ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2098
หงห้ารีบเอามือทั้งสองประสานคารวะ: “อาจารย์เย่ คุณมีอะไรสั่งการเหรอ?”
เย่เฉินพูดรอยยิ้ม: “อาคนนี้ของฉันยังต้องการอยู่ที่เมืองจินหลิงอีกหลาย ช่วงนี้ยังต้องรบกวนนายให้ดูแลเธออย่างเคร่งครัดต่อไป ทุกอย่างเหมือนก่อนหน้านี้”
หงห้ารีบถามว่า: “อาจารย์เย่ คุณพูดมาว่ากี่วัน…กี่วันกันครับ?”
เย่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แบบนี้ ยังเป็นเจ็ดวัน เอาให้ครบหนึ่งอาทิตย์ คิดบัญชีได้ง่าย ถ้าเจ็ดวันนี้ยังไม่โอเค ก็แสดงว่าอาคนนี้ของฉันโกรธง่ายเกินไป งั้นพวกเราก็ต้องทำการรักษาเธอครั้งใหญ่”
หงห้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “โอเคครับอาจารย์เย่ ผมรู้แล้วครับ!”
สิ่งที่เย่เฉินคิดในใจในเวลานี้คือ: “คุณเย่ฉางหมิ่นคิดว่าตัวเองเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเย่ ก็อยากจะเหมือนกับราชินีมารดรจุติลงมาเกิด มาวางอำนาจบาตรใหญ่ที่เมืองจินหลิง ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ให้ตายยังไงก็ไม่กลับใจ ในเมื่อคุณดื้อรั้นยิ่งนัก งั้นอย่าโทษที่ผมโหดร้าย วันนี้ผมก็ไม่เชื่อว่าจะเอาคุณไม่อยู่!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน สีหน้าของเย่ฉางหมิ่นก็ซีดเซียวในทันที!
น้ำเสียงของเธออ่อนลงในทันที และอ้อนวอนด้วยความสะอึกสะอื้นว่า: “เย่เฉิน! นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ! เก้าวันนี้มานี้ฉันโดนทรมานจนไม่เหมือนคนแล้ว นายรู้มั้ยว่าเก้าวันนี้ฉันผ่านมาได้ยังไง? กินข้าวไม่มีน้ำก็แล้วไป ไม่มีโฟมล้างหน้า ไม่มีที่มาสก์หน้า ขนาดครีมบำรุงรอบดวงตาก็ไม่มี…”
“สภาพผิวของฉันแย่มากจะตายอยู่แล้ว กลับไปต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนถึงกลับมาเป็นเหมือนเดิม นายจะขังฉันอีกเจ็ดวัน งั้นผิวของก็จบเห่จริงๆแล้ว…”
เย่เฉินเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “อาที่ดีของผม คุณยังไม่เข้าใจสินะว่า ทำไมผมต้องให้คุณอยู่ที่เมืองจินหลิงและอยู่ที่นี่ด้วย!”
“ผมให้คุณอยู่ที่นี่ คือต้องการให้คุณเก็บอารมณ์ของคุณเรียนรู้ที่จะเป็นคนอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน คุณสามารถทำได้ ผมจะปล่อยคุณไป คุณทำไม่ได้ ผมก็จะให้คุณอยู่จนกว่าคุณจะสามารถทำได้จนจบ!”
“สำหรับผิวของคุณจะดีหรือเสีย มันไม่เกี่ยวอะไรกับผม?”
ในใจเย่ฉางหมิ่นความแค้นอย่างสุด แต่บนใบหน้ายังคงอ้อนวอนด้วยท่าทางที่น้อยใจว่า: “เฉินเอ๋อ ฉันเป็นอาของนายนะ พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน นายทำได้แบบนี้ฉันได้ยังไง…”
“ในช่วงเวลาเจ็ดวันนี้ คุณห้ามด่าคนห้ามบ้าคลั่งห้ามตะโกนร้องโหวกเหวกโวยวายอยู่ที่นี่!”
“ถ้าหากคุณทำตัวดีๆ หลังจากเจ็ดวัน ผมก็ย่อมให้คนปล่อยคุณไป!”
หลังจากฟังเย่ฉางหมิ่นฟังจบแล้ว รีบถามว่า: “ทางเลือกที่สองล่ะ?”
เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ทางเลือกที่สอง คืออยู่ที่นี่ต่ออีกหนึ่งเดือน! ในเวลาหนึ่งเดือนนี้ คุณอยากจะด่าคนก็ด่า คุณอยากจะบ้าคลั่งก็บ้าคลั่ง คุณอยากจะตะโกนร้องก็ร้องได้ตามใจคุณ หลังจากหนึ่งเดือนผมจะดูว่าอารมณ์ดีหรือไม่ดี!”
“ถ้าผมอารมณ์ดี งั้นคุณก็สามารถกลับไปได้ในทันที”
“ถ้าหากผมอารมณ์ไม่ดี งั้นก็ขอโทษด้วย ผมอาจจะยังต้องให้คุณช่วงหนึ่งและต้อนรับให้ดีที่สุดในฐานะเจ้าบ้าน!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...