นปลอมแปลงขึ้นมา เศรษฐีไม่ได้จองรถเฟอรารี่ให้เธอ ที่เขายอมลงทุนจัดละครฉากนี้ขึ้นมา ก็เพียงเพราะว่าอยากล่อเธอมานอนด้วยก็เท่านั้น”

“ราคาของเฟอรารี่คันหนึ่ง อย่างต่ำคือสี่ถึงห้าล้านขึ้นไป แต่ความจริงแล้วเศรษฐีคนนี้เสียไปแค่สองหมื่น ก็สามารถนอนกับผู้หญิงสวยคนนี้ได้แล้ว เอาสองหมื่นมาเทียบกับห้าล้าน แม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียวก็ยังไม่ถึงด้วยซ้ำ！”

ซูรั่วหลีหลุดปากถามออกไปว่า “นาย...มาเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังมันหมายความว่ายังไง?”

เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย ถอนหายใจออกมาอย่างจนใจ “เธอนี่นะ หน้าตาก็ดี แต่สมองกลับโง่จนน่าแปลกใจจริงๆ！”

ซูรั่วหลีเริ่มมีน้ำโห แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เฉิน จึงไม่กล้าหลุดท่าทางอะไรออกไป

ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ข่มความขุ่นเคืองเอาไว้ ย้อนถามเย่เฉินกลับว่า “แล้วนายพูดให้มันเข้าใจหน่อยไม่ได้หรือไง?”

เย่เฉินพยักหน้า จากนั้นก็เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “จริงๆแล้วเรื่องเล่าเศรษฐีแกล้งซื้อรถ ก็ใช้หลักการเดียวกันกับที่ตระกูลซูแกล้งว่าจะช่วยเธอยังไงล่ะ!”