ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2101

เมื่ออิโตะ นานาโกะได้ยินคำพูดนี้ ถามด้วยความประหลาดใจว่า: “เย่เฉินซัง คุณ…คุณจะมอบของขวัญอะไรให้กับเขาเหรอ?”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ตอนนี้เขาน่าจะยังไม่เข้าใจว่าทำไมซูรั่วหลีถึงได้หายตัวไปทำไมแอบถูกสับเปลี่ยนคนและรีบร้อนโมโหใช่มั้ย?”

อิโตะ นานาโกะพูดว่า: “เป็นแบบนั้นจริงๆ พ่อของฉันบอกว่าตอนนี้คุณอาคนนั้นกดดันเป็นอย่างมาก เพราะว่าได้รับแต่งตั้งในช่วงวิกฤตแบบนี้เป็นการยากที่จะทำงาน เหตุผลหลักคือความคาดหวังของผู้คนสูงเกินไป ถ้าหากทำได้ดีทุกคนก็ย่อมดีอกดีใจกันเป็นธรรมดา แต่ถ้าทำได้ไม่ดี เป็นไปได้ว่าจะรับความโกรธเคืองจากมวลชน”

เย่เฉินพูดอย่างเห็นด้วยว่า: “ถูกต้อง เรื่องแบบนี้เป็นดาบสองคม ถ้าใช้ได้ไม่ดี ก็จะทำร้ายตัวเองได้”

จากนั้น เย่เฉินก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แต่ว่า ของขวัญชิ้นใหญ่นี้ที่ผมจะมอบให้เขา สามารถทำให้เขาเอาดาบสองคมนี้ เปลี่ยนกลายเป็นดาบคมเดียวได้!”

อิโตะ นานาโกะถามด้วยความประหลาดใจว่า: “เย่เฉินซัง คุณหมายความว่ายังไง? ดาบสองคมเปลี่ยนเป็นดาบคมเดียวงั้นเหรอ?”

“ใช่”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ มีของขวัญชิ้นใหญ่นี้ของผม เขาก็ไม่ต้องกังวลถ้าใช้ดาบเล่มนี้ได้ไม่ดีจะทำร้ายตัวเอง”

อิโตะ นานาโกะรีบพูดว่า: “เย่เฉินซัง ของขวัญชิ้นใหญ่นี้ที่คุณพูดคืออะไรกันแน่?”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณบอกกับเขาว่า เหตุผลที่ซูรั่วหลีถูกคนแอบสับเปลี่ยน ทั้งหมดเป็นตระกูลซูสมรู้ร่วมคิดกันกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นอยู่เบื้องหลัง เป็นพวกเขาทั้งสองฝ่ายสมรู้ร่วมคิดกันทำเรื่องแมวดาวสับเปลี่ยนองค์ชาย ต่อจากนั้นก็โยนความผิดให้กรมตำรวจนครบาลโตเกียว”

“หา?!”น้ำเสียงของอิโตะ นานาโกะประหลาดใจอย่างสุดขีด: “เย่เฉินซัง สิ่งที่คุณพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?! ตระกูลซู สมรู้ร่วมคิดกันกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินจริงๆเหรอ?”

เย่เฉินถามเธอว่า: “ผมเคยโกหกคุณตอนไหนเหรอ?”