เกรงว่าเปลี่ยนเป็นวัยรุ่นอายุยี่สิบกว่าคนไหนก็ตาม ตอนที่ได้ยินว่าพ่อยังมีลูกสาวนอกสมรสคนหนึ่ง ก็เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับความจริงแบบนี้ในทันที
โดยเฉพาะซูจือหยู
เธอเหมือนกับตู้ไห่ชิงแม่ของเธอ เกลียดความไม่ถูกต้องทางความรู้สึกอย่างจริงจัง
แม้ว่าจนถึงตอนนี้เธอจะไม่เคยความรักที่ถึงขั้นคบหาดูใจเป็นแฟนกัน แต่ถ้าหากเรื่องแบบนี้เกิดกับเธอ เธอก็จะต้องเหมือนกับแม่แบบนั้นอย่างแน่นอน หย่ากับสามีอย่างเด็ดขาด ไม่มีความลังเลสักนิด
ดังนั้น แม้ว่าเป็นเรื่องยากมากที่เธอจะยอมรับความจริงนี้ในชั่วขณะหนึ่ง แต่กลับสนับสนุนการตัดสินใจทั้งหมดของแม่อย่างไม่มีเงื่อนไข
ซูจือเฟยอยู่ตรงจุดนี้ ค่อนข้างมีลัทธิผู้ชายเป็นใหญ่อยู่ไม่มากก็น้อย
เขารู้สึกว่า ผู้ชายฐานะอย่างพ่อแบบนี้ แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานไปตลอดชีวิต
ผู้ชายที่ร่ำรวยมากที่สุด อย่างน้อยมักไม่ค่อยพอใจกับคู่นอนต่างเพศเพียงคนเดียว ดังนั้นพูดจาหยอกล้อแทะโลมสาวอยู่ข้างนอกเป็นครั้งคราว ความจริงก็เป็นเรื่องธรรมดา
เนื่องจากว่าเขาตั้งแต่เด็กก็เติบโตอยู่ในแวดวงสังคมชนชั้นสูง อยู่ในแวดวงนี้เห็นผู้ชายมากมายมีโอกาสก็เล่นสนุกบ้างเป็นครั้งคราว
มีลูกชายนอกสมรสลูกสาวนอกสมรส อยู่ในแวดวงนี้หาได้ถมเถไปจริงๆ และก็เป็นเรื่องที่เห็นจนชินตามาตั้งนานแล้ว
เขาเคยเห็นที่สุดยอดมากที่สุด คือมหาเศรษฐีที่ทำอินเทอร์เน็ต หาผู้หญิงจำนวนมากมายมาคลอดลูกให้กับเขามากมาย ไม่มีอะไรก็เข้าสังคมโอ้อวด
ดังนั้น เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ถ้าหากเรื่องที่พ่อเพียงแค่ปีนั้นมีอะไรกับบอดี้การ์ดข้างกายของเขาคืนเดียวแล้วมีลูกสาวคนหนึ่ง ซูจือเฟยรู้สึกว่าพ่ออยู่ในแวดวงนี้แล้ว เปรียบกันแล้วค่อนข้างที่ถ่อมตนและค่อนข้างให้ความสำคัญกับครอบครัวแล้ว
ซูรั่วหลีพูดอย่างค่อนข้างไม่พอใจว่า: “แม่ค่ะ! เรื่องนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องไปประจันหน้ากับผู้หญิงที่นามสกุลเหอคนนั้นนะ? ยั่วยวนสามีคนอื่น ยังมีหน้าคลอดลูกอีก ผู้หญิงคนนี้มากเกินไปแล้ว!”
“ไม่จำเป็น”ตู้ไห่ชิงพูดอย่างไม่แยแสว่า: “เธอก็เป็นคนที่น่าสงสารคนหนึ่ง แม่ไม่มีอะไรที่จะไปตำหนิเธอ พวกลูกก็ไม่ต้องไปประจันหน้ากับเธอ เรื่องความรักล้วนแล้วแต่เป็นการตัดสินใจของคนคนหนึ่ง ไม่มีอะไรที่ถูกหรือผิด”
ซูจือหยูถามด้วยน้ำเสียงที่สะอึกสะอื้นเล็กน้อยว่า: “แม่ค่ะ งั้นแผนการต่อไปของแม่คืออะไร?”
ตู้ไห่ชิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แม่ไม่มีแผนการอะไร รอพ่อของลูกเข้าใจแล้ว ก็รีบหย่ากัน ถ้าเขาเข้าใจเร็วหน่อย แม่หย่ากันเสร็จก็จะออกไปผ่อนคลาย; ถ้าเขายังไม่เข้าใจสักที งั้นแม่ก็จะไม่เสียเวลากับเขา ออกไปเที่ยวก่อน”
ซูจือหยูรีบพูดว่า: “แม่ แม่อยากไปผ่อนคลายที่ไหนคะ?”
ตู้ไห่ชิงยิ้มเล็กน้อย พูดออกมาสองคำ: “เมืองจินหลิง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...