ซ่งเทียนหมิงถามอย่างประหม่าว่า: “อาจารย์เย่ คุณ…คุณมีวิธีจัดการอย่างไร”
เย่เฉินพูดเสียงดังว่า: “ซ่งเทียนหมิง ฉันมีแผนการที่จะส่งพวกเขาสองคนพ่อลูกออกไปไกลๆ ส่งพวกเขาไปที่สถานที่ที่ไม่รู้จัก จากไปนี้ให้พวกเขาไม่สามารถกลับมาได้อีก”
ตอนที่ซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่ได้ยินคำพูดนี้ ในสมองก็คิดถึงอันดับแรกโดยไม่ได้นัดหมายกัน ก็คือพ่อลูกคู่นั้นของตระกูลเว่ย…
เพราะว่าทำให้เย่เฉินขุ่นเคืองใจ พ่อลูกคู่นั้นจนถึงตอนนี้ยังอยู่ที่ใต้เขาภูเขาฉางไบ
ฤดูหนาวปีนี้หนาวมาก อุณหภูมิที่ใต้เขาภูเขาฉางไบก็ต่ำกว่าศูนย์ยี่สิบสามสิบองศาถึงขนาดต่ำกว่านั้น ไม่รู้จริงๆว่าพ่อลูกคู่นั้นอดทนมาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร
เมื่อนึกถึงสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายและยากลำบากที่ใต้เขาภูเขาฉางไบ ซ่งหรงวี่ก็ร้องไห้พูดว่า: “อาจารย์เย่ ผมขอร้องได้โปรดเข้าใจด้วย ให้พวกเราไปติดคุกเถอะ พวกเราไม่อยากไปสถานที่เหน็บหนาวอย่างภูเขาฉางไบ…”
เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า: “วางใจเถอะ ฉันไม่ให้พวกแกไปที่ภูเขาฉางไบ ฉันมีการเตรียมการอื่นให้พวกแกไว้แล้ว”
จากนั้น เขาพูดเสียงดังว่า: “เหล่าเฉิน นายเข้ามาหน่อย”
นอกประตู เฉินจื๋อข่ายก้าวเดินเข้ามาในทันที และถามด้วยความเคารพว่า: “อาจารย์เย่ คุณมีอะไรจะสั่งการเหรอครับ?”
เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า: “เหล่าเฉิน ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้นายลงทุนเหมืองเพชรในแอฟริกาใช่มั้ย?”
“ใช่”เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า และพูดว่า: “ผมลงทุนเหมืองเพชรจริงๆ เหมืองเพชรนั้นก็อยู่ในเซียร์ราลีโอนของแอฟริกา ”
เย่เฉินถามเขาว่า: “สภาพแวดล้อมที่นั่นเป็นยังไงบ้าง?”
เฉินจื๋อข่ายพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณซ่งไม่ต้องกังวล แม้ว่าสภาพธรรมชาติและมนุษยธรรมในแอฟริกาจะล้าหลังมาก แต่ผู้ประกอบการชาวจีนที่ลงทุนในแอฟริกาของพวกเรายังคงมีมนุษยธรรมมาก พวกเรามีหมอมืออาชีพในทุกสถานที่ทำงาน สต๊อกยาก็เพียงพอ ซึ่งรับประกันสุขภาพของคุณได้อย่างแน่นอน”
ซ่งหรงวี่คร่ำครวญเสียงดังว่า: “ผมไม่อยากไปแอฟริกา ผมไม่อยากไปเซียร์ราลีโอน ผมไม่อยากไปสถานที่ขุดเพชรบ้านั่น! ขอร้องพวกคุณ ส่งตัวผมเข้าคุกเถอะ! ผมเป็นอาชญากร ขอให้กฎหมายลงโทษผมเถอะ พวกคุณได้โปรด…”
ในเวลานี้ซ่งเทียนหมิงก็วิงวอนอย่างไม่หยุดหย่อนว่า: “อาจารย์เย่ ขอร้องคุณได้โปรดเถอะ ให้พวกเราไปมอบตัวเถอะ!”
เย่เฉินแสยะยิ้มพูดว่า: “แกคิดว่าพวกแกยังมีสิทธิ์เลือกอยู่มั้ย? เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ชัดๆ!”
ในทันทีทันใด เขามองไปทางเฉินจื๋อข่าย และสั่งการว่า: “เหล่าเฉิน ให้ลูกน้องรีบเอาตัวพวกเขาสองคนออกไป ในเวลาเดียวกันจัดเตรียมเครื่องบินส่งพวกเขาสองคนไปยังเซียร์ราลีโอนโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ทางที่ดีที่สุดออกเดินทางในตอนบ่าย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...