ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2088

“ถึงเวลา ฉันจะจ่ายเงินชดเชยให้กับครอบครัวของเหยื่อทั้งสามและได้รับการอภัยจากพวกเขา ศาลจะต้องตัดสินลดโทษให้พวกเราสองคนพ่อลูกตามดุลยพินิจอย่างแน่นอน!”

“ก็แค่จ่ายเงินชดเชยให้เขาคนละยี่สิบสามสิบล้านให้รู้แล้วรู้รอด ถ้าไม่ได้จริงๆก็ชดเชยครอบครัวละห้าสิบล้าน! ชดเชยจนสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาฝันจนสามารถหัวเราะตื่นได้ ถึงเวลานั้นพวกเขาจะต้องออกหนังสือให้อภัยและช่วยพวกเราสองคนพ่อลูกขอความเมตตาต่อศาล”

ในใจของคุณท่านซ่งก็รู้ดีว่า ตอนนี้เนื่องจากว่าไม่ใช่สังคมศักดินาแล้ว และกฎครอบครัวในสมัยศักดินา ตอนนี้คงจะใช้ไม่ได้อย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาก็ไม่สามารถอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ ก็ให้คนเอาซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่ไปฆ่าทิ้งจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ถอยหนึ่งหมื่นก้าวมาพูด

ต่อให้กฎหมายใช้ไม่ได้ คุณท่านซ่งก็ทำไม่ลงคอจริงๆ

เขาเกลียดพ่อลูกคู่นี้จริงๆ

แต่ เลือดบนตัวของพ่อลูกคู่นี้ ก็เป็นสายเลือดของตระกูลซ่ง

เดิมทีสมาชิกในครอบครัวของตระกูลก็ไม่ได้เจริญรุ่งเรือง หากตัวเองฆ่าพวกเขาจริงๆ ยังไม่ต้องพูดว่าตัวเองไม่ใจแข็งพอ หลังจากที่ตายก็ไม่มีหน้าไปเผชิญกับบรรพบุรุษ

อันที่จริงแล้ว พ่อแม่ทุกคนในโลกนี้ล้วนเป็นแบบนี้

แม้ว่าจะรู้ว่าลูกของตัวเองเป็นหมาป่าโหดร้ายตัวหนึ่ง ก็อดไม่ได้ที่จะเฉือนเนื้อตัวเองมาให้มันกิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน