ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2084
ซ่งเทียนหมิงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และแกล้งพูดด้วยความกระอักกระอ่วนว่า: “เอ่อ อาจารย์เย่…หวั่นถิงจะเรียกประชุมคณะกรรมการ นี่อาจจะเกี่ยวข้องกับความลับทางการค้าของซ่งซื่อกรุ๊ป ดังนั้นเชิญคุณออกไปก่อน… ”
เย่เฉินยิ้มอย่างสงบ: “วางใจเถอะคุณซ่ง ประชุมคณะกรรมการของวันนี้ไม่มีความลับทางการค้าอะไร ”
“นี่…”ในใจซ่งเทียนหมิงก็รู้สึกประหม่ามากขึ้นราวกับกำลังตีกลอง
เขาแอบคิดในใจว่า: “เย่เฉินหมายความว่ายังไงกันแน่? ทำไมทำเหมือนกับว่าเขารู้ทุกอย่าง?”
ในเวลานี้ ประตูห้องโถงแถลงข่าวถูกคนผลักเปิดออก และชายชุดดำสามสิบเกือบสี่สิบคนเดินเข้าในงานเป็นแถวยาวเหยียด
คณะกรรมการของซ่งซื่อกรุ๊ปเหล่านี้ ต่างก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า
ซ่งเทียนหมิงตะโกนอย่างประหม่าว่า: “พวกแกเป็นใคร? ใครให้พวกแกเข้ามา? เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ไหน? รีบไล่คนเหล่านี้ออกไปให้หมด!”
ซ่งหรงวี่ก็ตวาดเสียงดังอย่างรีบร้อนว่า: “พวกแกรีบออกไปเองดีกว่า ไม่อย่างนั้นพวกเราก็จะโทรแจ้งตำรวจแล้ว!”
เย่เฉินที่ไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด ในเวลานี้เอ่ยปากพูดอย่างเฉยเมยว่า: “ซ่งเทียนหมิง พวกเขาเป็นคนที่ฉันจัดเตรียมการมาเอง คุณมีความคิดเห็นเหรอ?”
ใบหน้าของซ่งเทียนหมิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และอ้าปากพูดว่า: “อา…อาจารย์เย่ คนพวกนี้ คุณจัดเตรียมมาเองเหรอ?! คุณ…คุณตั้งใจจะทำอะไรนะ?”
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมยว่า: “ฉันจัดเตรียมการคนพวกนี้มาเอง เพื่อสนับสนุนหวั่นถิง เธอเพิ่งกลับมาที่ซ่งซื่อกรุ๊ป ถ้าไม่มีคนสนับสนุน ฉันกลัวว่าเธอจะโดนรังแก”
ซ่งเทียนหมิงรีบหันหน้า มองไปทางซ่งหวั่นถิง และพูดอย่างจริงจังว่า: “หวั่นถิง บริษัทเป็นที่ทำงาน เธอจะลำบากให้อาจารย์เย่พาคนชุดดำมากมายขนาดนี้ทำไม? ไม่รู้ยังคิดว่าพวกเขาล้วนเป็นคนชายขอบสังคม! ถ้าหากเผยแพร่ออกไป ส่งผลกระทบต่อบริษัทที่เลวร้ายเกินไป! ให้พวกเขาออกไปโดยเร็วเถอะ!”
ซ่งหวั่นถิงไม่ได้สนใจเขา สีหน้าท่าทางเย็นชาเล็กน้อย และก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “ฉันยังเป็นประธานของซ่งซื่อกรุ๊ป งานทุกอย่างของที่นี่ ฉันเป็นใหญ่!”
พูดแล้ว เธอก็หันหลังกลับมา และพูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพว่า: “อาจารย์เย่ ยังต้องรบกวนคุณออกคำสั่งด้วย”
เย่เฉินหยักหน้า และพูดกับชายชุดคำหลายคนว่า: “นำตัวคนขึ้นมา!”
“ครับ!”
คนชุดดำหลายคนตอบพร้อมกัน และเดินออกไปในทันที จับตัวคนคนหนึ่งที่ที่ใส่กุญแจมือและกุญแจเท้าเดินเข้ามา
เมื่อซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่เห็นคนคนนี้ ก็ตกใจมากจนขวัญหนีดีฝ่อในทันที!
คนคนนี้…เป็นรองประธานของบริษัทนิปปอนสตีในประเทศญี่ปุ่น ฮาชิโมโตะ ชินคิจิ!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...