เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2097

ชีวิตที่ยากลำบากแบบนี้ เย่ฉางหมิ่นไม่อยากอยู่ต่อไปสักวันเดียว

ถ้าหากจะรอจนถึงเทศกาลเช็งเม้งถึงจะสามารถกลับไป ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต่างกับการคร่าชีวิตของเธอไป

เย่โจงฉวนอดไม่ได้ที่จะพูดปลอบโยนว่า: “เอาล่ะฉางหมิ่น แกก็ระงับอารมณ์หน่อยรออยู่ดีๆอีกไม่กี่วัน ถึงเวลานั้นถ้าเฉินเอ๋อไม่ยอมปล่อยแก ฉันก็จะโทรหาเขา”

ในใจของเย่ฉางหมิ่นก็ย่อมน้อยใจเป็นหนึ่งหมื่นครั้ง และก็ไม่กล้าพูดอะไรมากไปกว่านี้อีก

เธอแอบคิดในใจว่า: “ตอนนี้หนูถึงได้เข้าใจแล้วว่า ในสายตาของพ่อ เย่เฉินถึงเป็นคนที่สำคัญที่สุดของตระกูลเย่ในตอนนี้”

“เนื่องจากว่า เกิดเขาแต่งงานกับกู้ชิวอี๋ลูกสาวของกู้เย้นจงจริงๆ งั้นเขาก็เป็นหนึ่งในทายาทของทรัพย์สมบัติล้านล้านของตระกูลกู้ สิ่งนี้จะนำพาความช่วยเหลือมาสู่ตระกูลเย่ใหญ่เป็นอย่างมาก”

“ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หนูก็แค่ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ความสำคัญในสายตาของพ่อ จะเทียบกับเย่เฉินได้อย่างไร?”

“เฮ้อ ดูเหมือนว่าหนูทำได้เพียงอดกลั้นความโกรธแค้นในใจกล้ำกลืนลงไปเท่านั้น”

ดังนั้น เธอทำได้เพียงพูดอย่างโกรธแค้นว่า: “ได้ค่ะพ่อ หนูรู้แล้ว…งั้นหนูก็จะอดทนรออีกไม่กี่วัน ถ้าภายในสามถึงห้าวัน เย่เฉินยังไม่บอกว่าจะปล่อยหนู งั้นพ่อก็ต้องโทรไปคุยกับเขานะ… “

จากนั้น เธอรู้สึกเศร้าเสียใจ แล้วก็สะอื้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

เย่โจงฉวนพูดปลอบโยนว่า: “เอาล่ะ แกวางใจเถอะ สามวัน หลังจากสามวันเฉินเอ๋อยังไม่ปล่อยแก พ่อจะโทรหาเขาเอง!”

เย่ฉางหมิ่นพยักหน้า และพูดด้วยความสะอึกสะอื้นว่า: “งั้นหนูวางสายก่อนแล้ว…”

“โอเค วางสายเถอะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน