ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2093

เดิมทีคุณท่านซ่งคิดว่า ซ่งหวั่นถิงไปประเทศญี่ปุ่นเจรจาการร่วมลงทุนในครั้งนี้ ประสบกับคนตระกูลซ่งและคนนอกร่วมมือกันวางแผนทำร้าย เพื่อให้เธอไม่ต้องประสบกับอันตรายแบบนี้อีก ดังนั้นเขายอมให้ซ่งหวั่นถิงล้มเลิกแผนการขยายไปต่างประเทศดีกว่า และการร่วมลงทุนกับต่างประเทศ

แต่ทว่า ยังไงเขาก็คาดไม่ถึงว่า ซ่งหวั่นถิงจะสามารถได้รับสัญญาที่ได้ประโยชน์มากมายขนาดนี้ จากในมือของบริษัทนิปปอนสตี

บริษัทนิปปอนสตีเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมเหล็กระดับโลก ในอุตสาหกรรมนี้ พวกเขามีอำนาจในการพูดสูงมาก สำหรับบริษัทอย่างซ่งซื่อกรุ๊ป อยากจะร่วมลงทุนกับคนอื่นเขา ก็ต้องเร่งรีบไปข้อร้อง

ไม่เพียงแต่ต้องขอร้อง ยังต้องเตรียมที่ดินและเส้นสายทุกอย่างของสถานที่ให้เรียบร้อย ต่อจากนั้นเชิญบริษัทนิปปอนสตีมาร่วมลงทุน

ความรู้สึกแบบนี้ เทียบเท่ากับการจัดห้องนอนในบ้านของตัวเองอย่างเรียบร้อย ต่อจากนั้นวิ่งไปที่บ้านคนอื่นเขาเชิญคนอื่นมาพักไม่กี่วัน

ท่าทีไม่สามารถเรียกได้ว่าไม่อ่อนน้อมถ่อมตน

โดยทั่วไปแล้ว ยิ่งเป็นการร่วมลงทุนที่ไม่เท่าเทียมกันแบบนี้ ยิ่งต้องเซ็นสนธิสัญญาไม่เท่าเทียมกัน

ตัวเองออกเงินมากได้กำไรน้อย ให้คนอื่นออกเงินน้อยได้กำไรมาก ก็เป็นหนึ่งในสนธิสัญญาที่ไม่เท่าเทียมกันพบเห็นได้บ่อยที่สุด

แต่ทว่า ใครจะไปคิดว่า ซ่งหวั่นจะทำลายสถานะความสมดุลระหว่างซ่งซื่อกรุ๊ปกับบริษัทนิปปอนสตีได้ ให้บริษัทนิปปอนสตีออกเงินมากได้กำไรน้อย นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนก็ไม่กล้าจินตนาการมาก่อนจริงๆ

ในคณะกรรมการ หลายคนก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

แต่ทว่า พวกเขาก็ไม่กล้าถามซ่งหวั่นถิงประธานคนนี้ตรงๆ ดังนั้นทำได้เพียงกระซิบกระซาบอยู่ข้างล่าง

ในไม่ช้า กรรมการคนเก่าคนหนึ่งก็ลุกขึ้นมา แล้วเอ่ยปากพูดว่า: “ท่านประธาน เท่าที่ผมรู้ บริษัทนิปปอนสตีไม่เคยที่จะสละการถือหุ้นมาก่อน สัญญาที่คุณพูดนี้ อีกฝ่ายจะทำตามสัญญาเหรอ? หรือว่า ในสัญญานี้ไม่มีข้อตกลงอะไรซ่อนอยู่ หรือว่ามีข้อตกลงการเดิมพันที่มากเกินไปหรือเปล่า?”