ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2062
อีกอย่าง มากไปกว่านั้นก็คือ เธอกับเขายังมีเหตุให้ต้องมาเจอกันตั้งหลายครั้ง...
ถึงขนาดที่ว่า ขาข้างซ้ายของเธอ กำลังถูกเขาประคองเอาไว้ในมือ....
คิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆซูรั่วหลีก็รู้สึกเหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง
เธออดคร่ำครวญขึ้นมาในใจไม่ได้ว่า “ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันพยายามทุ่มเทรับใช้ตระกูลซูมาตลอด ถึงขนาดที่ว่ายอมอุทิศชีวิตให้ตระกูลซู....”
“แต่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ตระกูลซูจะหลอกต้มฉันจนมีสภาพแบบนี้ เกือบจะพรากชีวิตฉันไปแล้วด้วยซ้ำ....”
“เย่เฉินคนนี้ เป็นลูกหลานตระกูลเย่ เดิมทีแล้วคือศัตรูคู่แค้นของตระกูลซู กอปรกับที่เขาเป็นลูกของเย่ฉางอิง สำหรับซูโส่วเต้าแล้ว เขาก็ยิ่งขัดหูขัดตา เหมือนเสี้ยนหนามคอยทิ่มแทง แต่ทั้งๆที่เป็นศัตรูของตระกูลซู กระนั้นก็ยังยื่นมือเข้ามาช่วยชีวิตฉันในยามคับขันแบบนี้ ทุกอย่างมันดูขัดกันไปหมด....”
เย่เฉินเห็นสีหน้าหลากหลายอารมณ์ของซูรั่วหลี จึงเอ่ยแซวขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า “ทำไม? พอรู้ว่าฉันเป็นคนตระกูลเย่ ความโกรธแค้นที่มีต่อตระกูลเย่ของคนตระกูลซูอย่างเธอเลยถูกกระตุ้นขึ้นมาเหรอ?”
ซูรั่วหลีรีบโบกมือ เอ่ยพูดอย่างลนลานว่า “ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ...ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ฉันรู้ว่านายเป็นคนตระกูลเย่ ฉันคงเกลียดนายมากกว่านี้....”
ขณะที่พูด ซูรั่วหลีก็ถอนหายใจออกมา เอ่ยพูดอย่างปลงๆว่า “เฮ้อ....ตอนนี้ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้วล่ะ ฉันเป็นแค่เครื่องมือของตระกูลซู ทั้งยังเป็นเครื่องมือที่พร้อมเสียสละตลอดเวลา พวกเขาเลยไม่ได้ถือสาเรื่องที่ฉันเป็นลูกนอกสมรส....”
พูดมาถึงตรงนี้ ซูรั่วหลีก็เอ่ยพูดด้วยสีหน้าเยาะเย้ยตัวเอง “พ่อของฉันกลัวว่าภรรยาของเขาจะรู้ถึงตัวตนของฉัน บางทีสำหรับเขาแล้ว ถ้าฉันตายไปอาจจะเป็นเรื่องที่ดีก็ได้ อย่างน้อยก็ทำให้ตัวตนของฉันหายไปตลอดกาล พอตายแล้วก็ไม่สามารถให้การอะไรได้ เขาจะได้ไม่ต้องกังวลว่าภรรยาสุดที่รักของเขาจะรู้ความจริงที่เขาเคยนอกใจ....”
เย่เฉินมองมาที่ซูรั่วหลี แล้วพูดอย่างเห็นใจว่า “เธอไม่ต้องเสียใจหรอก จริงๆแล้วถ้ามองอีกมุม ก็ยังมีข้อดีอยู่บ้าง อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ได้เห็นธาตุแท้ของพวกเขา อีกอย่างเธอก็ไม่ได้รับบาดเจ็บรุนแรง มันก็ดีกว่าเธอต้องเผชิญกับความตายใช่ไหมล่ะ?”
ซูรั่วหลีพยักหน้า มองมาที่เย่เฉินด้วยดวงตาแดงก่ำ เอ่ยพูดเสียงเบาว่า “คุณชายเย่ เรื่องนี้ฉันขอบคุณจริงๆนะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันโดยไม่ถือโทษโกรธกัน ถ้าเรื่องในวันนี้สลับบทบาทกัน กลายเป็นนายที่กำลังถูกฆ่าต่อหน้าฉัน ฉันก็คงไม่ใจกว้างช่วยนายเหมือนที่นายช่วยฉันเอาไว้....”
จากนั้น ซูรั่วหลีก็ยิ้มเฝื่อนออกมา แล้วพูดว่า “คุณชายเย่ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คงต้องรบกวนนายแล้วล่ะ....”
“แต่ว่านายสบายใจได้ ซูรั่วหลีคนนี้พูดคำไหนคำนั้นมาตั้งแต่เด็กจนโต!”
“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ฉันจะเชื่อฟังนายทุกอย่าง และจะไม่มุ่งร้ายต่อนายหรือคนรอบข้างของนายเด็ดขาด!”
“แล้วก็ถ้าถึงเมืองจินหลิงแล้ว ฉันจะทำตามที่นายสั่งทุกอย่าง...”
“เพราะถึงยังไง นายก็ช่วยชีวิตฉันเอาไว้...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...