ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2099
เย่ฉางหมิ่นก็ยอมแล้วจริงๆ
แม้ว่าในใจของเธอยังคงเกลียดชังเย่เฉิน แต่หลังจากคำพูดนี้ของเย่เฉิน เธอไม่กล้าที่จะต่อรองอะไรทั้งนั้นกับเย่เฉินต่อไป
เธอตระหนักว่า นิสัยและสไตล์การทำเรื่องต่างๆของเย่เฉิน ไม่ใช่ว่าตัวเองจะเอาอยู่ได้
ประกอบกับเมืองจินหลิงเป็นถิ่นของเย่เฉิน ตอนนี้คุณท่านก็เข้าข้างเย่เฉิน ตัวเองนอกเหนือจากอดทนแล้ว ไม่มีหนทางอื่น
มีเรื่องด้วยไม่ได้ ก็คือมีเรื่องด้วยไม่ได้
ดังนั้น เธอทำได้เพียงระงับความโกรธกับความไม่พอใจไว้ในใจของตัวเอง และพูดอย่างว่าง่ายว่า: “ได้…ฉันเลือกทางที่หนึ่ง…”
เย่เฉินพยักหน้า และหันหน้าไปพูดกับหงห้าว่า: “หงห้า นายได้ยินหมดแล้ว ในอีกเจ็ดวันข้างหน้า ต้องให้คนของนายควบคุมดูแลอย่างเข้มงวดให้ฉันด้วย ถ้าหากมีเรื่องตะโกนโหวกเหวกโวยวายและด่าทอในที่สาธารณะ รายงานฉันเป็นอันดับแรก!”
หงห้ารีบยืนตัวตรง และพูดเสียงดัง: “อาจารย์เย่วางใจเถอะ ผมจะให้คนดูแลอย่างเข้มงวดอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินอือคำหนึ่ง แล้วพูดว่า: “ถ้าหากเธอทำตัวได้ดี ทันทีที่ครบเจ็ดวัน ก็ส่งเธอตรงไปที่สนามบิน และก็ไม่จำเป็นต้องรอคำสั่งของฉันแล้ว”
“ได้ครับอาจารย์เย่!”
เย่เฉินก็มองไปทางเย่ฉางหมิ่น และพูดอย่างจริงจังว่า: “คุณอา ให้คุณอยู่ที่เมืองจินหลิงไม่ใช่เป้าหมายของผม ให้คุณเรียนรู้ที่จะเคารพผู้อื่น ถึงเป็นเรื่องที่สำคัญ สิ่งที่ผมควรพูดก็พูดไปแล้ว คุณทำตัวเองให้ดีๆ”
หลังจากที่พูดจบ ก็ไม่อยากที่จะฟังเย่ฉางหมิ่นพูดอะไรอีก ก็หันหลังเดินออกไป
ในใจของเย่ฉางหมิ่นโกรธอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ แต่กลับไม่กล้ามีแสดงความไม่พอใจอะไรก็ตามออกมา
เธอถึงกับไม่กล้าระบายอารมณ์ด้วยการตะโกนโหวกเหวกโวยวาย กลัวว่าลูกน้องกลุ่มนี้ของเย่เฉินจะหาเรื่องเธออีก
ออกจากหมู่บ้านชุมชน หงห้าก็พูดกับเย่เฉินด้วยความซาบซึ้งใจและความละอายใจเป็นอย่างมากว่า: “อาจารย์เย่ ตัวของผมเองทำงานได้ไม่ได้ดี ยังต้องให้คุณตามล้างตามเช็ดให้ผมด้วย ขอโทษด้วยจริงๆครับ สร้างความลำบากให้กับคุณแล้ว…”
เย่เฉินเห็นเขาพูดขอบคุณกับตัวเอง ก็โบกมือแล้วพูดว่า: “นายทำงานให้ฉัน ไม่ต้องเกรงใจฉันมากขนาดนี้”
หลังจากที่พูดจบ เขามองไปทางเฉินจื๋อข่าย และเอ่ยปากพูดกำชับว่า: “เหล่าเฉิน ทางซูรั่วหลีนั้น นายจะต้องจับตาดูให้ฉันด้วย อีกอย่างก็ช่วยฉันระมัดระวังการเคลื่อนไหวของตระกูลซูในตอนนี้ด้วย”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าในทันทีและพูดว่า: “คุณชายวางใจเถอะ ผมจะไปจัดเตรียมคนจับตาดูของเย่นจิงเดี๋ยวนี้ ช่วยผมจับตาดูตระกูลซู”
เย่เฉินก็พูดว่า: “เอาล่ะ หงห้าไปทำงานเถอะ เหล่าเฉินขับรถส่งฉันกลับบ้าน”
...
เย่เฉินนั่งอยู่ในรถโรลส์รอยซ์ของเฉินจื๋อข่าย เรื่องแรกที่ทำก็คือโทรหาอิโตะ นานาโกะที่อยู่ห่างไปออกไปในประเทศญี่ปุ่น
ด้านหนึ่งอยากจะรายงานความปลอดภัยให้เธอ อีกด้านหนึ่ง ก็อยากจะสอบถามสถานการณ์ในประเทศญี่ปุ่นด้วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...