ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2055

ในเวลานี้สิ่งที่ซูรั่วหลีต้องการคืออยากมีชีวิตอยู่ต่อ แล้วค่อยตามสืบความจริงของเรื่องทั้งหมดให้ชัดเจน

แม้ว่าในตอนนี้เธอจะชิงชังตระกูลซูมากแค่ไหน แต่ถึงยังไงก็ยังมีความหวังสุดท้าย

เธอคิดว่า ถ้าหากเรื่องนี้มีแค่ปู่อย่างซูเฉิงเฟิงวางแผนคนเดียว ซูโส่วเต้าไม่ได้มีส่วนร่วม หรือบางทีอาจจะถูกปิดบังด้วยซ้ำ ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็พอจะอุ่นใจขึ้นมาบ้าง

แต่ถ้าเรื่องนี้ซูเฉิงเฟิงกับซูโส่วเต้ามีส่วนร่วมด้วยกันล่ะก็ แบบนั้นเธอก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ทุกอย่างกับตระกูลซู!

คิดมาถึงตรงนี้ ซูรั่วหลีก็มองมาที่เย่เฉิน เอ่ยขอร้องเสียงเบาว่า “ฉันไปเมืองจินหลิงกับนายก็ได้ แต่นายให้ฉันโทรหาแม่ก่อนได้ไหม? ฉันต้องบอกให้แม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่...ไม่อย่างนั้นแม่ฉันต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ....”

เย่เฉินหลุดปากพูดออกไปอย่างไม่ลังเลว่า “ไม่ได้!”

ซูรั่วหลีคิดไม่ถึงเลยว่า การที่ตัวเองบากหน้าขอร้องเย่เฉิน เพียงแค่อยากบอกแม่ว่าเธอปลอดภัยดี แต่คิดไม่ถึงเลยว่า เย่เฉินจะปฏิเสธอย่างฉับไวแบบนี้

เธอเอ่ยถามอย่างมีน้ำโห “ทำไมจะไม่ได้? ต่อให้ทั้งตระกูลซูอยากให้ฉันตายแค่ไหน แต่แม่ของฉันไม่มีทางเห็นด้วยแน่....”

เย่เฉินแสยะยิ้ม “เธอควรรู้เอาไว้ ปฏิกิริยาของคนเป็นแม่ระหว่างลูกตายจริงๆกับลูกยังไม่ตายในสายตาคนนอกมันแตกต่างกันอย่างชัดเจน!”

“ถ้าแม่ของเธอไม่รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ แม่ของเธอก็จะแสดงความโศกเศร้าเสียใจออกมา ตระกูลซูก็จะไม่รู้สึกเอะใจอะไร”

“แต่ถ้าเธอบอกสถานการณ์ในตอนนี้ให้แม่ของเธอรู้ว่าเธอยังไม่ตาย แม่ของเธอก็คงแกล้งทำเป็นเศร้าสร้อยอย่างฝืนๆที่สูญเสียลูกสาวสุดที่รักไป ถ้าเป็นแบบนั้น ก็จะถูกคนของตระกูลซูจับพิรุธได้ง่ายๆ!”

ขณะที่พูด เย่เฉินก็ยิ้มเย็นออกมาราวกับคิดอะไรได้ “ถึงยังไงความร้ายกาจของคนนามสกุลซูก็ไม่ใช่ธรรมดา เธอยกพวกไปทำลายตระกูลมัตสีโมโตะทั้งครอบครัวขนาดนั้น ซูเฉิงฟิงยังส่งคนมาฆ่าเธอให้ตายที่ญี่ปุ่นได้เลย บางทีเขาอาจจะตามไปหาเรื่องแม่ของเธอเพื่อตัดไฟตั้งแต่ต้นลมก็ได้ใครจะไปรู้?”

เมื่อซูรั่วหลีได้ยินดังนี้ เธอก็รู้สึกละอายใจขึ้นมาทันที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน