ในฐานะลูกสะใภ้คนโตของตระกูลซู ปฏิกิริยาแรกของตู้ไห่ชิงหลังจากเห็นโพสต์นี้ ก็คือการกดอย่างรวดเร็วเพื่อเปิดดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยถามถึงสามีรวมทั้งเรื่องของตระกูลซู แต่เนื่องจากว่าก็เป็นสมาชิกของตระกูลซูด้วย และเคยได้ยินเรื่องราวหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับตระกูลซู
ก่อนหน้านี้ลูกๆประสบกับการลักพาตัวที่ประเทศญี่ปุ่นเกือบถูกฆ่าตาย เรื่องนี้ทำให้ใจเธอยังคงหวาดผวาอยู่ตลอดเวลา และก็ทำให้เธอติดตามสถานการณ์ทางประเทศญี่ปุ่นมากขึ้นเล็กน้อย
เธอก็รู้เรื่องที่ซูรั่วหลีฆ่าล้างทั้งตระกูลมัตสีโมโตะ แม้ว่าจะรู้สึกว่าเรื่องนี้ทำมากเกินไปหน่อย แต่ตอนนั้นซูโสว่เต้ากำลังโมโหมาก ตอนที่ออกคำสั่งนี้ท่าทีก็เฉียบขาดมาก ไม่มีช่วงว่างสำหรับการเจรจา
หลังจากนั้น ซูรั่วหลีและกลุ่มยอดฝีมือของตระกูลซู ทั้งหมดถูกกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นจับกุม ตู้ไห่ชิงก็รู้ว่าเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อตระกูลซูอย่างมาก ถึงขนาดทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมของตระกูลซูลดลงมาก ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ซูโสว่เต้าก็คิดหาวิธีแก้ไขอะไรไม่ออกทุกวัน สิ่งเหล่านี้ตู้ไห่ชิงก็เห็นอยู่ในสายตา
แต่ทว่า เธอไม่ได้รู้เรื่อง แผนการช่วยเหลือซูรั่วหลีของซูโสว่เต้า
ดังนั้น ตอนที่เธอเห็นโพสต์นี้ ในใจของเธอก็สงสัยเป็นอย่างมาก
หลังจากที่กดเข้าไป เธอถึงได้พบว่า ตามประกาศที่ออกโดยสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของญี่ปุ่น ระบุว่า หลังจากที่ตระกูลซูสั่งการลูกน้องให้สังหารทั้งครอบครัวของตระกูลมัตสีโมโตะไปหลายสิบคน ลูกน้องทั้งหมดของตระกูลซูถูกจับกุมโดยกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นที่ประจำการอยู่ในโอซาก้า ซูรั่วหลีผู้กระทำผิดคนแรกหนึ่งในนั้นก็ตกอยู่ในระบบกฎหมายที่เข้มงวด แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือ ตระกูลซูก็ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดิน แอบสับเปลี่ยนตัวซูรั่วหลีจากในมือของกรมตำรวจนครบาล ในที่สุดก่อให้ซูรั่วหลีสูญหายไร้ร่องรอย
ในเรื่องนี้ สภาความมั่นคงแห่งชาติประเทศญี่ปุ่นได้ประท้วงอย่างจริงจังต่อตระกูลซู โดยเรียกร้องให้ตระกูลซูต้องส่งตัวซูรั่วหลีกลับไปที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียวโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นก็ตระกูลซูจะถูกปิดกั้นทั่วประเทศญี่ปุ่นและไม่ปลดบล็อกตลอดไป เวลาที่ให้กับตระกูลซู มีเพียงยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่านั้น
อ่านถึงตรงนี้ ตู้ไห่ชิงตกใจมาก ก็อดแปลกใจไม่ได้ และเธอพึมพำกับตัวเองว่า: “ทำไมต้องลงทุนต้นทุนและพยายามมากขนาดนี้เพื่อซูรั่วหลีด้วย? ยิ่งไปกว่านั้นยังเสี่ยงทำให้รัฐบาลญี่ปุ่นทั้งหมดและพลเมืองประเทศญี่ปุ่นทั้งหมดขุ่นเคืองใจด้วยไม่ใช่เหรอ? นี่ไม่สอดคล้องกับสไตล์การทำงานของสามี ไม่เพียงแค่สามี ซูเฉิงเฟิงพ่อสามีก็ไม่ใช่คนที่สามารถตัดสินใจแบบนี้ออกมาได้!”
นอกเหนือจากประหลาดใจ เธออ่านต่อไป
การประกาศดังกล่าวยังระบุอีกว่า: “อันที่จริง ตระกูลซูไม่ได้ต้องการช่วยซูรั่วหลีจริงๆ พวกเขาเพียงแค่ถือว่าซูรั่วหลีเป็นเครื่องต่อรองสำหรับการเล่นละครและการแลกเปลี่ยนสิทธิ์เท่านั้น ด้านหนึ่งพวกเขาหวังว่าหลังจากช่วยซูรั่วหลีแล้ว จากนั้นก็ขายให้กับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นเพื่อรับคุณงามความดี ในเวลาเดียวกันก็หวังว่าสามารถจะผ่านการเล่นละครนี้ ปลอบใจตระกูลแม่ของซูรั่วหลี ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเหอที่เหออิงซิ่วแม่ของซูรั่วหลีอยู่ เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลศิลปะการต่อสู้ของหัวเซี่ย(ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน) ก็ยังเป็นเป้าหมายที่ตระกูลซูต้องการมัดใจด้วย…”
ตู้ไห่ชิงอ่านจนถึงตรงนี้ คนทั้งคนก็ตกตะลึงจนตาค้าง!
ในคำพูดนี้ ซูรั่วหลี เป็นลูกสาวนอกสมรสที่เกิดจากการนอกใจของซูโสว่เต้ากับเหออิงซิ่ว เหออิงซิ่วปิดบังหัวนอนปลายตีนของเธอส่งเธอมาที่ตระกูลซู!
ตอนที่อ่านถึงคำพูดนี้ ตู้ไห่ชิงคนทั้งคนก็แทบจะตกใจเหมือนฟ้าผ่า!
แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานมายืนยันความจริงของคำพูดนี้ก็ตาม แต่สัญชาตญาณของผู้หญิงยังคงบอกเธอว่า ทุกอย่างที่พูดมาข้างต้น ล้วนเป็นความจริง!
เธอฝันก็คาดไม่ถึงว่า สามีที่ตัวเองคิดเองเออเองว่ารักตัวเองมากและภักดีต่อตัวเอง กลับจะทรยศตัวเอง!
ยิ่งไปกว่านั้น ยังทรยศตัวเองเมื่อยี่สิบปีก่อนแล้ว!
ไม่เพียงแค่นั้น เขามีลูกสาวนอกสมรสอยู่ข้างนอกด้วย!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...