ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2131

เมื่อได้ยินการจัดเตรียมของคุณท่าน ซูโสว่เต้าเกือบจะกระอักเลือดเก่าออกมาจากปาก!

“ทั้งๆที่คุณท่านแมร่งทำส่งเดชทำเรื่องใหญ่โตออกมา ผลปรากฏว่าฉันกลับต้องไปที่ออสเตรเลียเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเหรอ? นี่แมร่งเรียกว่าเรื่องอะไรกันเนี่ย?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขารีบเอ่ยปากพูดว่า: “พ่อ ช่วงนี้พ่อให้ผมไม่ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะ ผมยอมรับได้หมด แต่ไม่มีความจำเป็นต้องให้ผมไปออสเตรเลียมั้ง? บริษัทยังมีงานอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ทางด้านของไห่ชิงนั้นผมยังต้องคิดหาทางไกล่เกลี่ยขอคืนดีอยู่นะ!”

คุณท่านใหญ่ซูพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “แกอยู่ที่นี่ ปาปารัสซี่จะคอยจับตาดูทุกย่างก้าวของแก ยิ่งไปกว่านั้นแกอย่าลืมนะ ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีตระกูลมากเท่าไหร่ที่จ้องจะฉวยโอกาสมาสูบเลือดพวกเรามากินเนื้อพวกเรา แกก็เป็นจุดพัฒนาของพวกเขา!”

“ดังนั้น ในความคิดของฉัน แกหลบไปที่ออสเตรเลียดีกว่า พวกเรามีคฤหาสน์ริมทะเลอยู่ในควีนส์แลนด์ไม่ใช่เหรอ? แกไปพักผ่อนที่นั่นดีๆ เรื่องของทางนี้ ฉันจะช่วยแกจัดแจงให้ดี”

ซูโสว่เต้าแทบจะอกแตกแล้ว

เขาแอบพูดในใจด้วยความโกรธเคือง: “ในเวลานี้ให้ฉันไปออสเตรเลีย นี่เห็นได้ชัดว่าให้ฉันเป็นเป้าเคลื่อนที่ดึงดูดแรงกระสุนไม่ใช่เหรอ? ถ้าฉันไม่ไปยังจะดีกว่า อยู่ภายใต้การรับรู้ของโลกภายนอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ยังเป็นคุณท่านขายหลานสาว ถ้าฉันหนีไปแล้ว งั้นก็ยังไม่รู้ว่าคนพวกนี้จะเล่นงานฉันยังไง!”

“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉันเป็นรองประธานบริหารของบริษัท เป็นรองประธานมาตรฐานของบริษัท ถ้าฉันหนีไปแล้ว ใครจะมารับงานของฉัน? หรือว่าให้ซูโสว่เต๋อมารับงั้นเหรอ? ถ้าไอ้สารเลวซูโสว่เต้านี้มารับงานของฉัน งั้นรอตอนที่ฉันกลับมา รองประธานกรรมการบริหารก็เป็นของเขาแล้ว งั้นฉันก็จะถูกปล่อยลอยนวลไม่ใช่เหรอ?!”

ขณะที่ซูโสว่เต้าพยายามคิดหาทางอยากจะปฏิเสธการจัดเตรียมการนี้ของคุณท่าน ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากสั่งการในทันทีว่า: “โสว่เต๋อ แกช่วยจัดเตรียมเครื่องบินให้พี่ชายแกด้วย ก็ให้เขารีบออกเดินทางในคืนนี้ งานของเขาในบริษัท ต่อไปมีแกมาจัดการดูแลชั่วคราวไปก่อน”

เมื่อซูโสว่เต๋อได้ยินคำพูดนี้ ภายในใจตื่นเต้นจนแทบจะไชโยโห่ร้องขึ้นมา

แต่ทว่า เขายังยังคงระงับความตื่นเต้นภายในใจ และพูดด้วยความเคารพว่า“พ่อครับพ่อวางใจได้ ผมจะไปจัดเตรียมเครื่องบินเดี๋ยวนี้!”

ซูโสว่เต้าพูดอ้อนวอนว่า: “พ่อ ต่อให้พ่อให้ผมไป พ่อได้โปรดผ่อนผันให้ผมสักสองวัน อย่างน้อยให้ผมได้พูดคุยกับไห่ชิงดีๆค่อยว่ากันนะ!”