ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2127
เผชิญหน้ากับการตำหนิของพ่อ ซูโสว่เต้าพูดด้วยสีหน้าท่าทางความเจ็บปวดว่า: “พ่อ เรื่องของความรู้สึกก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ? มักจะมีฝ่ายหนึ่งลงทุนมากว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ยิ่งกว่านั้นหลายปีนี้ที่ไห่ชิงอยู่กับผม ก็ใช้ชีวิตอยู่กับผมอย่างมั่นคงมาโดยตลอด ภายใต้การเปรียบ กลับเป็นผมที่ทำให้เธอผิดหวัง…”
ซูเฉิงเฟิงโบกมือด้วยท่าทางค่อนข้างหงุดหงิด และพูดว่า: “เรื่องของไห่ชิง ไม่ต้องพูดถึงอีก ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดถึงความรักที่ลึกซึ้งระหว่างชายหญิงเหล่านั้นของแก ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ จะรับมือกับปัญหาต่อไปของพวกเรายังไง!”
“นั่นนะสิพี่ใหญ่!”ซูโสว่เต๋อน้องรองพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลว่า: “ตอนนี้พวกเราหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ กลุ่มคนทั้งประเทศญี่ปุ่นตอนนี้กำลังตื่นเต้นกับตระกูลซู ยิ่งไปกว่านั้นประชาชนในประเทศก็คิดว่าพวกเราไร้น้ำใจไร้คุณธรรม บนอินเทอร์เน็ตก็เต็มไปด้วยคำพูดโจมตีขับไล่พวกเรา ทันทีที่ตลาดหุ้นเปิดในวันพรุ่งนี้ ราคาหุ้นของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เหล่านั้นของพวกเราจะลดลงอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นความสูญเสียของพวกเรานั้นคำนวณไม่ได้!”
ซูโสว่เหรินน้องสามอ้าปากพูดว่า: “อีกอย่าง ตอนนี้ขนาดคนของพวกเราเอง คาดการณ์ว่าก็จะเจ็บปวดด้วยความผิดหวังเพราะเรื่องซูรั่วหลี พวกเด็กๆยังไม่รู้ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ ถ้าพวกเขาได้ยินเรื่องนี้ เกรงว่าในใจจะคิดมากนะ…”
ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยใบหน้าไม่พอใจว่า: “กลับไปบอกกับลูกของพวกแกให้ชัดเจน! เหตุผลที่ฉันต้องเอาซูรั่วหลีไปร่วมมือกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น ด้านหนึ่งเป็นเพราะว่าซูรั่วหลีไม่ใช่ลูกที่เกิดมาจากการแต่งงานอย่างสง่าผ่าเผย แต่เป็นลูกสาวนอกสมรสที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ อีกด้านหนึ่ง ก็เป็นเพราะตัวของซูรั่วหลีก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว ดังนั้นให้ลูกของพวกแกอย่าคิดมาก! และก็อย่าพูดถึงเรื่องนี้ภายในตระกูล ผู้ฝ่าฝืนจะถูกส่งตรงไปอยู่อเมริกาใต้เป็นเวลาสามปี”
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าท่าทางก็ตกตะลึง
คุณท่านคงจะรู้สึกว่าเรื่องนี้ขายหน้าเป็นอย่างมาก เขาในฐานะผู้ทำธุรกรรมอยู่ลับหลัง ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ถูกเปิดเผย เขาคงจะรู้สึกอับอายอย่างแน่นอน
ดังนั้น ทุกคนก็ปิดปากเงียบโดยที่เข้าใจซึ่งกันและกันโดยไม่จำเป็นต้องพูดออกมา ไม่มีใครพูดอะไร ถึงกับไม่มีใครพยักหน้า
นี่ถึงเป็นจุดที่ลูกหลานของตระกูลซูฉลาด
ทุกคนทยอยพยักหน้า
คุณท่านใหญ่ซูถอนหายใจ: “ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ ตระกูลซูของพวกเราทำได้เพียงดำเนินการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตเท่านั้น”
“ตราบใดที่ประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตได้ดี ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถพลิกสถานการณ์ต้านสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีได้”
“แน่นอนว่า พลิกสถานการณ์ต้านสถานการณ์ที่ไม่ค่อยดีก็เพียงแค่สามารถพลิกสถานการณ์ความคิดเห็นของสังคมในประเทศได้เท่านั้น ไม่มีทางลบล้างที่ประเทศญี่ปุ่นให้สะอาดได้ ต่อไปอย่าได้คิดที่จะทำเงินจากคนญี่ปุ่น ยิ่งไปกว่านั้นทางประเทศญี่ปุ่นในอนาคต ก็จะต้องแก้แค้นตระกูลซูทุกด้านอย่างแน่นอน…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...