ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2084

ซ่งเทียนหมิงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และแกล้งพูดด้วยความกระอักกระอ่วนว่า: “เอ่อ อาจารย์เย่…หวั่นถิงจะเรียกประชุมคณะกรรมการ นี่อาจจะเกี่ยวข้องกับความลับทางการค้าของซ่งซื่อกรุ๊ป ดังนั้นเชิญคุณออกไปก่อน… ”

เย่เฉินยิ้มอย่างสงบ: “วางใจเถอะคุณซ่ง ประชุมคณะกรรมการของวันนี้ไม่มีความลับทางการค้าอะไร ”

“นี่…”ในใจซ่งเทียนหมิงก็รู้สึกประหม่ามากขึ้นราวกับกำลังตีกลอง

เขาแอบคิดในใจว่า: “เย่เฉินหมายความว่ายังไงกันแน่? ทำไมทำเหมือนกับว่าเขารู้ทุกอย่าง?”

ในเวลานี้ ประตูห้องโถงแถลงข่าวถูกคนผลักเปิดออก และชายชุดดำสามสิบเกือบสี่สิบคนเดินเข้าในงานเป็นแถวยาวเหยียด

คณะกรรมการของซ่งซื่อกรุ๊ปเหล่านี้ ต่างก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า

ซ่งเทียนหมิงตะโกนอย่างประหม่าว่า: “พวกแกเป็นใคร? ใครให้พวกแกเข้ามา? เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ไหน? รีบไล่คนเหล่านี้ออกไปให้หมด!”

ซ่งหรงวี่ก็ตวาดเสียงดังอย่างรีบร้อนว่า: “พวกแกรีบออกไปเองดีกว่า ไม่อย่างนั้นพวกเราก็จะโทรแจ้งตำรวจแล้ว!”

เย่เฉินที่ไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด ในเวลานี้เอ่ยปากพูดอย่างเฉยเมยว่า: “ซ่งเทียนหมิง พวกเขาเป็นคนที่ฉันจัดเตรียมการมาเอง คุณมีความคิดเห็นเหรอ?”

ใบหน้าของซ่งเทียนหมิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และอ้าปากพูดว่า: “อา…อาจารย์เย่ คนพวกนี้ คุณจัดเตรียมมาเองเหรอ?! คุณ…คุณตั้งใจจะทำอะไรนะ?”

เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมยว่า: “ฉันจัดเตรียมการคนพวกนี้มาเอง เพื่อสนับสนุนหวั่นถิง เธอเพิ่งกลับมาที่ซ่งซื่อกรุ๊ป ถ้าไม่มีคนสนับสนุน ฉันกลัวว่าเธอจะโดนรังแก”

ซ่งเทียนหมิงรีบหันหน้า มองไปทางซ่งหวั่นถิง และพูดอย่างจริงจังว่า: “หวั่นถิง บริษัทเป็นที่ทำงาน เธอจะลำบากให้อาจารย์เย่พาคนชุดดำมากมายขนาดนี้ทำไม? ไม่รู้ยังคิดว่าพวกเขาล้วนเป็นคนชายขอบสังคม! ถ้าหากเผยแพร่ออกไป ส่งผลกระทบต่อบริษัทที่เลวร้ายเกินไป! ให้พวกเขาออกไปโดยเร็วเถอะ!”

ซ่งหวั่นถิงไม่ได้สนใจเขา สีหน้าท่าทางเย็นชาเล็กน้อย และก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “ฉันยังเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป งานทุกอย่างของที่นี่ ฉันเป็นใหญ่!”