ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2062

อีกอย่าง มากไปกว่านั้นก็คือ เธอกับเขายังมีเหตุให้ต้องมาเจอกันตั้งหลายครั้ง...

ถึงขนาดที่ว่า ขาข้างซ้ายของเธอ กำลังถูกเขาประคองเอาไว้ในมือ....

คิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆซูรั่วหลีก็รู้สึกเหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง

เธออดคร่ำครวญขึ้นมาในใจไม่ได้ว่า “ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันพยายามทุ่มเทรับใช้ตระกูลซูมาตลอด ถึงขนาดที่ว่ายอมอุทิศชีวิตให้ตระกูลซู....”

“แต่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ตระกูลซูจะหลอกต้มฉันจนมีสภาพแบบนี้ เกือบจะพรากชีวิตฉันไปแล้วด้วยซ้ำ....”

“เย่เฉินคนนี้ เป็นลูกหลานตระกูลเย่ เดิมทีแล้วคือศัตรูคู่แค้นของตระกูลซู กอปรกับที่เขาเป็นลูกของเย่ฉางอิง สำหรับซูโส่วเต้าแล้ว เขาก็ยิ่งขัดหูขัดตา เหมือนเสี้ยนหนามคอยทิ่มแทง แต่ทั้งๆที่เป็นศัตรูของตระกูลซู กระนั้นก็ยังยื่นมือเข้ามาช่วยชีวิตฉันในยามคับขันแบบนี้ ทุกอย่างมันดูขัดกันไปหมด....”

เย่เฉินเห็นสีหน้าหลากหลายอารมณ์ของซูรั่วหลี จึงเอ่ยแซวขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า “ทำไม? พอรู้ว่าฉันเป็นคนตระกูลเย่ ความโกรธแค้นที่มีต่อตระกูลเย่ของคนตระกูลซูอย่างเธอเลยถูกกระตุ้นขึ้นมาเหรอ?”

ซูรั่วหลีรีบโบกมือ เอ่ยพูดอย่างลนลานว่า “ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ...ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ฉันรู้ว่านายเป็นคนตระกูลเย่ ฉันคงเกลียดนายมากกว่านี้....”

ขณะที่พูด ซูรั่วหลีก็ถอนหายใจออกมา เอ่ยพูดอย่างปลงๆว่า “เฮ้อ....ตอนนี้ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้วล่ะ ฉันเป็นแค่เครื่องมือของตระกูลซู ทั้งยังเป็นเครื่องมือที่พร้อมเสียสละตลอดเวลา พวกเขาเลยไม่ได้ถือสาเรื่องที่ฉันเป็นลูกนอกสมรส....”

พูดมาถึงตรงนี้ ซูรั่วหลีก็เอ่ยพูดด้วยสีหน้าเยาะเย้ยตัวเอง “พ่อของฉันกลัวว่าภรรยาของเขาจะรู้ถึงตัวตนของฉัน บางทีสำหรับเขาแล้ว ถ้าฉันตายไปอาจจะเป็นเรื่องที่ดีก็ได้ อย่างน้อยก็ทำให้ตัวตนของฉันหายไปตลอดกาล พอตายแล้วก็ไม่สามารถให้การอะไรได้ เขาจะได้ไม่ต้องกังวลว่าภรรยาสุดที่รักของเขาจะรู้ความจริงที่เขาเคยนอกใจ....”

เย่เฉินมองมาที่ซูรั่วหลี แล้วพูดอย่างเห็นใจว่า “เธอไม่ต้องเสียใจหรอก จริงๆแล้วถ้ามองอีกมุม ก็ยังมีข้อดีอยู่บ้าง อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ได้เห็นธาตุแท้ของพวกเขา อีกอย่างเธอก็ไม่ได้รับบาดเจ็บรุนแรง มันก็ดีกว่าเธอต้องเผชิญกับความตายใช่ไหมล่ะ?”

ซูรั่วหลีพยักหน้า มองมาที่เย่เฉินด้วยดวงตาแดงก่ำ เอ่ยพูดเสียงเบาว่า “คุณชายเย่ เรื่องนี้ฉันขอบคุณจริงๆนะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันโดยไม่ถือโทษโกรธกัน ถ้าเรื่องในวันนี้สลับบทบาทกัน กลายเป็นนายที่กำลังถูกฆ่าต่อหน้าฉัน ฉันก็คงไม่ใจกว้างช่วยนายเหมือนที่นายช่วยฉันเอาไว้....”