ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2083

ในเวลานี้ซ่งเทียนหมิงยังคงจินตนาการว่าสิ่งที่ตัวเองทำยังไม่ถูกเปิดเผย

ในเวลานี้ เธอก็แอบพูดในใจว่า: “ยัยซ่งหวั่นถิงที่สมควรตายกลับมาก็ไม่เห็นต้องกังวล ถึงยังไงตอนนี้ไอ้แก่ก็กลายเป็นโรคอัลไซเมอร์แล้ว เธออยู่ที่ซ่งซื่อกรุ๊ปก็ไม่ได้มีที่พึ่งพา จากนี้ไปอยากจะฆ่าเธอ ยังมีโอกาสมากมาย!”

ในเวลานี้ ซ่งหวั่นถิงมองไปที่ซ่งเทียนหมิง และถามเสียงดังว่า: “ลุงใหญ่ หนูได้ยินมาว่าคณะกรรมการเป็นเพราะว่าหนูไม่อยู่ ดังนั้นเลยเสนอให้ลุงใหญ่เป็นประธานคนใหม่เหรอคะ?”

ซ่งเทียนหมิงลูบมืออย่างกระอักกระอ่วน และพูดด้วยรอยยิ้มหวานว่า: “ฮ่าๆ…เรื่องนี้…เฮ้อ…ทุกคนก็คิดว่าซ่งซื่อกรุ๊ปไม่สามารถขาดผู้นำไปตลอด ดังนั้นเลือกแต่งตั้งให้ลุงมาแทนเธอ”

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า และพูดด้วยความจริงจังว่า: “งั้นก็ขอบคุณลุงใหญ่จริงๆค่ะ ขอบคุณลุงใหญ่ที่มีใจแบ่งเบาความทุกข์แทนหนู”

จากนั้น เธอเปลี่ยนเรื่องคุย แล้วก็ถามว่า: “ลุงใหญ่ เมื่อกี้นี้ลุงบอกว่า ถ้าหากหนูกลับมา ก็จะคืนตำแหน่งประธานให้กับหนูเอง นี่น่าจะรักษาคำพูดอยู่มั้ย?”

ซ่งเทียนหมิงมองไปรอบๆอย่างกระอักกระอ่วนหนึ่งรอบ

“แมร่งเอ๊ย ข้างล่างนี้มีนักข่าวสื่อมวลชนอยู่มากมายขนาดนี้ ไอ้สารเลวเย่เฉินก็อยู่ด้วย ที่ฉันพูดเมื่อกี้นี้ ไม่ว่าพูดอะไรก็ไม่สามารถกลับคำต่อหน้าพวกเขาได้ ไม่งั้นถ้าเกิดสื่อมวลชนรายงานออกไป ฉันก็จะฉาวโฉ่ในทันที”

“ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่คร่าชีวิตก็คือ ไอ้สารเลวเย่เฉินคนนี้รับมือไม่ได้ง่ายๆ!”

“อยู่ในเมืองจินหลิง เขาก็เป็นอาจารย์เย่ที่ผู้คนหลายหมื่นคนเคารพนับถือ มีแฟนๆนับไม่ถ้วนอยู่เบื้องหลัง ซ่งหวั่นถิงเป็นคนที่เขาช่วยกลับมา ถ้าหากในเวลานี้ฉันยังคงไม่ยอมปล่อยตำแหน่งประธาน เย่เฉินก็ไม่มีทางปล่อยฉันไป…”

“ดูเหมือนว่า ตอนนี้ทำได้เพียงถอยและหลีกทางให้ก่อนแล้ว…”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจของซ่งเทียนหมิงกำลังกระอักเลือด เขาอดไม่ได้ที่จะด่าทอในส่วนลึกหัวใจว่า: “นี่มันแมร่งพูดจาไม่มีแก่นสารเกินไปแล้ว กูทำวิถีทางให้ได้เป็นประธาน ปรากฏว่าขึ้นเวทีอย่างเป็นทางการไม่กี่อึดใจก็จะซาลงแล้ว ตัวเองถึงขนาดยังไม่ได้เข้าไปนั่งในห้องทำงานของประธานแม้แต่วินาทีเดียวเลย!”

แต่ทว่า แม้ว่าภายในใจของเขาจะมีความไม่พอใจอยู่มากมาย ในเวลานี้เขาก็ไม่กล้าแผลงฤทธิ์อะไรทั้งนั้น