ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 211
บทที่211ไว้หน้าให้มากพอแล้ว（1）
เซียวฉางเฉียนกลัวหงห้าจนตัวสั่น
เขาไม่ได้สงสัยในคำพูดของหงห้าเลย สำหรับคนที่อยู่ในกลุ่มอิทธิพลมืดมาเป็นเวลานานแบบนี้ และบวกกับที่คนของราชาใต้ดินแห่งจินหลิงพูดมาแล้วนั้น ทำคนตายถึงสองคน ไม่มีอะไรที่ง่ายดายไปมากกว่านี้แล้ว
เมื่อเห็นชายร่างกำยำสองคนนี้ กำลังจะพาเซียวเวยเวยไป เซียวฉางเฉียนร้อนใจอย่างมาก เอ่ยปากขอร้องไปยังเซียวชูหรัน : “ชูหรัน ขอร้องเถอะนะ ถึงอย่างไรก็เป็นน้องสาวของแก แกจะทนมองน้องสาวถูกคนพาตัวไปได้อย่างไร？”
ในใจของเซียวชูหรันก็ค่อนข้างที่จะอดทนไม่ได้ พูดไปยังชายร่างกำยำทั้งสองคน : “พวกคุณอย่าทำให้เธอลำบากใจเลย เวยเวยคงจะเลอะเลือนไปชั่วขณะ……ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายฉันหรอก……”
แม้ว่าเซียวชูหรันจะไม่พอใจเซียวเวยเวยอยู่บ้าง แต่ถึงอย่างไรก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน จะทนเห็นเธอโดนคนตีให้ตายได้ที่ไหนกันละ
เมื่อหงห้าได้ยินเธอพูดอย่างนี้แล้ว ก็หันหน้าไปมองที่เย่เฉิน รอให้เย่เฉินออกคำสั่ง
เย่เฉิน ยิ้มเล็กน้อย พร้อมพูดว่า : “นายมองฉันทำไม ภรรยาของฉันพูดว่าอะไร ก็ทำแบบนั้น……”
หงห้าถึงจะเอ่ยพูดออกมา : “ในเมื่อคุณเย่พูดออกมาแล้ว งั้นก็ไว้ชีวิตพวกเขาเถอะ！”
เย่เฉินพยักหน้าแล้ว พูดกับนายหญิงใหญ่เซียวว่า “ฉันก็บอกแล้วไง ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ ถ้าฟังเข้าใจแล้ว ก็ออกไปซะเถอะ ไม่อย่างงั้น ฉันจะให้คนของหงห้าเตะพวกคุณออกไปนะ！”
นายหญิงใหญ่เซียวโมโหจนตัวสั่น แม้แต่ทางเดินก็เดินไม่ตรงแล้ว แต่ก็ไม่กล้าที่จะอยู่ที่นี่ต่อ ทำได้เพียงอยู่ภายใต้การประคองของเซียวฉางเฉียน รีบออกไป เพราะกลัวว่าจะโดนตี
เชียวเวยเวยยังอยู่ในสภาพใจบ้า และตะโกนว่า“ฉันไม่ไป！ฉันไม่ไป ！ฉันจะบีบคอเซียวชูหรันไอ้คนสารเลวคนนี้ให้ตาย！ปล่อยฉัน ให้ฉันบีบคอเธอให้ตาย！”
หงห้าใบหน้าดำคล้ำเตะไปที่เธอ ทำให้เธอล้มลงไปกับพื้นเลย ด่าว่า : “ถ้ายังพูดจาไร้สาระอีกจะตัดลิ้นคุณให้ขาดเลย！”
ถึงอย่างไรก็เป็นธุรกิจในเครือของตี้เหากรุ๊ป แค่หวังตงเสวี่ยนโทรศัพท์ คนกลุ่มนี้ก็รีบวางงานที่อยู่ในมือทันที ล้อมกันเข้ามาช่วยที่เวิร์กชอปทำงานของเซียวชูหรันเลย
หวังตงเสวี่ยนเดินมาตรงหน้าของเซียวชูหรัน พูดว่า : “คุณนายเย่ อาคารหย่องซิงก็คือธุรกิจในเครือตี้เหากรุ๊ปของเรา ในเมื่อคุณเลือกที่จะสร้างธุรกิจที่นี่ งั้นเราก็จะต้องมาแสดงความยินดีอยู่แล้ว”
พูดแล้ว เธอก็เรียกคนวัยกลางคนเข้ามา พูดว่า : “ท่านนี้คือผู้จัดการสวีโปแห่งอาคารหย่องซิง ผมได้คุยกับเขาแล้ว ต่อไปเวิร์กชอปชั้นนี้จะค่อยๆรื้อถอนออกมา เว้นที่ไว้ให้บริษัทคุณใช้”
เซียวชูหรันรีบโบกมือ พูดอย่างรู้สึกประหลาดใจออกไป : “ประธานหวัง คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ ตอนนี้มันก็เป็นเพียงเวิร์กชอปหนึ่งเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องใช้สถานที่ใหญ่ๆหรอกนะ แถมเงินทุนของสถานที่ใหญ่ๆก็สูงมากด้วย ฉันคงรับผิดชอบไหว……”
สวีโปรีบส่งเช็คมูลค่า180000หยวนมาเลย พูดกับเซียวชูหรันว่า : “คุณนายเย่ นี้เป็นเงินค่าเช่าเวิร์กชอปที่คุณจ่ายล่วงหน้ามาหนึ่งปี ต่อไปคุณอยู่ที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ ค่าส่วนกลาง แอร์และค่าเครื่องทำความร้อน เราจะเป็นคนรับผิดชอบเอง！ ”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...