ในเวลานี้ในใจของซ่งหวั่นถิงก็เต็มไปด้วยความสับสน
เธอก็ย่อมเกลียดซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่สองคนพ่อลูกเข้ากระดูกดำ
แต่ทว่า จะให้ตัวเองมาตัดสินใจความเป็นความตายของพวกเขาจริงๆ ตัวเองไม่ต้องการทำให้พวกเขาตายจริงๆ
ประการหนึ่งเป็นเพราะว่าล้วนเป็นญาติกันทั้งนั้น มีสายสัมพันธ์ของสายเลือด;
อีกประการหนึ่ง ก็กังวลใจว่าจะทำเรื่องเกินเหตุจะทำให้คุณท่านซ่งเสียใจ
ซ่งหวั่นถิงเข้าใจคุณปู่ของตัวเองเป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าคุณปู่เข้มงวดอย่างแน่นอน ในเวลานี้ก็เกลียดชังลุงใหญ่และลูกพี่ลูกน้องของตัวเองเป็นอย่างมาก
แต่ทว่า เธอก็รู้ว่า อยู่ในใจของคุณปู่ เลือดข้นกว่าน้ำอยู่เสมอ เธอไม่ได้หวังจะลงโทษลุงใหญ่กับลูกพี่ลูกน้องพวกเขาทั้งสองคนด้วยความตายจริงๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอมองไปทางเย่เฉิน และพูดด้วยความจริงใจว่า: “อาจารย์เย่ แม้ว่าพวกเขาจะทำผิดมามากมาย แต่เนื่องจากว่าเป็นคนของตระกูลซ่ง และก็เป็นญาติทางสายเลือดของฉัน ฉันยังหวังว่าคุณจะสามารถไว้ชีวิตพวกเขาด้วย…”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา คนทั้งสามในที่เกิดเหตุก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
นอกจากซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่ ยังมีซ่งจี่โม่คุณท่านซ่ง
แม้ว่าซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่จะไม่พูดอะไรมาก สำหรับพวกเขาแล้ว คำพูดของซ่งหวั่นถิง ก็เทียบเท่ากับว่าไว้ชีวิตสุนัขของพวกเขา
แต่สำหรับคุณท่านซ่ง เขายังกลัวว่าซ่งหวั่นถิงเพราะความแค้น และจะฆ่าพ่อลูกคู่
ซ่งหรงวี่ก็พยักหน้ารัวๆ: “ใช่ครับอาจารย์เย่ ผมกับพ่อของผมก็จะไปมอบตัวเดี๋ยวนี้! ไปเดี๋ยวนี้!”
เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า: “พวกแกสองคนคิดได้สวยงามมากนะ ให้พวกแกสองไปมอบตัว ยังจะให้สิทธิ์พวกแกได้พยายามมอบตัว แบบนี้ตอนที่ตัดสินก็ย่อมจะกว้างขวางมากขึ้นเป็นธรรมดา”
ซ่งเทียนหมิงรีบพูดว่า: “อาจารย์เย่คุณเป็นคนใหญ่โตใจกว้าง ต่อให้พวกเรามีสิทธิ์ในการมอบตัว ก็ต้องถูกตัดสินจำคุกอย่างน้อยหลายสิบปี”
เย่เฉินโบกมือ: “ช่างเหอะ ไม่ต้องไปมอบตัวแล้ว และก็ไม่มีความจำเป็นจัดการผ่านช่องทางทางกฎหมายแล้ว”
เมื่อคุณท่านซ่งได้ยินคำพูดนี้ และเอ่ยปากถามว่า: “อาจารย์เย่ คุณหมายความว่ายังไง?”
เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า: “ผมไม่เชื่อพ่อลูกคู่นี้ ต่อให้ส่งตัวพวกเขาเข้าคุก ไม่แน่ในอนาคตพวกเขาอาจจะคุกคามชีวิตของหวั่นถิง ดังนั้นผมคิดวิธีอื่นที่จัดการไว้แล้ว ที่สามารถรักษาชีวิตพวกเขาไว้ได้ แล้วก็สามารถยุติการคุกคามของพวกเขาที่มีต่อหวั่นถิงได้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...