เมื่อซูโสว่เต้าเห็นพ่อค่อนข้างโกรธเป็นอย่างมาก รีบลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และโค้งคำนับพูดว่า: “พ่อครับพ่อใจเย็นๆ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมแค่ในใจเป็นห่วงรั่วหลี…ไม่ว่ายังไงก็ตาม รั่วหลีก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของผม ตอนนี้เธอเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้และสูญหายไร้ร่องรอย ในใจของผมก็วิตกกังวลเกินไป…”
คุณท่านใหญ่ซูมองดูเขาด้วยแววตาที่เย็นชา และพูดทีละคำทีละประโยคว่า: “โสว่เต้า ทำการใหญ่ ต้องมีหัวใจที่แข็งแกร่งเขาไท่ถล่มอยู่ตรงหน้าก็ห้ามเปลี่ยนสีหน้า แค่ลูกสาวนอกสมรสหายตัวไปคนหนึ่ง ก็ทำให้แกลนลานกลายเป็นแบบนี้เลยเหรอ? งั้นวันไหนที่คนแก่อย่างฉันตายไป แกยังสามารถที่จะจัดการดูแลตระกูลซูได้ดีอยู่เหรอ?!”
เมื่อโสว่เต้าได้ยินคำพูดนี้ คนทั้งคนก็ตื่นตัวในทันที!
เขาแอบคิดในใจอย่างวิตกกังวลว่า: “คุณท่านเริ่มสงสัยภายในจิตใจของฉันรวมทั้งความสามารถของฉัน นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดี!”
“ถ้าหากฉันเป็นเพราะเรื่องของรั่วหลี แสดงท่าทีวิตกกังวลมากเกินไป คุณท่านจะต้องคิดว่าภายในจิตใจของฉันอ่อนแอไม่แข็งแกร่งพอและไม่สามารถที่จะเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลซูได้…”
“ถ้าเป็นเพราะเรื่องของรั่วหลี ส่งผลต่อการตัดสินผู้สืบทอดตำแหน่งของคุณท่าน งั้นก็ไม่คุ้มกับการสูญเสียจริงๆ…”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูโสว่เต้าพูดด้วยท่าทางที่น่าเกรงขามว่า: “พ่อ! พ่อวางใจได้! ไม่ว่าผลของเรื่องนี้จะออกมาเป็นยังไง ผมไม่มีทางให้เรื่องแบบนี้กระทบกระเทือนผมได้!”
คุณท่านใหญ่ซูมองเขาอย่างสงสัย และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “กระทบต่อแกหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าปากแกพูดก็พอแล้ว แต่เป็นดวงตาทั้งสองของคนแก่อย่างฉันต่างหากที่เป็นใหญ่!”
ซูโสว่เต้ารีบร้อนพูดว่า: “พ่อครับพ่อพูดถูก! ผมจะต้องใช้การกระทำที่แท้จริงแสดงให้พ่อเห็น!”
คุณท่านใหญ่ซูอือคำหนึ่ง และโบกมือพูดว่า: “เอาล่ะ แกออกไปเถอะ”
ซูโสว่เต้าพูดด้วยความเคารพนบน้อมว่า: “ได้ครับพ่อ ผมออกไปก่อน…”
แม้ว่าตอนนี้ตัวเองจะได้รับการแต่งตั้งจากคุณท่านให้เป็น“เจ้าชาย”ที่จะสืบทอดตระกูลซูในอนาคต แต่คุณท่านยังคงกุมอำนาจ ตัวเองจะต้องระมัดระวังในเรื่องเล็กๆน้อยๆเหมือนกำลังเหยียบอยู่บนแผ่นน้ำแข็งบางๆเสมอ! ไม่อย่างนั้น มีความเป็นไปได้สูงที่คำพูดหนึ่งประโยคพูดได้ไม่ดี ก็สะกิดโดนต่อมโมโหของเขาแล้ว ต่อจากนั้นถูกเขาถูกปลดออกไปอย่างไร้ความปรานี!
เจ้าชายโบราณเหล่านั้นที่ถูกปลดเพราะวาจาและกิริยาท่าทางไม่เชื่อฟังจักรพรรดิ มีมากมายจนนับไม่ถ้วน!
ในช่วงราชวงศ์ฮั่นตะวันตก จักรพรรดิฮั่นจิ่งตี้ปลดองค์ชายหลิวหรง;
ในช่วงราชวงศ์ฮั่นตะวันออก จักรพรรดิฮั่นจางตี้หลิวต๋าปลดเจ้าชายหลิวชิ่ง;
ในราชวงศ์สามก๊ก ซุนกวนปลดเจ้าชายซุนเหอ;

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...