ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2104
หลี่เฉิงเฉียนลูกชายคนโตของจักรพรรดิถังไท่จงหลี่ซื่อหมิน ปีนั้นก็ถูกปลดเพราะไม่เชื่อฟังพ่อจักรพรรดิ;
ที่เลวร้ายที่สุด ยังต้องนับอ้ายซินเจว๋หลัว.ยิ่นเหริงแห่งจักรพรรดิคังซีในราชวงศ์ชิง เขาเป็นพี่ชายของอ้ายซินเจว๋หลัว อิ้นเจินแห่งจักรพรรดิหย่งเจิ้น เพื่อนเหล่านี้ถูกจักรพรรดิคังซีปลดทั้งสองคน สุดท้ายถูกกักบริเวณในบ้านจนตาย สามารถเรียกได้ว่าอนาถอย่างยิ่ง
ซูโสว่เต้าก็เป็นกังวลว่า ถ้าหากตัวเองเพราะเรื่องของซูรั่วหลี ทำให้คุณท่านไม่พึงพอใจ เกิดคุณท่านก็ปลดตัวเอง ถ้าอย่างนั้นการสูญเสียของตัวเองเรียกได้ว่าหนักหนาสาหัส จะสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างที่พยายามสร้างมาครึ่งค่อนชีวิต
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูรั่วหลีตัดสินใจว่า เกี่ยวกับเรื่องของซูรั่วหลี ตัวเองอยู่ต่อหน้าคุณท่านก็ต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้มากที่สุด และต้องไม่ทำให้คุณท่านมีความรู้สึกไม่พอใจอะไรก็ตามกับตัวเอง!
ลูกสาวก็มีความสำคัญ แต่ว่าตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลซูนั้น ก็สำคัญมากกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น ลูกสาวคนนี้ยังเป็นลูกสาวนอกสมรสของตัวเองอีกด้วย!
…
ทางนี้ คุณท่านใหญ่ซูบันดาลโทสะใส่กับซูโสว่เต้า ในใจของตัวเองก็ย่อมกังวลอยู่ไม่มากก็น้อย
อันที่จริงแล้ว เหตุผลที่เขาบันดาลโทสะใส่ซูโสว่เต้า เหตุผลหลักก็เพื่อซ่อนเร้นความร้อนตัวของตัวเอง
ท้ายที่สุดแล้ว การตัดสินใจหักหลังซูรั่วหลี เขาเป็นคนตัดสินใจออกมาเอง
คุณท่านได้คิดบัญชีก้อนหนึ่งมานานแล้ว อาชญากรรมที่ซูรั่วหลีก่อขึ้นในประเทศญี่ปุ่นนั้น เรียกได้ว่าเลวร้ายมาก อยากจะซื้อเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องปล่อยเธอออกมา ต้นทุนมหาศาลไม่ว่า ยังง่ายดายที่จะรนหาที่ตายทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นขุ่นเคืองใจ
“อีกอย่าง ตอนนี้ฮอนดา โชจิโกรธเป็นอย่างมาก เขาคิดว่าพวกเราจงใจหลอกพวกเขา ดังนั้นเขาบอกว่า ถ้าหากพวกเราไม่ส่งตัวซูรั่วหลีออกมา งั้นจากนี้ไปเขากับพวกเขาก็เป็นศัตรูกันให้พวกเราระมัดระวังในทุกเรื่องหน่อย”
คุณท่านใหญ่ซูถอนหายใจ และด่าทอด้วยความโกรธว่า: “แมร่งเอ๊ย! ซูรั่วหลีหนีไปที่ไหนกันแน่? คนที่มีชีวิตอยู่ดีๆ คงจะไม่สามารถหายไปในอากาศได้หรอกนะ!”
ลูกน้องคนนั้นรีบพูดว่า: “ตอนนี้ตำรวจทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่นกำลังตามหาที่อยู่ของซูรั่วหลี กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินก็กำลังตรวจสอบเรือที่แล่นผ่านทุกลำในทะเลอย่างเข้มงวด ถ้าหากรั่วหลียังอยู่ในประเทศญี่ปุ่น งั้นเธอถูกตามหาออกมาก็เป็นเพียงปัญหาของเวลา; ถ้าหากรั่วหลีออกจากประเทศญี่ปุ่น งั้นเธอก็คงจะออกจากประเทศญี่ปุ่นทางน้ำ คำนวณจากเวลาที่เธอหายไปจนถึงตอนนี้ เธอน่าจะกลับมาในประเทศแล้ว”
คุณท่านใหญ่ซูขมวดคิ้วแน่เข้าด้วยกัน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ถ้าหากเป็นอย่างแรกก็ยังดี แต่ว่าถ้าหากเป็นอย่างหลัง งั้นก็ลำบากแล้ว! เธอกลับมาในประเทศไม่มีเหตุผลที่จะไม่ติดต่อกับตระกูลซู นอกเหนือจากว่าเธอรู้ความจริงแล้ว! แบบนั้น จากนี้ไปพวกเราก็ค่อนข้างจะยุ่งยากแล้ว”
จากนั้น เขาสั่งการในทันทีว่า: “หวังเหลียง แกรีบส่งคนไปเฝ้าสังเกตการณ์ที่ตระกูลเหอ ถ้าหากซูรั่วหลีกลับมาในประเทศแล้วจริงๆ ไม่ติดต่อกับพวกเรา ก็ต้องติดต่อกับคนในครอบครัวของแม่เธออย่างแน่นอน เฝ้าสังเกตการณ์ความเคลื่อนไหวของตระกูลเหอทั้งหมดอย่างใกล้ชิด มีเหตุการณ์อะไรก็ตามเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยให้รีบรายงานฉันในทันที!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...