ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2056
กัปตันเรือรีบพยักหน้า
ในตอนนี้ หกคนที่ถูกเย่เฉินโยนลงไปในทะเล ต่างก็สูญสิ้นลมหายใจหมดแล้ว
ศพของบางคนเริ่มจมลงไปในทะเลลึก
เย่เฉินเดินนำกัปตันมายังเรืออีกลำ หลังจากที่กัปตันเรือกำหนดทิศทางเรือเสร็จ เย่เฉินก็บอกให้เขากลับไปก่อน
จากนั้น เขาก็เปิดปุ่มสตาร์ทเครื่องยนต์ให้ถึงความเร็วสูงสุด ไม่ทันไรเรือก็ออกแล่นด้วยความรวดเร็ว
เมื่อซ่งหวั่นถิงที่อยู่บนเรืออีกลำเห็นเรือแล่นออกไป ก็ตะโกนออกมาอย่างกังวลว่า “อาจารย์เย่....”
หลังจากเสียงถูกเปล่งออกไป ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นมา แล้วทิ้งตัวลงในน้ำด้วยท่วงท่าที่สมบูรณ์แบบ
ต่อมา เธอก็เห็นเย่เฉินโผล่หัวขึ้นมาจากน้ำอย่างสบายๆ พร้อมกับว่ายกลับมาที่เรืออย่างไม่รีบไม่ร้อน
ซ่งหวั่นถิงเป็นห่วงเย่เฉิน จึงรีบไปหยิบผ้าเช็ดตัวมา ในวินาทีที่เย่เฉินขึ้นมาบนเรือ เธอจึงรีบยื่นผ้าเช็ดตัวไปให้ เอ่ยพูดอย่างห่วงใยว่า “อาจารย์เย่ รับเช็ดตัวให้แห้ง และไปแช่น้ำอุ่นเร็วเข้า เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา....”
เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้แล้ว”
ขณะที่พูด เขาก็หันไปเอ่ยสั่งกัปตันเรือข้างๆว่า “เรารีบออกเรือได้แล้ว ต้องเข้าไปในเขตทะเลหลวงให้เร็วที่สุด”
“ครับคุณเย่!” กัปตันเรือรีบพยักหน้า แล้วพูดว่า “คุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะครับ พวกผมจะออกเรือเดี๋ยวนี้！”
เย่เฉินขมวดคิ้วเอ่ยถามว่า “ฉันทำอะไร?”
ซูรั่วหลีเอ่ยพูดว่า “นายกำจัดพิษในร่างกายของฉันได้ยังไง? แถมยังห้ามเลือดให้ฉันได้ด้วย แล้วที่ยิ่งไม่เข้าใจก็คือ การเคลื่อนไหวของร่างกายฉันเหมือนจะถูกควบคุมเอาไว้....”
เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆ “ในเมื่อเธอเป็นคนที่มีทักษะต่อสู้ คงเข้าใจเรื่องพลังในอยู่แล้วใช่ไหม?”
ซูรั่วหลีพยักหน้า เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “เรื่องกำลังในฉันรู้อยู่แล้ว แต่ว่า สิ่งนี้มันเหมือนจะเกินขอบเขตของพลังในไปหน่อยไหม?”
“การที่คนมีวิชาต่อสู้ฝึกปรือพลังใน ก็เพื่อที่จะเสริมสร้างความสามารถและความแข็งแกร่งให้กับร่างกายตัวเอง พลังในสามารถหมุนเวียนอยู่ในร่างกายของใครของมันได้เท่านั้น แต่เหมือนว่าพลังในของนายกำลังหมุนเวียนอยู่ในร่างกายของฉัน...มัน...มันแปลกเกินไป....”
เย่เฉินส่งเสียงหึออกมา เอ่ยพูดด้วยใบหน้าหยิ่งผยองว่า “พลังในของฉัน กับพลังในของเธอ มันคนละขั้วกันเลย คนโบราณกล่าวว่า แสงหิ่งห้อยไม่อาจสว่างเท่าแสงดวงอาทิตย์ ถ้าพลังในของฉันคือแสงอาทิตย์ พลังในของเธอก็เป็นได้แค่แสงหิ่งห้อยเท่านั้นแหละ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...