ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2120
สิ่งที่น่ารังเกียจยิ่งกว่านั้นก็คือ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลูกสาวนอกสมรสของเขาอาศัยอยู่ที่ตระกูลซูด้วยฐานะของบอดี้การ์ดอยู่รอบตัวเธอมาโดยตลอด!
สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกถูกทรยศทุกกระเบียดนิ้ว และเยือกเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า!
เธอควบคุมมือที่สั่นเทาอย่างสุดชีวิต อ่านต่อไป ในเนื้อหาที่ตามมาทีหลัง ขนาดสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของประเทศญี่ปุ่นก็รู้สึกว่า คนของตระกูลซูเลวยิ่งกว่าสัตว์จริงๆ!
เพื่อผลประโยชน์ ขนาดชีวิตลูกสาวแท้ๆหลานสาวแท้ๆก็สามารถขายได้! ก็ชั่วร้ายอย่างสุดขีดและใจดำอำมหิต!
ตอนที่ตู้ไห่ชิงอ่านถึงตรงนี้ หนังศีรษะของคนทั้งคนก็ชาแล้ว
เธอมองดูรูปภาพแต่งงานของตัวเองกับซูโสว่เต้าบนกำแพง หวนคิดถึงชีวิตแต่งงานมาหลายปีของตัวเอง รู้สึกขยะแขยงคลื่นไส้อย่างฉับพลัน
แต่ทันทีทันใด เธอก็รู้สึกโล่งใจอย่างฉับพลัน
ดังนั้น เธอจึงลุกจากเตียงอย่างเงียบๆ หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาจากในห้องเสื้อ ต่อจากนั้นใส่เสื้อผ้าไปไม่กี่ชุด
จัดกระเป๋าเดินทางอย่างเงียบๆ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปข้างนอกให้กับตัวเอง ตู้ไห่ชิงไม่ลังเลที่จะลากกระเป๋าเดินทางแม้แต่น้อย และก็เตรียมพร้อมที่จะออกไปข้างนอก
ในเวลานี้ ประตูห้องน้ำเปิดพอดี
ซูโสว่เต้าที่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา ทันใดนั้นเห็นตู้ไห่ชิงลากกระเป๋าเดินทางออกไป ก็ถามด้วยความประหลาดใจว่า: “ภรรยา ดึกขนาดนี้แล้วคุณจะไปไหน?”
ตู้ไห่ชิงมองดูเขา พูดด้วยสีหน้านิ่งสงบมากว่า: “ซูโสว่เต้า พวกเราหย่ากันเถอะ”
ซูโสว่เต้าราวกับถูกฟ้าผ่า อ้าปากถามอย่างวิตกกังวลมากว่า: “ภรรยาเกิดอะไรขึ้น? นี่คุณจะมาไม้ไหน? ผมไม่ดีตรงไหน คุณบอกมาได้เลย ผมแก้ไขไม่ได้เชียวเหรอ?”
ปฏิเสธเหรอ? ด้วยอุปนิสัยของตู้ไห่ชิง ในเมื่อเธอถาม จะต้องเชื่อมั่นในเรื่องนี้มากอย่างแน่นอน ตัวเองปฏิเสธอย่างเดียวยากมากที่จะทำให้เธอเชื่อ ตรงกันข้ามอาจจะทำให้เธอผิดหวังมากยิ่งขึ้น;
ถ้าหากไม่สามารถปฏิเสธได้ ถ้าอย่างนั้นก็ทำได้เพียงยอมรับแล้ว
แต่ทว่า เกิดยอมรับ ก็ยืนยันว่าตัวเองได้นอกใจ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ก็ผ่านไปยี่สิบปีแล้ว เปลี่ยนเป็นใครรู้ว่าตัวเองคู่ชีวิตของตัวเองนอกใจมานานขนาดนี้ แถมยังมีลูกสาวนอกสมรสด้วย คงจะโกรธมากอย่างแน่นอน…
ถึงเวลานั้น ตู้ไห่ชิงคงจะหันหลังก็จากไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย…
เมื่อซูโสว่เต้าหมดหนทางทั้งโดยสิ้นเชิง ตื่นตระหนกจนไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ตู้ไห่ชิงกระแอมเบาๆ และยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “เอาล่ะ ไม่ทำให้คุณลำบากใจแล้ว หย่ากันเถอะ พวกเราเลิกแล้วกันไปแต่โดยดี”
ซูโสว่เต้าแทบจะอกแตกตายในทันที พรึ่บพรั่บคุกเข่าลงบนพื้น มือทั้งสองข้างกอดต้นขาตู้ไห่ชิงไว้ และสะอื้นอย่างวิตกกังวลว่า: “ภรรยาผมผิดผมไปแล้ว! ภรรยา! ตอนนั้นผมวู่วามไปหน่อย คิดไม่ถึงว่าหลังจากครั้งนั้นกับเหออิงซิ่วก็มีรั่วหลี ขอร้องคุณ ยกโทษให้ผมในครั้งนี้ด้วยนะภรรยา! ผมไม่สามารถเสียคุณไปได้นะภรรยา!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...